21 آبان ماه مصادف با چهل و هفتمین سالگرد درگذشت روح‌الله خالقی، آهنگساز و نوازنده موسیقی است.
به گزارش خبرنگار موسیقی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، اگر کسی در ایران حتی نام روح‌الله خالقی و آثارش را شنیده باشد، بی شک بارها و بارها سرود «ای ایران» از ساخته‌های وی را شنیده است.
روح الله خالقی سال 1285 خورشیدی در خانواده‌ای اهل هنر در ماهان کرمان متولد شد. از همان ابتدا تحت تاثیر پدر و مادر خود که هر دو نوازنده تار بودند قرار گرفت.
وی پس از مهاجرت به تهران در دوران کودکی در مدرسه آمریکایی‌ها به تحصیل پرداخت و در سال 1302 به مدرسه عالی موسیقی رفت و این هنر را به صورت حرفه‌ای نزد علی نقی وزیری دنبال کرد.
دو سال بعد کنسرتی را به همراه وزیری در مدرسه عالی موسیقی برگزار کرد و از سال 1307 مشغول تدریس در عرصه موسیقی شد.
روح الله خالقی همچنین در سال 1328 هنرستان موسیقی ملی را تاسیس کرد و ریاست آن را عهده‌دار شد.
وی علاوه بر آنکه در دوره‌ی ریاست شورای موسیقی رادیو را برعهده داشت برنامه‌هایی چون یادی از هنرمندان در گذشته و ساز و سخن را راه اندازی کرد.
این هنرمند در طول سال‌ها فعالیت خود در عرصه موسیقی قطعات خاطره انگیز بسیاری را ساخت که از جمله آنها سرود ای ایران با شعری از حسین گل گلاب بود.
نکته قابل توجه این قطعه آن است که خالق این سرود، آن‌را در آواز دشتی ساخته است.
آوازی که از غم ناک‌ترین بخش‌های موسیقی ایرانی است و خالقی آن را چنان ساخته و تنظیم نموده که سراسر حس میهن پرستانه و هیجان را منتقل می‌کند.
ای ایران در اولین ارایه خود چنان مورد توجه مردم قرار گرفت که شنوندگان خواستار سه بار تکرار آن شدند و اجرای اولیه این اثر ملی مبدل به قطعه‌ای نایاب شد.
در همان زمان و به درخواست وزیر وقت فرهنگ قرار شد این قطعه همه روزه از رادیو تهران پخش شود.
به اعتقاد عده زیادی از آهنگسازان ،نوازندگان و خوانندگان ماندگارترین اجرای «ای ایران» توسط غلام حسین بنان در برنامه گل‌ها بوده است.
روح‌الله خالقی که سرپرستی ارکستر گل‌ها را نیز برعهده داشته است، علاوه بر ای ایران قطعات ماندگار دیگری چون «شب هجران» «می ناب»، «امید زندگانی» و.. را آهنگسازی کرد.
وی همچنین دو قطعه ماندگار رنگارنگ یک، در آواز اصفهان و رنگارنگ دو در دستگاه ماهور را نیز ساخت. آخرین اثر او نیز نصنیف خاموش در دستگاه ماهور بود.
روح الله خالقی در سال 1344 درگذشت. پیکر وی در انجام مشاهیر دیگری چون ابوالحسن صبا، محمد تقی بهار، رهی معیری، درویش خان و... به خاک سپرده شد.
همچنین عبدالحسین سپنتا، کارگردان اولین فیلم ناطق ایرانی درباره او این شعر را سروده است: به پرده‌های پیانو چو خالقی زد دست به روی نت ز هنر نقش آفرین بربست.
انتهای پیام
نظرات