به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، ناسا و نیروی دریایی ایالات متحده با هم در اقیانوس نزدیک سن دیگو تمرین کردند تا به خدمه آرتمیس ۲ پس از پرواز به دور ماه در ماه نوامبر سال ۲۰۲۴ کمک کنند.

چهار نفر که به عنوان بدل فضانوردان اصلی در آنجا حضور داشتند، به طور ایمن از یک فضاپیمای شبیه سازی شده بیرون کشیده شدند تا نیروها برای برخورد واقعی با آب در سال آینده آماده شوند.

این تمرین در روز اول اوت به پایان رسید و ناسا اکنون در حال بررسی نتایج دور بعدی در ماه فوریه سال ۲۰۲۴ همراه با فضانوردان است. در حالی که سرنشینان ماموریت آرتمیس ۲ این بار مستقیما در عملیات بازیابی فعالیت نمی‌کردند اما آنها با اعضای تیم ملاقات کردند تا شروع به ایجاد ارتباطات و تیم سازی برای ماموریت خود به دور ماه کنند.

لیزا سیلر(Lisa Seiler)، معاون فرود و بازیابی آرتمیس ناسا می‌گوید: همه‌ی این موارد بسیار مهم است. در حالی که تمرینات بازیابی متعددی در حال انجام است، تمرینی که در اواخر ماه ژوئیه و اوایل ماه اوت انجام شد، بر بازیابی چهار نفر از فضاپیما و رساندن آنها به کشتی پزشکی در نزدیک کمتر از دو ساعت متمرکز بود.

سیلر گفت، تمرینات روزانه و شبانه، با وجود برخی مشکلات مکانیکی با بالگردهایی که وظیفه‌ی انتقال خدمه از فضاپیما به کشتی را داشتند به خوبی انجام شد. او افزود: ما خیلی خوب عمل کردیم، اما تمرین بسیار بیشتری از هم‌اکنون تا زمان پرتاب انجام خواهد شد.

نیروی دریایی ایالات متحده که وظیفه‌ی تامین بالگردها را بر عهده داشت، رابطه عمیقی با ناسا دارد که به نخستین روزهای ماموریت‌های سرنشین‌دار برمی‌گردد. سالها ماموریت‌های ناسا مستلزم سقوط در آب بوده است از جمله برنامه آپولو که ۹ خدمه را بین سالهای ۱۹۶۸ تا ۱۹۷۲ به قلمرو ماه برد.

سال‌ها تمرین پشت میز، کار در استخر در آزمایشگاه شناوری خنثی در مرکز فضایی جانسون ناسا و فعالیت‌های دیگر با این تمرین بازیابی چشمگیر شامل بالگردها، کشتی‌ها، ملوانان و تعداد زیادی از کارمندان در اقیانوس آرام به اوج خود رسید.

سیلر با تاکید بر اینکه خدمه‌ قبل از برخورد به آب آزاد، تمرین‌های زیادی انجام می‌دهند، گفت: این یک رویکرد «خزیدن، راه رفتن، دویدن» است. حتی ۱۰ روز حضور در اقیانوس شامل تمرین می‌شد که بازیابی در روزهای پنجم(در طول روز) و هفتم(در طول شب) انجام شد.

درست مانند لحظه‌ی پایان ماموریت آرتمیس ۲، تیم‌ها با موفقیت دریچه‌ی یک فضاپیمای شناور مشابه اوریون را باز کردند، چهار نفر را از داخل آن بیرون آوردند و آنها را سوار بر یک قایق بادی شناور با نام مستعار «عرشه جلو» قرار دادند. از آنجا، یک بالگرد به اصطلاح فضانوردان را یکی پس از دیگری جمع آوری کرد و آنها را به کشتی جنگی منتظر برد.

سرنشینان آرتمیس ۲ در ماه فوریه سال ۲۰۲۴ در یک تمرین بازیابی شرکت خواهند کرد، زیرا قوانین ماموریت به آنها حکم می‌کند که باید فعالیت‌های پرخطر را شش ماه پیش از پرتاب در ماه نوامبر ۲۰۲۴ محدود کنند.

آخرین تمرین اصلی بازیابی تقریبا دو ماه قبل از پرتاب تحت عنوان یک تاییدیه آمادگی برای ماموریت انجام می‌شود. اگر پرتاب به تعویق بیفتد، این تمرین نیز به تعویق خواهد افتاد.

سیلر گفت، همه تمرین‌های بازیابی از کشتی‌های جنگی و خدمه‌های مختلف استفاده می‌کنند، هم برای داشتن پشتیبان و هم به این دلیل که در دسترس بودن کشتی‌ها به محل استقرار خدمه در هنگام سقوط آرتمیس ۲ بستگی دارد.

نیروی دریایی ایالات متحده کشتی‌های جنگی و خدمه‌های خود را در جایی که نیازهای عملیاتی دارند، نزدیک‌تر به تاریخ تعیین می‌کند.

سیلر افزود، تیم‌های بازیابی و خدمه چندین بار در بین این تمرین‌های بزرگ برای ادامه تیم‌سازی و آشنایی با یکدیگر و روش‌ها، با هم ملاقات خواهند کرد.

او گفت: من فکر می‌کنم برای آنها بسیار مهم است که با کسانی که قرار است با آنها کار کنند صحبت کنند.

آرتمیس-۲ دومین مجموعه از مجموعه برنامه‌های آرتمیس خواهد بود. آرتمیس ۱ بدون سرنشین اواخر سال ۲۰۲۲ به مدار ماه رفت. مرحله بعدی تلاش آرتمیس ۳ برای فرود روی ماه خواهد بود که قرار است در سال ۲۰۲۵ یا ۲۰۲۶ روی سطح ماه بنشیند و اکنون منتظر فضاپیمای استارشیپ شرکت ‌اسپیس‌ایکس است که وظیفه دارد آن را به سطح ماه برساند.

چهار فضانورد آرتمیس ۲، رید وایزمن(Reid Wiseman)، ویکتور گلاور(Victor Glover) و کریستینا کخ(Christina Koch) از ناسا و جرمی هانسن از آژانس فضایی کانادا هستند.

انتهای پیام