به نقل از یاهو نیو، همه این خطرات سه چیز مشترک دارند که شامل سلامت، تغییرات آب‌وهوا و جمعیت رو به رشدی است که سازمان ملل تشخیص داد در نوامبر ۲۰۲۲ از ۸ میلیارد نفر گذشت و دو برابر جمعیت ۴۸ سال پیش است.

مورین لیختولد، رئیس دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه پیتسبورگ آمریکا گفت: در ۴۰ سال زندگی حرفه‌ای خود، ابتدا در جنگل‌های بارانی آمازون و مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها سپس در دانشگاه، با بسیاری از تهدیدات بهداشت عمومی مواجه شده‌ام اما هیچ‌کدام به اندازه تغییرات آب‌وهوایی ناسازگار و فراگیر نبوده‌اند.

لیختولد ابراز کرد: از میان انبوه اثرات نامطلوب بهداشتی مرتبط با آب‌وهوایی، چهار مورد زیر بزرگترین نگرانی‌های بهداشت عمومی را برای جمعیت رو به رشد نشان می‌دهند.

بیماری‌های عفونی

محققان دریافته‌اند که بیش از نیمی از بیماری‌های عفونی انسان می‌تواند با تغییرات آب‌وهوایی بدتر شود. به‌عنوان مثال، سیل می‌تواند بر کیفیت آب و زیستگاه‌هایی تأثیر بگذارد که باکتری‌ها و ناقل‌های خطرناکی مانند پشه‌ها می‌توانند رشد کنند و بیماری‌های عفونی را به مردم منتقل کنند.

دنگی، یک بیماری ویروسی دردناک ناشی از پشه که سالانه حدود ۱۰۰ میلیون نفر را بیمار می‌کند، در محیط‌های گرم و مرطوب شایع‌تر می‌شود. بر اساس گزارش نشریه لانست، شمارش معکوس در سال ۲۰۲۲،  R صفر یا عدد تکثیر پایه که معیاری از سرعت گسترش آن است، از دهه ۱۹۵۰ به میانگین ۲۰۱۲-۲۰۲۱ حدود ۱۲ درصد افزایش یافته است. فصل مالاریا در مناطق مرتفع آمریکای لاتین ۳۱ درصد و در ارتفاعات آفریقا حدود ۱۴ درصد افزایش یافت زیرا دما در همان دوره افزایش یافت.

همچنین سیل می‌تواند ارگانیسم‌های موجود در آب را گسترش دهد و باعث هپاتیت و بیماری‌های اسهالی مانند وبا شود، به‌ویژه هنگامی که تعداد زیادی از مردم در اثر بلایای طبیعی آواره شده‌اند و در مناطقی با کیفیت ضعیف آب برای نوشیدن یا شستشو زندگی می‌کنند.

خشکسالی نیز می‌تواند کیفیت آب آشامیدنی را کاهش دهد. در نتیجه، جمعیت جوندگان بیشتری در جستجوی غذا وارد جوامع انسانی می‌شوند و پتانسیل انتشار هانتا ویروس را افزایش می‌دهند.

گرمای شدید

یکی دیگر از خطرات جدی برای سلامتی افزایش دماست. گرمای بیش از حد می‌تواند مشکلات سلامتی موجود مانند بیماری‌های قلبی عروقی و تنفسی را تشدید کند. هنگامی که استرس گرمایی تبدیل به گرمازدگی شود، می‌تواند به قلب، مغز و کلیه‌ها آسیب برساند و مرگ‌آور شود.

امروزه حدود ۳۰ درصد از جمعیت جهان هر ساله در معرض استرس گرمایی بالقوه کشنده هستند. هیات بین دولتی تغییرات اقلیم تخمین می‌زند که این درصد تا پایان این قرن به حداقل ۴۸ درصد و حداکثر به ۷۶ درصد افزایش خواهد یافت.

علاوه بر تلفات جانی، مواجهه با گرما منجر به از دست دادن ۴۷۰ میلیارد ساعت کاری بالقوه در سراسر جهان در سال ۲۰۲۱ شد که باعث از دست رفتن در مجموع ۹ میلیارد دلار شد. با رشد جمعیت و افزایش گرما، افراد بیشتری به سیستم تهویه مطبوع با سوخت‌های فسیلی متکی خواهند شد که بیشتر در تغییرات آب‌وهوایی دخیل می‌باشد.

غذایی و آب

گرما همچنین بر امنیت غذایی و آب برای جمعیت رو به رشد اثر ‌گذار است. بررسی نشریه لنست نشان داد که دماهای بالا در سال ۲۰۲۱ فصل رشد را به‌طور متوسط ۹.۳ روز برای غله یا ذرت و ۶ روز برای گندم در مقایسه با میانگین ۱۹۸۱-۲۰۲۰ کوتاه کرد. در همین حال، گرم شدن اقیانوس‌ها می‌تواند صدف‌ها را بکشد و ماهیگیری را که جوامع ساحلی به آن متکی هستند، تغییر دهد. موج گرما تنها در سال ۲۰۲۰ باعث شد ۹۸ میلیون نفر بیشتر با ناامنی غذایی در مقایسه با میانگین سال‌های ۱۹۸۱-۲۰۱۰ مواجه شوند.

