در خیابان امام خمینی(ره) لاهیجان جنب باشگاه تختی، زورخانه علی بن ابی طالب(ع) قرار دارد که در آن جمعه‌ها از ساعت ۱۱:۳۰ و دوشنبه و چهارشنبه هر هفته از ساعت ۲۰:۳۰ کشتی‌گیران و باستانی‌کاران گرد هم می‌آیند.

از دری که به رسم ادب و نماد فروتنی از گذشته‌های دور برای ورود به زورخانه‌ها کوتاه‌تر از حد معمول طراحی شده به حالت تعظیم خم شده و وارد زورخانه می‌شویم.

مصطفی برکتان، مرشد زورخانه علی بن ابی طالب ضمن خوش آمد گویی در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به اینکه متولد ۱۹ بهمن ماه سال ۱۳۶۵ در تهران است، می گوید: از هفت سالگی بنا به بومی بودن پدر و مادرم به لاهیجان نقل مکان کردیم و در حال حاضر هم ساکن همین شهر هستیم.

وی در خصوص نحوه ورود به عرصه کشتی گفت: از سال ۱۳۷۲ زمانی که هفت سال داشتم به ورزش باستانی روی آوردم و بعد از چند سال کشتی را آغاز کردم که دلیل این امر نیز برادر بزرگترم بود. او کشتی‌گیر بود و مقام‌های متعددی کسب کرده بود؛ همچنین علاقه‌ای که پدرم به کشتی داشت انگیزه ورود من به این‌ رشته ورزشی شد.

برکتان با اشاره به اینکه از همان سال‌ها در کشتی و ورزش باستانی بودم و هم اکنون نیز مرشد زورخانه لاهیجان هستم، تصریح کرد: از جمله تجربیاتم در این رشته داور ممتاز ملی کشتی، مربی ورزش باستانی و پنج سال دبیری هیئت کشتی لاهیجان را می‌توانم نام ببرم؛ ضمن اینکه ۱۲ سال هم به صورت متوالی مراسم بزرگداشت جهان پهلوان غلامرضا تختی را در لاهیجان و با همکاری بسیاری از فعالان و دلسوزان این عرصه از جمله محمدرضا طالقانی و با حضور پیشکسوتان کشتی برگزار کردیم.

وی با اشاره به اینکه از جمله مهمانان حاضر در این برنامه قهرمانان المپیک جناب آقایان رسول و امیر خادم، بهرام مشتاقی، عبدالله موحد، قهرمان ۶ دوره جهان و هم دوره جهان پهلوان تختی، اکبر فلاح و رضا یزدانی را می‌توان نام برد، افزود: مراسم نکوداشت جهان پهلوان تختی در ایران دو جا برگزار می‌شود؛ اول در ابن باویه تهران در جوار آرامگاه جهان پهلوان تختی و دوم در لاهیجان که به صورت کشوری برگزار می‌شود و تمام بزرگان ورزشی و هنرمندان به این مراسم دعوت می‌شوند و حضور دارند.

داور ممتاز ملی کشتی دلیل موفقیت در عرصه ورزش را عشق عنوان کرد و گفت: عشق و علاقه رمز ادامه و استمرار هر کار و رسیدن به موفقیت است، زیرا در این صورت می‌توان ناملایمات را تحمل و سختی‌ها را پشت سر گذاشت.

برکتان تصریح کرد: البته طی این سال‌ها دیدیم کسانی که عاشق واقعی ورزش هستند و وارد رشته ورزشی مورد علاقه خود می‌شوند ولی وقتی ناملایمتی‌ها را می‌بینند عرصه را ترک کرده و ناخواسته به حاشیه رانده می‌شوند. در مقابل افرادی که هدفشان چیزی جز ورزش است، وارد این عرصه می‌شوند و این یک آسیب جدی در حوزه ورزش به ویژه کشتی است.

