به گزارش ایسنا، یوسف مکی، تحلیلگر عرب در مقاله‌ای برای روزنامه الخلیج چاپ امارات با این مقدمه نوشت: «به هیچ وجه در تاریخ جنگ‌های معاصر عربی و چه بسا در جنگ‌های جهانی اتفاق نیفتاده که تعداد زیادی از انسان‌ها با این حجم از آوارگان به شهر رفح و در یک مکان کوچک انتقال داده شوند که از کمبود مواد غذایی، دارو و آب آشامیدنی رنج می‌برد و تنها تعداد اندکی از بیمارستان‌ها و مراکز پزشکی در آنجا هستند که آنها هم با کمبود شدید تجهیزات پزشکی، برق و کمبود انرژی مواجه هستند.

دشوار و حتی محال است که در چنین وضعیتی پزشکان و تیم پزشکی بتوانند به خوبی فعالیت خود را در این مناطق انجام دهند.

بی تردید کابینه بنیامین نتانیاهو بدون چراغ سبز آمریکا و حمایت نامحدود نظامی این کشور نمی‌توانست به جنگ نسل کشی علیه ملت غزه ادامه بدهد. تعداد محموله‌های هوایی که از آمریکا برای رژیم صهیونیستی ارسال شده است بیش از ۲۳۰ محموله برآورد شده است که از هفت اکتبر وارد تل‌آویو شده است و دولت جو بایدن همچنان به ارسال کمک‌های بیشتر برای رژیم صهیونیستی وعده می‌دهد.

برای تمام جهان آشکار شده است که آمریکا بیشتر از آنکه به زندگی غیرنظامیان بی‌گناه توجه کند به آزادی اسرای اسرائیلی توجه دارد و متأسفانه بیشتر هم‌پیمانان آمریکا در قاره اروپا نیز با این موضع آمریکا همسو شده‌اند. وزیر خارجه آلمان به صراحت این مساله را اعلام می‌کند که امنیت اسرائیل مهمتر از زندگی غیرنظامیان فلسطینی است.

طولانی‌ کردن جنگ به بهانه نابودی حماس تنها به ضرر مردم غزه است که بیشتر آنها منازلشان را از دست داده‌اند و تعداد زیادی از آنها در بمباران‌های هوایی کشته شده و و زنده‌هایشان نیز در معرض گرسنگی و محرومیت و بیماری‌های واگیردار و از دست دادن عزیزانشان هستند. منطقی نیست که جهان تنها به تماشای این واقعیت بنشیند و هیچ کاری نکند. این مساله نیز غیر قابل قبول است که اسرای اسرائیلی که هفت اکتبر توسط حماس بازداشت شدند را در یک کفه و تمام ساکنان غزه را که هیچ ارتباطی با آن حمله ندارند در کفه دیگر گذاشت.

همچنین منطقی نیست که به اظهارات بیهوده درباره اهمیت تشکیل کشور مستقل فلسطین در مرزهای اشغالی ۱۹۶۷ ادامه داد چرا که چنین صحبت‌هایی نه جنگ را متوقف می‌کند و نه از غیرنظامیان حمایت می‌کند و نه مانع ویران شدن خانه‌هایشان بر سرشان می‌شود. آنچه اکنون برای فلسطینی‌ها مهم است توقف جنگ است نه وعده‌های توهمی درباره کشور مستقل فلسطین که نه تنها کابینه راستگرای رژیم صهیونیستی به رهبری بنیامین نتانیاهو و طرف‌های هم‌پیمان وی با آن مخالفت می‌کنند بلکه تمام جامعه رژیم صهیونیستی با آن مخالف هستند.

اظهارات اخیر بنیامین نتانیاهو درباره مخالفت با تشکیل کشور مستقل فلسطین حتی اگر این کشور خالی از سلاح باشد آب پاکی را روی دست همه ریخت. از نظر وی درخواست برای تشکیل چنین کشوری درخواست برای تکرار حوادث هفت اکتبر و حکمرانی مجدد حماس است.

فلسطینی‌ها و تمام اعراب از وعده‌های توهم‌آمیز آمریکا درباره حتمی بودن تشکیل کشور مستقل فلسطین خسته شده‌اند. این صحبت‌ها بعد از جنگ اکتبر ۱۹۷۳ آغاز شد و روسای جمهور آمریکا از جمله جیمی کارتر، رونالد ریگان، بیل کلینتون، باراک اوباما و اکنون جو بایدن درباره آن صحبت کرده‌اند. این فقط وعده سر خرمن دادن است.

تشکیل کشور فلسطین یک مأموریت ملی و تاریخی است که منتی از جانب رژیم اشغالگر نخواهد بود و دولت‌های آمریکا که همواره قوی‌ترین هم‌پیمان برای اشغالگران بوده‌اند آن را ایجاد نخواهند کرد بلکه ادامه مبارزه فلسطین در کرانه باختری، قدس و نوار غزه آن را ایجاد خواهد کرد و این مبارزه، مبارزه‌ای است که باید از سوی تمام دولت‌ها و ملت‌های عرب حمایت شود. زمانی که اشغالگران از ادامه مقابله با ملت فلسطین عاجز شوند با ناامیدی و شکست عقب نشینی خواهند کرد.

از کابینه راستگرای رژیم صهیونیستی به رهبری نتانیاهو که شامل بیشتر تندروها و نژادپرست‌هایی است که توافق اسلو بین دولت اسحاق رابین و سازمان آزادی بخش فلسطین(ساف) در سال ۱۹۹۳ را یک اشتباه تاریخی می‌دانند، انتظار نمی‌رود که تشکیل کشور فلسطین را قبول کند یا قطعنامه‌های سازمان ملل از جمله قطعنامه ۲۴۲ و ۳۸۸ را به رسمیت بشناسد که کرانه باختری، نوار غزه و قدس را بر اساس قوانین بین‌المللی اراضی اشغال شده می‌دانند.

مساله مهم در حال حاضر این است که به جای غرق شدن در توهمات در خصوص تشکیل کشور مستقل فلسطین جنگ نسل کشی علیه غزه متوقف شده و مجددا لبخند به لبان کودکان فلسطینی بازگردد و نوار غزه بازسازی شود و تلاش‌های عربی بر تحقق صلح پایدار متمرکز شود که جان فلسطینی‌ها و املاک و عزت و کرامتشان را حفظ کند و به آنها حق تعیین سرنوشت را بدهد و انجام این مأموریت یک اقدام ملی انسانی و اخلاقی است.»

انتهای پیام