به گزارش ایسنا، روزنامه همدلی نوشت: صنعت سینمای غرب، به‌ویژه هالیوود، همواره به خلق و پردازش شخصیت‌های اسطوره‌ای و قهرمانان پرداخته است. این روند در طول تاریخ سینما به ابزاری برای ساختن تصاویری از ابرقهرمان‌ها و شخصیت‌های نمادین تبدیل شده که به مخاطبان حس قدرت، عدالت و پایداری می‌دهند. اسطوره‌ها در سینما به عنوان نمایندگان فرهنگ‌ها و تاریخ‌ها به کار می‌روند. هالیوود با استفاده از داستان‌های مبتنی بر افسانه‌های قدیمی و اسطوره‌های یونانی، رومی و شرقی درصدد برآمده ارزش‌های فرهنگی و اخلاقی را در قالب داستان‌های جذاب و بصری به نسل‌های جدید منتقل کند. فیلم‌هایی مانند «گلادیاتور» (Gladiator)، «تروآ» (Troy) و «هرکو»  (Hercules) نمونه‌هایی از این روند هستند که در آن‌ها قهرمانان در دل جنگ‌ها و نبردها با قدرت و شجاعت خود به نمادهایی از آزادی، عدالت و فداکاری تبدیل می‌شوند.

با ظهور ژانرهای جدید سینمایی نظیر فیلم‌های ابرقهرمانی، فرایند قهرمان‌سازی به اوج خود رسید. شخصیت‌هایی مانند «سوپرمن»، «بتمن» و «اسپایدرمن»، همگی نمونه‌هایی از قهرمانان سینمایی هستند که از ویژگی‌هایی چون قدرت‌های فوق‌العاده، اخلاق عالی و اراده‌ای آهنین برخوردارند. این قهرمان‌ها نه تنها از لحاظ فیزیکی قوی هستند بلکه از منظر اخلاقی نیز برای مخاطبان نمونه‌ای از انسانیت و شجاعت به شمار می‌روند. فیلم‌های دنیای سینمایی «مارول» و «دی‌سی» به طور خاص در این زمینه موفق بوده‌اند، زیرا علاوه بر ایجاد داستان‌های پیچیده و شخصیت‌های متنوع، توانسته‌اند در دل بحران‌ها و تعارضات جهانی، تصاویر روشنی از قهرمانانی بسازند که برابر ظلم و فساد ایستادگی می‌کنند.
 

ابزاری برای کنترل اجتماعی
اسطوره‌سازی و قهرمان‌سازی در سینمای غرب نه تنها برای سرگرمی، بلکه به عنوان ابزاری برای انتقال پیام‌های اجتماعی و سیاسی به کار می‌روند. سینما به عنوان رسانه جمعی قادر است الگوهای رفتاری خاصی را در مخاطب ایجاد کند. شخصیت‌های اسطوره‌ای و قهرمان‌ها می‌توانند تأثیر زیادی در شکل‌دهی به ارزش‌ها، هنجارها و انتظارات اجتماعی داشته باشند. این روند به‌ویژه در دوران جنگ‌ها و بحران‌ها؛ جایی که نیاز به قهرمانان ملی یا جهانی بیشتر احساس می‌شود، اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کند.

اسطوره‌سازی و قهرمان‌سازی در سینمای غرب، بخشی جدایی‌ناپذیر از فرایند تولید فیلم‌ها و داستان‌ها بوده است. این قهرمانان با ویژگی‌های برجسته خود، در دل روایت‌ها به نمادهایی از امید، عدالت و مقاومت تبدیل می‌شوند. سینما با این ابزار، نه تنها داستان‌هایی جذاب برای تماشا تولید می‌کند، بلکه به طور غیرمستقیم، تأثیرات عمیقی بر نگرش و رفتار جوامع دارد.

قهرمان در سینمای جهان، نقشی فراتر از یک شخصیت داستانی ساده دارد و به عنوان نمادی از انسان‌هایی که برابر شر و بدی ایستادگی می‌کنند، مطرح است. این تصویر اسطوره‌ای از قهرمان در بسیاری از فیلم‌های جنگی و رزمی، نمایشی از قدرت و اراده انسانی است که توانایی شکست دشمنان گوناگون؛ از اژدها و هیولا گرفته تا دشمنان سیاسی و اجتماعی را دارد. قهرمان‌ها در این داستان‌ها به عنوان نیروهای نجات‌بخش عمل می‌کنند و به نوعی تجلی آرمان‌ها و ارزش‌های انسانی محسوب می‌شوند.

