ژانت لازاريان با اعلام اينکه بزرگداشت «مارکو گريگوريان» در خانه هنر ـ آرت‌سنتر - تهران برگزار خواهد شد، نسبت به نداشتن فضايي براي عرضه‌ي آثار اين هنرمند نقاش مدرنيست ايراني ابراز نگراني كرد و گفت: متأسفانه وارثان اين هنرمند فقيد ارمني، اجازه نمي‌دهند آثار او از موزه ادبيات ارمنستان به خانه‌اش كه بخشي از تاريخ هنر معاصر را درخود جاي داده است، منتقل شود چون مي‌خواهند خانه‌ي او را بفروشند.

اين منتقد هنري در گفت‌وگو با خبرنگار بخش هنرهاي تجسمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، يادآور شد: من ساليان زيادي با هنرمندان ارمني كشور از جمله «ماركو گريگوريان» رفت‌وآمد داشته‌ام. او 20 سال پيش آثارش را به ارمنستان برد و كارهايش را به صورت موقت در موزه ادبيات ارمنستان قرار داد.

وي با بيان اينکه قرار نبود اين مكان براي هميشه محل نگهداري آثار او باشد اما ناگهان او فوت كرد و آثارش در اين موزه باقي ماند، افزود: اين موزه مربوط به ادبيات مي‌شود و محلي كه براي نمايش آثار «ماركو» در نظر گرفته شده است، بسيار كوچك است. البته آنها هم حق دارند، چون قرار نبوده اين آثار به صورت دايم در آنجا بماند. حالا قسمتي از موزه‌ي ادبيات كه ورودي آثار موزه‌ي خاور ميانه و موزه‌ي ماركو و سابرينا گريگوريان است‌به آثار ادبيات ارمنستان اختصاص داده شده است.

لازاريان خاطرنشان كرد:«ماركو» قصد داشت كه قسمت بالاي خانه‌خودش را كه در ايروان ارمنستان توسط يك مهندس معروف ارمني به نام مهندس اسرائيليان طراحي شده‌ است، تبديل به موزه كند و آثارش را از موزه‌ي ادبيات ارمنستان به آنجا منتقل كند، البته دراطراف آن يك فضاي باز هم بود كه قصد داشت در آنجا يك آتليه بسازد و كارهاي آموزشي‌اش را در اين مكان انجام دهد كه متاسفانه مرگ به او فرصت نداد.

تدوين كننده‌ي دانشنامه‌ي ايرانيان ارمني ادامه داد: دو سال گذشته وزارت فرهنگ و هنر كشور ارمنستان اعلام كرد كه اگر وارثان ماركو گريگوريان اجازه دهند، آثار او را به خانه‌اش منتقل خواهند كرد و تمام مخارج اين موزه را نيز مانند حقوق كارمندان و ... را برعهده خواهند گرفت.

به گفته‌ي اين روزنامه‌نگار و منتقد هنري، در ارمنستان رسم است كه خانه‌ي نقاشان و نويسندگان را تبديل به موزه مي‌كنند و در شهر ايروان 35 موزه شخصي كه متعلق به مشاهير است، وجود دارد.

لازاريان بيان كرد: وارثان ماركو گريگوريان خواهرزاده و برادرزاده او هستند كه متأسفانه رضايت ندادند كه اين كار انجام شود و بهانه‌شان اين بود كه اين خانه در مركز شهر نيست و اينجا را مي‌فروشند و يك مكان در مركز شهر براي اين كار اختصاص خواهند داد، اما اين كار منطقي نيست.

وي يادآور شد: سال گذشته موزه‌ي تازه تأسيس ارامنه تهران در نزديكي كليساي قوام السلطنه، قصد داشت كه آثار هنرمندان مختلف ارمني را كه درايران نيستند، جمع‌آوري كند تا اين موزه پربار شود و من نيز به وارثان ماركو گفتم كه حيف است كه جاي آثار او در اين موزه خالي باشد چون «ماركو گريگوريان» مبتكر سبك كاه‌گل در دنيا است. آنها در مرحله‌ي اول موافقت كردند، اما دست آخر آثار «ماركو» را به ما ندادند. اين در شرايطي است كه واقعا جاي تاسف دارد موزه‌اي براي آثار هنرمندان ارمني برپا باشد اما هيچ اثري از «ماركو گريگوريان» در آن به نمايش درنيايد.

