*اختصاصي ايسنا* صدام از اوج تا درخواست سيگار و شكلات از سربازان آمريكايي/2/
در بخش پاياني قسمت اول اين گزارش اشاره شد كه صدام از سال 1991 ميلادي كاملا در جهان منزوي شده بود و اين موضوع بيماري پارانوئيد او را تشديد كرد. ديگر به كسي اطمينان نداشت و اين بيماري او را خرد كرده بود. به همين دليل بيشتر اوقات خود را با معشوقه‌هاي خارجي و يا زنان انتخاب شده از مقاعات عراقي مي‌گذراند كه يكي نمونه‌هاي آن، تصرف يكي از همسران يك مقام بلند پايه هواپيمايي عراق بود.
ادامه بخش قسمت اول:
به گزارش سرويس «فرهنگ و حماسه» خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، اين مقام عالي‌رتبه امنيتي عراق در ادامه مي‌گويد: پس از ترور نافرجام «عدي» صدام و همچنين آشكار شدن خيانت دامادهاي وي و سپس، جنگ درون قبيله‌اي عوامل صدام با خانواده دامادهايش كه به شكاف با ساجده همسرش انجاميد، فشارهاي روحي بر صدام افزايش يافت. قرص‌هاي آرامبخش نيز نمي‌توانست مانع افسردگي ديكتاتور عراق شود.
بيشتر اوقات، صدام با سيگارهاي برگ، بازديد از برخي نمايشگاه‌هاي دست‌ساز هنرمندان عراقي، برپايي جشن‌هاي تولد و مناسبت‌هاي گوناگون و استفاده شديد از مشروبات الكلي مي‌گذشت.
نظر كارشناسان پزشكي آمريكا بر اين است كه صدام به دليل بيماري «پارانوئيد» و يا عدم اطمينان به اطرافيانش، قدرت تحليل درست مسايل را نداشت و حتي نتوانست طوري انديشه كند كه جانش را از مهلكه جنگ 2003 و سقوط حكومت‌اش برهاند.
وي در شرايطي در مخفيگاه خود زندگي مي‌كرد كه مي‌توان از يك باديه‌نشين يا كولي انتظار اشت.
صدام در زمان دستگيري در مخفيگاهش در شرايط بد بهداشتي بود. بيماري پروستات او به شدت تشديد شده بود و ادرارهاي مكرر امانش را بريده بود.
در اتاقكي كه در اطراف نخلستان تكريت زندگي مي‌كرد انواع پوست شكلات و زباله‌هاي موادغذايي مصرف كرده وي به چشم مي‌خورد و اين در شرايطي بود كه صدام روزگاري براي پذيرفتن مقامات عراقي و بوسه آنان بر سينه كت و يا لباسش قبل از ديدار، به آنها مسواك مي‌داد و آنان را مكلف مي‌كرد تا دهان، دندان و لب خود را بشويند.
صدام در زمان دستگيري و در دوران بازداشت و محاكمه و حتي تا لحظات مرگ در پي راهي بود كه به آمريكا بفهماند كه او خادم و دوست آنها بوده و ايران دشمن اصلي آمريكا است و خاضعانه از آنها مي‌خواست بار ديگر به او يك فرصت بدهند و در حالي اين ادعاها را مطرح مي‌كرد كه در محل نگهداريش، عاجزانه از سربازان آمريكايي شكلات و سيگار درخواست مي‌كرد.
ترس از اعدام به كاهش وزن او انجاميده بود و در شرايطي كه به سمت چوبه دار مي‌رفت با آرامبخش شديد در حال گيجي و عدم تعادل بود.
بر طبق اسناد، گزارش‌ها و اعترافات ثبت شده، اين ديكتاتور در برخي موارد شخصا دستور ضرب و شتم شديد و اعدام اسراي ايران را داده بود و اين دستورات درست در زماني صادر شده بود كه او بر اثر شكست‌هاي متعدد در جنگ با ايران دچار بي‌خوابي شده بود و اين دستوارت عمدتا در چنين شرايطي صادر مي‌شد.
عبدالحميد حمود، منشي ديكتاتور سابق صدام نيز اخيرا درباره ارباب خود گفته بود: صدام در اواخر حكومت خود گفته بود او هيچ شباهتي به رييس‌جمهور يا رهبر يك كشور نداشت. بلكه وي رئيس زنداني بود كه زندانيان آن چاره‌اي جز تحمل وي نداشتند.
وي همچنين گفته بود: «پيريماكف» نخست وزير سابق روسيه نيز در حضور «طاها ياسين رمضان» و «طارق عزيز» به صدام پيشنهاد كرد عراق را ترك كرده و به روسيه يا بلاروس بيايد. پريماكف حتي به او گفت روسيه اين امكان را دارد كه دارايي‌هاي صدام را منتقل سازد اما عدم تعادل صدام در تصميم گيري كه نشانه بيماري‌هاي شديد روحي او بود نيز نتوانست براي ماندن يا رفتن پيش رويش راه چاره‌اي بگشايد.
انتهاي پيام
- در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
- -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
- -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
- - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
- - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.
نظرات