یکی از محورهای اصلی در روایت‌های سینمایی، مفهوم جنگ است. منتقدان بسیاری تمامی موقعیت‌های داستانی و دراماتیک را به نوعی به جنگ مرتبط می‌دانند. این نگاه تأویلی نشان می‌دهد جنگ، نه تنها به عنوان واقعه تاریخی، بلکه به عنوان تمثیلی از کشمکش‌های انسانی در روایت‌ها حضور دارد. در این چارچوب، کشف شخصیت‌های فداکار و ایثارگر به عاملی کلیدی در پیشبرد داستان تبدیل می‌شود. این شخصیت‌ها نه تنها با طرح داستان همراه می‌شوند، بلکه گاهی طرح داستان را متحول کرده و به آن عمق و معنا می‌بخشند.

ژانر جنگی در سینما، تقابلی بین خیر و شر را به تصویر می‌کشد. این تقابل، بستری برای نمایش فداکاری‌ها و رشادت‌های قهرمانان فراهم می‌کند. قهرمان‌ها در این فیلم‌ها اغلب در موقعیت‌هایی قرار می‌گیرند که باید جان، مال، ناموس یا وطن خود را از تهدیدهای گوناگون نجات دهند. این افراد، اغلب دارای ویژگی‌های برجسته‌ای هستند که آنها را از دیگران متمایز می‌کند؛ ویژگی‌هایی چون شجاعت، اراده قوی و گاهی توانایی‌های فراتر از انسان عادی. شخصیت‌هایی همچون «زورو» و «رابین هود» نمونه‌هایی از ابرقهرمانان ایثارگر هستند که برابر ظلم ایستادگی کرده و به نماد عدالت تبدیل شده‌اند.
در بسیاری از فیلم‌های جنگی غرب، جنگ به عنوان پدیده‌ای مقدس جلوه داده می‌شود و قهرمانان جنگی به عنوان افرادی الهام‌بخش معرفی می‌شوند.

این افراد، الگوی شجاعت و فداکاری هستند و به تماشاگران این پیام را منتقل می‌کنند که در برابر ظلم و بی‌عدالتی نباید سکوت کرد. قهرمانان جنگی گاهی به شخصیت‌هایی با توانایی‌های خارق‌العاده تبدیل می‌شوند که مسئولیت‌های عظیمی را به دوش می‌کشند و به تنهایی در برابر شرارت‌ها می‌ایستند.
یکی از نکات قابل توجه در این ژانر، عمق شخصیت‌پردازی است. قهرمان‌های جنگی معمولا شخصیت‌های پیچیده‌ای دارند که با رفتارها و واکنش‌های غیرمعمول خود، مخاطب را درگیر می‌کنند. این پیچیدگی باعث می‌شود تماشاگر به تدریج ابعاد مختلف شخصیت را کشف کند و به عمق درونی او پی ببرد. چنین شخصیتی نه تنها جذابیت داستان را افزایش می‌دهد، بلکه مخاطب را نیز به همدلی و تفکر وادار می‌کند.

صنعت سینما، به ویژه در ژانر جنگی، ابزاری قدرتمند برای بازنمایی و بازتولید مفاهیم ایدئولوژیک است. این بازنمایی‌ها، چه در دوران جنگ و چه پس از آن، تأثیرات گوناگونی دارند؛ از ایجاد روحیه همبستگی و حمایت از حاکمیت گرفته تا بازسازی اجتماعی و احیای امید در میان مردم. در عین حال، فیلم‌های جنگی غالبا از پرداختن به جنگ‌های داخلی اجتناب کرده و بیشتر به نمایش تقابل با دشمن خارجی می‌پردازند. این انتخاب‌ها به نوعی در خدمت تقویت انسجام ملی و هویت‌بخشی به مخاطبان است.در نهایت، ژانر جنگی یکی از ابزارهای مهم برای بازنمایی تاریخ، هویت و ارزش‌های ملی است. این ژانر نه تنها به عنوان سرگرمی، بلکه به عنوان ابزاری برای انتقال پیام‌های ایدئولوژیک و اجتماعی عمل می‌کند. قهرمانان این ژانر، تجسم آرمان‌هایی هستند که جامعه برای حفظ و گسترش آنها تلاش می‌کند؛ آرمان‌هایی چون شجاعت، ایثار و عدالت که همچنان در دل مخاطبان جایگاه ویژه‌ای دارند.

*بازنشر مطالب دیگر رسانه‌ها در ایسنا به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان می‌باشد.

انتهای پیام