اين منتقد هنري ادامه داد: انجمن ايرانيان ارمني كه به ارمنستان بازگشته‌اند، شامل نقاشان، سينماگران و نويسندگان مي‌شود. من به آنها مراجعه كرده‌ام و قرار شد يك حساب بانكي باز شود و اعلام شود كه دوست‌داران كارهاي «ماركو» پول واريز كنند و وارثان او را نيز شريك كنيم تا بتوانيم خانه‌اي بگيريم و آثار او را از بي‌نام و نشاني نجات دهيم. در همين جريان سفير ايران در ارمنستان ـ سيد علي سقاييان ـ را ديدم و قرار شد كه اين انجمن نامه‌اي به سفارت هم بنويسند و از آنها نيز كمك بگيرند.

لازاريان در بخش ديگري از اين گفت‌وگو اذعان داشت:ماركو گريگوريان حقي بر گردن يك نسل دارد كه به‌عنوان شاگردان او فعاليت كرده‌اند و حيف است كه اين آثار بي‌صاحب بماند و وارثانش احساس مسؤوليت نكنند.

وي گفت:در خانه هنرمندان ايران درباره‌ي مشكل تابلوهاي ماركو گريگوريان صحبت شد و 100 نقاش و هنرمند نامه‌اي را امضا كردند و در آن نسبت به اين‌كه آثار ماركو در موزه‌ي ادبيات ممكن است شرايط خوبي نداشته باشد، اظهار ناراحتي كردند. وزير فرهنگ ارمنستان در پاسخ به آن نامه گفت: «تا زماني كه من هستم آثار او در اين موزه برقرار خواهد بود» اما هيچ وزيري هميشگي نيست و ممكن است اين آثار نيز بعد از مدتي به زيرزميني منتقل شود و از بين برود.

لازاريان خبر داد: قرار است بزودي وارثان ماركو از آمريكا به ارمنستان بيايند و خانه او را بفروشند و از همه هنرمندان خواهش مي‌كنم كه كمك كنند تا كار مثبتي براي ماركو گريگوريان انجام شود.

به گفته‌ي او قرار است در آستانه سومين سال خاموشي مارکو گريگوريان، همزمان با ماه هنر ارامنه، مهرماه سال جاري در تهران و در خانه هنر ـ آرت‌سنتر ـ مراسمي براي اين هنرمند نقاش برگزار شود.

ژانت لازاريان هم‌چنين درباره‌ي كتاب «دانشنامه ايرانيان ارمني» كه به همت گفت‌وگوي تمدن‌ها شش سال پيش چاپ و امسال نيز تجديد چاپ كرده است به ايسنا گفت: سفير ايران در ارمنستان و وزارت‌خانه ارمنيان خارج از ارمنستان، پيشنهاد ترجمه اين كتاب را به زبان ارمني به من داده‌اند كه كتاب ترجمه شده است.

او گفت: يك ماه پيش براي بررسي شيوه ترجمه كتاب به ارمنستان رفتم كه اشكالات زيادي داشت و با سفير ايران در ارمنستان در ميان گذاشتم و كارها را به «جورج آبراهاميان» كه عضو گروه نگارش كتاب بود سپردم و رييس انجمن نويسندگان ارمنستان نيز قرار شد كه به لحاظ ويرايش ادبي كتاب را چك كند كه مشكلي نداشته باشد.

لازاريان توضيح داد: اين كتاب شامل 30 فصل است و هر فصل آن مربوط به يك حرفه است و در آن اطلاعاتي درباره‌ي ديپلمات‌ها، روحانيان، نمايندگان مجلس، پژوهشگران، نظاميان، دانشگاهيان، هنرمندان، نويسندگان، مهندسان، پزشكان ، صنعتگران، موسيقي‌دانان، مطبوعات، نيكوكاران، عكاسان، نقاشان، ورزشكاران،‌ شهدا، جانبازان و آزادگان ارمني در كنار تاريخچه، اقتصاد و مشاهير ارمني ساكن ارمنستان وجود دارد و در نوع خودش در اين زمينه اولين كتاب به زبان فارسي است.

انتهاي پيام