به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، ماموریت شرکت «راکت لب»(Rocket Lab) به سیاره زهره که ابتدا قرار بود ماه گذشته پرتاب شود، حداقل تا ژانویه ۲۰۲۵ به تعویق افتاده است.

ژانویه ۲۰۲۵ اولین پنجره پرتاب پشتیبان برای کاوشگر زهره بود. سخنگوی راکت لب بدون ارائه توضیح دقیق در مورد این تاخیر گفت: تمرکز ما در حال حاضر بر رساندن ماموریت‌های تجاری به عنوان یک اولویت است.

راکت لب، ماموریت برنامه‌ریزی‌شده خود به مقصد زهره را در اوت ۲۰۲۰ اعلام کرد و سپس در مقاله‌ای که دو سال بعد در مجله «Aerospace» منتشر شد، به شرح آن پرداخت. هدف اصلی این ماموریت، بررسی جو زهره برای جستجوی شرایط مورد نیاز برای وجود حیات است.

زهره که داغ‌ترین سیاره منظومه شمسی به شمار می‌رود، به طور کلی یک سیاره جهنمی در نظر گرفته می‌شود. دمای سطح زهره به اندازه‌ای بالاست که سرب را ذوب می‌کند اما سرنخ‌هایی به دست آمده‌اند که نشان می‌دهند حیات میکروبی ممکن است در آسمان زهره که شرایطی مشابه زمین دارند، وجود داشته باشد.

پژوهشگران در سال ۲۰۲۰، نشانه‌هایی از فسفین را در ابرهای زهره کشف کردند. این کشف، هیجان زیادی ایجاد کرد زیرا روی زمین، این ترکیب سمی بی‌رنگ و قابل اشتعال در باتلاق‌ها و مکان‌های دیگر به عنوان محصول جانبی حیات میکروبی یافت می‌شود.

کشف فسفین در زهره، به تجدید علاقه علمی در بررسی این سیاره کمک کرد. به عنوان مثال، ناسا در حال توسعه دو ماموریت زهره موسوم به «داوینچی»(DAVINCI) و «وریتاس»(VERITAS) است که برنامه‌ریزی شده تا در اواخر دهه ۲۰۲۰ و اوایل دهه ۲۰۳۰ پرتاب شوند.

کاوشگر پیشنهاد شده توسط راکت لب، پیش از فضاپیماهای ناسا به زهره می‌رسد و بسیار ارزان‌تر است. هزینه این ماموریت توسط راکت لب، دانشگاه «ام‌آی‌تی»(MIT) و نیکوکاران ناشناس تامین می‌شود و تخمین زده شده است که فقط ۱۰ میلیون دلار هزینه داشته باشد. این تنها یک درصد از هزینه تخمین‌زده‌ شده هر دو ماموریت آینده ناسا در زهره است.

این کاوشگر، کوچک خواهد بود و اندازه آن به ۳۸ سانتی‌متر می‌رسد که فقط کمی بزرگتر از حلقه بسکتبال است. وزن کاوشگر کوچک سیاره زهره، تنها ۲۰.۴ کیلوگرم خواهد بود. کاوشگر با موشک «الکترون»(Electron) راکت لب، زمین را ترک خواهد کرد و سپس با فضاپیمای «فوتون»(Photon) این شرکت به سیاره جهنمی منتقل خواهد شد.

سفر کاوشگر به زهره کوتاه خواهد بود و فقط پنج ماه زمان خواهد برد اما دوره جمع‌آوری داده‌های آن حتی کوتاه‌تر خواهد بود. این کاوشگر تنها بین سه تا پنج دقیقه برای جمع‌آوری داده‌ها زمان خواهد داشت زیرا از ارتفاع ۶۰ تا ۴۵ کیلومتری در جو زهره فرود می‌آید. این همان منطقه‌ای است که دانشمندان در سال ۲۰۲۰ نشانه‌هایی از فسفین را در آن دیدند.

کاوشگر به دنبال آن ماده شیمیایی نخواهد بود اما به جستجوی مولکول‌های آلی پیچیده دیگری خواهد پرداخت و ترکیب، غلظت و شکل آنها را در طول فرود خود اندازه‌گیری خواهد کرد. پیش از این که فشارهای خردکننده و دمای تاول‌زای سطح زهره بتوانند کاوشگر را از بین ببرند، داده‌ها به زمین فرستاده خواهند شد.

کشف مولکول‌های آلی نمی‌تواند وجود حیات میکروبی را در ابرهای زهره ثابت کند اما می‌تواند نشان دهد که این دنیای جهنمی، مهمان‌نوازتر از آن چیزی است که پیشتر تصور می‌شد.

انتهای پیام