افزایش دما همچنین بر منابع آب شیرین از طریق تبخیر و با کوچک شدن یخچال‌های طبیعی کوهستانی و توده‌های برفی که از نظر تاریخی باعث جریان آب در ماه‌های تابستان شده‌اند، تأثیر می‌گذارد.

بر اساس برآوردهای سازمان ملل، کمبود آب و خشکسالی می‌تواند تا سال ۲۰۳۰ حدود ۷۰۰ میلیون نفر را آواره کند. همراه با رشد جمعیت و نیازهای رو به رشد انرژی، این عوامل همچنین می‌توانند به درگیری‌های ژئوپلیتیکی دامن بزنند زیرا کشورها با کمبود مواد غذایی و رقابت برای آب مواجه هستند.

کیفیت ضعیف هوا

آلودگی هوا می‌تواند توسط محرک‌های تغییرات آب‌وهوایی تشدید شود. هوای گرم و همان گازهای سوخت فسیلی که سیاره را گرم می‌کنند، به ازن سطح زمین، یکی از مولفه‌های اصلی مه غلیظ، کمک می‌کنند. که می‌تواند حساسیت، آسم و سایر مشکلات تنفسی و همچنین بیماری‌های قلبی عروقی را تشدید کند. آتش‌سوزی‌های جنگلی ناشی از مناطق گرم و خشک به خطر آلودگی هوا می‌افزایند. دود آتش‌سوزی مملو از ذرات ریز است که می‌توانند به اعماق ریه‌ها بروند و باعث مشکلات قلبی و تنفسی شوند.

راهکار

بسیاری از گروه‌ها و کارشناسان پزشکی برای مقابله با این پیامدهای منفی آب‌وهوایی پی در پی بر سلامت انسان کار می‌کنند. آکادمی ملی پزشکی ایالات‌متحده یک چالش بزرگ پیشگامانه در زمینه تغییرات آب‌وهوایی، سلامت انسان و برابری را برای افزایش کیفیت تحقیقات آغاز کرده است. در بسیاری از موسسات دانشگاهی، از جمله دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه پیتسبورگ، اقلیم و سلامت در تحقیقات، تدریس و خدمات گنجانده شده است.

پرداختن به موضوع سلامت در کشورهای کم درآمد و متوسط بسیار مهم است. اغلب آسیب‌پذیرترین افراد در این کشورها بدون داشتن منابع لازم برای حفاظت از سلامت و محیط زیست خود با بیشترین آسیب‌های ناشی از تغییرات آب‌وهوایی مواجه می‌شوند. رشد جمعیت می‌تواند این نابرابری‌ها را عمیق‌تر کند.

ارزیابی‌های سازگاری می‌تواند به کشورهای پرخطر کمک کند تا برای اثرات تغییرات آب‌وهوایی آماده شوند. گروه‌های توسعه همچنین طرح‌هایی را برای گسترش کشت محصولات مقاوم در شرایط خشک، هدایت می‌کنند. سازمان بهداشت پان آمریکن، که بر کارائیب تمرکز دارد، نمونه‌ای از چگونگی تلاش کشورها برای کاهش بیماری‌های واگیر و ارتقای ظرفیت‌های منطقه‌ای برای مقابله با تاثیر تغییرات آب‌وهوایی است. َ

در نهایت، کاهش خطرات سلامتی مستلزم کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای است که موجب تغییرات آب‌وهوایی می‌شود.

کشورهای سراسر جهان در سال ۱۹۹۲ متعهد شدند که انتشار گازَهای گلخانه‌ای را کاهش دهند. ۳۰ سال بعد، انتشار گازهای گلخانه‌ای جهانی تازه شروع به گسترش می‌کند و جوامع در سراسر جهان به‌طور فزاینده‌ای از امواج گرمای شدید و سیل و خشکسالی ویرانگر رنج می‌برند.

مذاکرات تغییرات اقلیم سازمان ملل متحد که به عقیده لیختولد به اندازه کافی بر سلامت تمرکز نمی‌کند، می‌تواند به تاثیرات مهم آب‌وهوایی که به سلامت آسیب می‌زند، توجه کند. همانطور که آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد خاطرنشان کرد: در حالی که ما از پیشرفت‌های خود تجلیل می‌کنیم، در عین حال، یادآور مسئولیت مشترک ما برای مراقبت از سیاره‌مان و لحظه‌ای برای تأمل در مورد جایی است که هنوز در تعهدات خود نسبت به یکدیگر کوتاهی می‌کنیم. َ

انتهای پیام