وی با اشاره به یکی دیگر از آسیب‌های عرصه کشتی تصریح کرد: گاهی کسانی که اهل فن و وارد به این کار نیستند در راس قرار می‌گیرند و یکی از اشتباهات همین است؛ البته بعضی از افراد هستند که اهل آن ورزش نیستند و مسئولیت قبول می‌کنند ولی علاقه به رشد و پیشرفت کشتی دارند لذا مشاوران حرفه‌ای برای خود انتخاب می‌کنند و با تجربیات آنهایی که خاک تشک خوردند، کارها را به خوبی پیش می‌برند و از برنامه‌ها حمایت می‌کنند.

این کشتی گیر با اشاره به اهمیت اخلاق در ورزش تصریح کرد: کسی که دنیایی از مدال دارد و قهرمان جهان است، حتی اگر بارها المپیک برود ولی به مردم پشت کند هیچگاه پهلوان نمی‌شود. در مقابل ورزشکارانی داریم که حتی به مسابقات جهانی نرفتند و برای یکبار هم روی سکوهای المپیک نایستادند ولی مرام و معرفت داشتند و پهلوانی را معنا کردند. اول و آخر هر ورزش و نه فقط کشتی، اخلاق باید مد نظر باشد و اگر در ورزش اخلاق نداشته باشیم یعنی هیچ چیز نداریم.

مرشد زورخانه لاهیجان با بیان اینکه از طریق ورزش می‌توان به مردم به ویژه به نسل جوان و نوجوان خدمت کرد، گفت: هدایت جوان‌هایی که بی‌هدف در پارک‌ها ساعت‌ها با هم سالان خود وقت می‌گذرانند به مکان‌های ورزشی یکی از این خدمات می‌تواند باشد.

برکتان با انتقاد از واگذاری اماکن ورزشی به بخش خصوصی اضافه کرد: از آن زمان که اماکن ورزشی را به بخش خصوصی واگذار کردند، شرایط تغییر کرد و حضور در این اماکن کمرنگ شد. ما جزو آخرین نسلی بودیم که در اماکن دولتی ورزش می‌کردیم‌. آن زمان باشگاه‌ها در همه رشته‌های ورزشی با حضور همه اقشار شلوغ و پر جمعیت بود، بزرگترها و پیشکسوتان عزت و احترام داشتند ولی الان اینها از بین رفته است.

وی افزود: در برخی از سالن‌های خصوصی یک روز گاز قطع است و روز دیگر برق نیست و هراز گاهی آب نداریم؛ والدین فرزندشان را به ورزش می‌فرستند تا تندرست باشند ولی در تابستان و زمستان وقتی با طی مسافت طولانی این فرزندان به باشگاه می‌آیند و از حامل‌های انرژی خبری نیست ممکن است جوان و نوجوان مریض شود. والدین نمی‌خواهند در چنین اوضاع و احوال اقتصادی هزینه مضاعف بیماری فرزند را داشته باشند.

این مربی با سابقه ورزش‌های باستانی با بیان اینکه امکانات پشتیبانی این ورزش خیلی کم است، ورزش کشتی ورزش درآمدزایی برای کشتی گیران نیست، تصریح کرد: اگر با برخی ورزش‌ها از جمله فوتبال مقایسه کنیم اصلا قابل مقایسه نیست و این تبعیض‌ها ورزشکار را دلسرد و ناراحت می‌کند و با توجه به اینکه از کودکی در ورزش کشتی بودم می‌توانم بگویم بچه‌های کشتی گیر همیشه مظلوم واقع می‌شوند. وقتی ورزشکار این عرصه در فینال المپیک حضور پیدا می‌کند، ۶ دقیقه در نقطه مرگ با ضربان قلب بالا کشتی می‌گیرد. چطور می‌توانیم زحمات کسی که در المپیک کشتی می‌گیرد را جبران کنیم؟

داور ممتاز ملی کشتی در خصوص مواردی که نیاز به رسیدگی دارد، گفت: کشتی ورزش اول مملکت ما است و جهان پهلوان تختی بود که به ورزش کشتی ایران ابهت داد، عبدالله موحد، منصور برزگر، پوریای ولی و...؛ باید برگردیم به زندگی‌نامه این‌ها و چقدر خوب است در کلاس‌های درس و کتاب ادبیات بخشی از زندگی‌نامه این پهلوانان گنجانده شود که این‌ها چه کسانی بودند و چه راه و رسمی داشتند و چه اقداماتی انجام دادند که در بین عموم مردم به آن منزلت رسیدند.

