محمد يعقوبي در پي تصميم مجموعه تئاتر شهر مبني بر جمع آوري سازه‌اي كه اخيرا بر پشت بام اين بنا ساخت شده است تاكيد كرد: تئاتر شهر بايد خسارت‌هاي مالي و زماني گروه سازنده اين سازه را بپردازد و شرايطي فراهم آورد كه اين سازه در مكان ديگري نصب شود.

اين هنرمند تئاتر كه كارشناس مسايل حقوقي است به خبرنگار تئاتر خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، گفت: بدون شك عقل حكم مي‌كند، اين گروه بدون اجازه اين سازه‌ را نساخته است بنابراين همايون غني‌زاده با هماهنگي و اجازه تئاتر شهر و مقامات بالاتر در وزارت ارشاد چنين سازه‌اي را ساخته است.

يعقوبي با اشاره به دخالت ميراث فرهنگي كه منجر به تصميم تئاتر شهر در جمع آوري سازه نامبرده شده است‌، ادامه داد: از سوي ديگر ميراث فرهنگي هم نبايد منتظر شود تا ساخت يك مكان به پايان برسد و بعد واكنش نشان دهد. بنابراين ميراث فرهنگي كار درستي مي‌كند كه در مورد ابنيه ملي حساسيت نشان مي‌دهد اما اميدوارم همواره پيش از هرگونه ساخت و ساز اين حساسيت را نشان بدهد.

وي تاكيد كرد: به هر حال هنرمندان كه موارد قانوني را نمي‌دانند و زمانيكه با مديران گفت وگو مي‌كنند اين انتظار را دارند كه مديران خود مسايل قانوني را پرس و جو كنند و در ساخت و نصب اين سازه بي‌شك رئيس تئاتر شهر با معاونت هنري هم مشاوره كرده است.

نويسنده و كارگردان نمايش‌هاي «ماه در آب» و «خشكسالي و دروغ» تاكيد كرد: آنچه مسلم است اين است كه نبايد حقي از همايون غني‌‌زاده ضايع شود چرا كه او با هماهنگي تئاتر شهر و با هزينه شخصي خودش اين سازه را ساخته بنابراين نه تنها بايد خسارت‌هاي مالي آن پرداخت شود بلكه بايد خسارت زماني را كه اين گروه براي ساخت و نصب اين سازه صرف كرده‌اند نيز بپردازند.

اين كارشناس مسايل حقوقي يادآور شد:‌حتي زمانيكه فردي بدون اجازه در زمين فرد ديگري چيزي مي‌سازد مالك زمين تنها زماني مي‌تواند آن بنا را جمع‌آوري و تخريب كند كه از دادگاه حكم تخريب داشته باشد. حال بماند كه اين سازه با اجازه و هماهنگي تئاتر شهر ساخته شده و تصميم اين مجموعه در جمع‌آوري آن كه در پي واكنش ميراث فرهنگي گرفته شده است تصميمي شتاب زده است.

محمد يعقوبي با اشاره به اينكه همايون غني‌زاده حق دارد به لحاظ قانوني شكايت كند،‌افزود: دفاع من از اين گروه به معناي اين نيست كه با ساخت سازه بر بام تئاتر شهر موافقم اما چون اين گروه با هماهنگي و توافق اين مجموعه چنين اقدامي انجام داده است فكر مي‌كنم بايد از آنها حمايت كرد.

او يادآور شد:چند سال پيش در دوره مديريت آقاي پاكدل هم سازه‌هايي بربام تئاتر شهر اضافه شد. مديريت فعلي تئاتر شهر چرا به اين مساله فكر نكرد كه حتما آن سازه‌ها هم مشكلي داشت كه هرگز مورد استفاده قرار نگرفت و بايد پيش از توافق براي ساخت سازه جديد به اين مسائل فكر و دست كم با حسين پاكدل مشاوره مي‌كردند.

نويسنده «يك دقيقه سكوت» و «زمستان 66» طرح همايون غني‌زاده را براي طراحي و ساخت اين سازه طرحي بسيار خوب توصيف كرد و توضيح داد: طرح همايون غني‌زاده به لحاظ ساخت سالن‌هاي كم هزينه كه در مدت زمان كوتاهي ساخته مي‌شود طرح بسيار خوبي است و اميدوارم مشكلي كه ميراث فرهنگي به آن اشاره داشته مديران را نسبت به ساخت و نصب اين سالن در اماكني كه مشكلي نخواهد داشت، بي‌انگيزه و دلسرد نكند.

اين مدرس تئاتر اضافه كرد: به هر حال وقتي كسي چنين ايده‌هاي خوبي دارد مي‌توانيم از توانايي و ايده او براي ساخت سالن‌هاي كم هزينه در تهران و شهرستان‌ها بهره بگيريم و از اين راه به گسترش فضاهاي تئاتري كمك كنيم.

اين هنرمند تئاتر در ادامه با يادآوري بازسازي مجموعه تئاتر شهر در سال 86 به ايسنا گفت: در آن دوره فقط داخل مجموعه تئاتر شهر بازسازي شد اما تا جايي كه من خبر دارم همان زمان هم گفته مي‌شد پشت بام تئاتر شهر ترك‌هاي نگران كننده‌اي دارد و حالا اميدوارم اين سازه بهانه‌اي شود براي اينكه خطرات پشت بام تئاتر شهر بار ديگر يادآوري و جدي گرفته شود و مديراني كه دلشان براي تئاتر مي‌سوزد اين مشكل را برطرف كنند.

محمد يعقوبي خاطرنشان كرد: همايون غني‌زاده نبايد فقط به قول‌هاي شفاهي افراد دلخوش باشد بلكه بايد بابت دريافت خسارت و نصب سازه‌اش در مكاني ديگر قرار داد كتبي ببندد.

وي در پايان متذكر شد: در هر صورت چنانچه همايون غني زاده براي اعاده خسارت‌هاي وارده به خود دچار مشكل شود استناد به مواد 262 ،‌323 تا 325 و ماده 504 قانون مدني به كار او خواهد آمد. گرچه اميدوارم كه مديران رفتاري پيش بگيرند كه باعث دلسردي اشخاص ديگري كه علاقه‌مند به سرمايه گذاري در تئاتر هستند‌،نشود.

انتهاي پيام