وی با بیان اینکه بزرگانی در کشتی داشتیم که همیشه به زیردستان خود رسیدگی می‌کردند و کشتی از دیرباز علاوه بر ورزش، نماد پهلوانی هم بود، افزود: در عرصه کشتی پهلوانان زیادی داریم از جمله حسن و رضا یزدانی، اکبر فلاح، برادران گرایی و بسیاری از پیشکسوتان این ورزش الگو هستند و سالیان سال است که خاک خوردند و با تمام پوست و خون و گوشت خود درگیر کشتی بودند باید از زندگی هر کدام از این پیشکسوتان یک کتاب بنویسیم تا در رابطه با این ورزش بتوانیم صحبت کنیم.

وی در پاسخ به این‌ سوال که آیا پیشکسوتان کشتی می توانند به عنوان‌ الگوی جامعه مطرح باشند، گفت: عموما جامعه افرادی را به عنوان الگو انتخاب می‌کند که بیشتر با او در ارتباط باشد، صدا و سیما یک مقدار در معرفی چهره‌های پیشکسوت کشتی ضعیف عمل می‌کند. هنرمندان در صدا و سیما رسانه قوی دارند و بیشتر نشان داده می‌شوند و جامعه خواسته یا ناخواسته از آنها الگوبرداری می‌کند، ولی ورزشکاران کشتی رسانه قوی و دوربین‌ فیلمبرداری ندارند و کمتر بین مردم دیده می‌شوند.

برکتان در خصوص نقش مربی در موفقیت ورزشکار تصریح کرد: اصلی‌ترین مشوق و در واقع نقطه عطف موفقیت یک ورزشکار مربی است، مربی می‌تواند یک ورزشکار را به آن ورزش علاقمند و یا با عملکرد ناصحیح خود فرد را از ادامه فعالیت دلسرد کند.

وی با بیان اینکه در گذشته مربیان احساس پدرانه به شاگرد منتقل می‌کردند و شاید یک مقدار اطلاعات کمتری داشتند زیرا فضای مجازی نبود و یک مربی یک بار کارت مربیگری می‌گرفت و همه سال کلاس‌های دانش افزایی برگزار نمی‌شد، عنوان کرد: علی رغم اینکه الان شرایط تغییر کرده ولی نقش مربی هیچگاه کمرنگ نمی‌شود. الان مربیان با دانش روز مربیگری آشنا هستند و با توجه به‌ منابع علمی و مطالعاتی، سیستم بدن ورزشکار را می‌شناسند و در مقایسه با گذشته از نظر سطح دانش در مرتبه خیلی بهتری هستند.

برکتان در پایان خاطرنشان کرد: اگر برنامه داشته باشیم، ورزش مانعی برای برنامه‌های زندگی روزمره نیست، ولی وقتی وارد ورزش حرفه‌ای شدیم یک بخش مهمی از زندگی را در بر می‌گیرد ضمن اینکه کشتی هزینه بالایی دارد و باید بتوانیم آن هزینه‌ها را تامین کنیم.

این مربی ورزش‌های زورخانه‌ای یادآور شد: کشتی مثل ورزش‌های دیگر نیست که ورزشکاران حرفه‌ای و یا مربیان در باشگاه‌ها قرارداد می‌بندند و هزینه‌های خود را تامین می‌کنند؛ شرایط کشتی بسیار متفاوت است و باید علاوه بر شرکت در این ورزش بتوانیم با کار کردن و کسب روزی حلال هزینه این ورزش را تامین کنیم.

انتهای پیام