به گزارش ایسنا، ناباروری اولیه، به‌صورت ناتوانی در بارداری علی‌رغم زندگی مشترک و قرار گرفتن در معرض حاملگی برای یک دوره ۱۲ ماهه یا بیشتر در زنان ۱۵ تا ۴۹ ساله غیر شیرده، فعال جنسی و بدون اجرای فرایندهای جلوگیری در نظر گرفته می‌شود. طبق داده‌های موجود، ۶۰ تا ۸۰ میلیون زوج در سراسر جهان از ناباروری رنج می‌برند، اما با استفاده از روش‌های مختلف روش‌شناختی و تعاریف عملیاتی متفاوت در تخمین شیوع، تحقیقات معمولاً داده‌های متناقضی تولید می‌کنند که پیش‌بینی دقیق روندهای جهانی و برآوردها را سخت می‌کند. بااین‌وجود، بزرگی این مسئله مداخلات جامع و طولانی‌مدت در بهداشت عمومی را می‌طلبد، زیرا عمده عوامل خطرزای مربوط به آن، قابل پیشگیری هستند.

بنا بر نظرات متخصصان، برخی از دلایل اساسی ناباروری اولیه شامل سموم محیطی، استعمال دخانیات، چاقی و استرس روانی هستند. علاوه بر این، عوامل جامعه‌شناختی جمعیت مانند سن، نژاد، سطح تحصیلات، سن ازدواج، نوع خانواده، شغل و وضعیت اقتصادی-اجتماعی نیز برای بررسی رابطه علی در تحقیقات مختلف مورد ارزیابی قرار گرفته‌اند. چاقی بیانگر یک بیماری همه‌گیر جهانی با پیامدهای بالینی، اجتماعی و اقتصادی عمیق است که در کشورهای توسعه‌یافته و همچنین کشورهای در حال توسعه رو به افزایش است. زنان در سنین باروری نیز از این روند چشمگیر در امان نیستند. چاقی از علل اصلی افزایش خطر ناباروری معرفی شده است که عمدتاً به اختلال در محور هیپوتالاموس-هیپوفیز- تخمدان، کیفیت پایین تخمک و تغییر پذیرش آندومتر مربوط می‌شود.

در خصوص این موضوع، پژوهشگرانی از دانشگاه اراک و دانشگاه علوم پزشکی این شهر مطالعه‌ای را انجام داده‌اند که در آن، ارتباط بین فعالیت بدنی و چاقی با ناباروری در زنان مورد ارزیابی علمی قرار گرفته است.

آن‌ها این مطالعه را با مشارکت ۲۰۰ زن بارور و نابارور ۲۰ تا ۴۰ ساله مراجعه‌کننده به مرکز ناباروری اراک انجام دادند و برای این کار، از پرسشنامه‌های خودآزمایی در مورد ویژگی‌های جمعیت شناختی اجتماعی، شیوه زندگی، فعالیت بدنی و رفتارهای کم‌تحرک استفاده کردند. علاوه بر این، محققان ویژگی‌های آنتروپومتریک و ترکیب بدنی این زنان را نیز اندازه‌گیری کرده و سپس کل داده‌ها را به شیوه علمی، مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.

نتایج این مطالعه نشان می‌دهند که فعالیت بدنی پایین، رفتار بی‌تحرک و چاقی از عوامل خطر مستقل مرتبط با ناباروری هستند، لذا باید به رفتارهای شیوه زندگی در زنان برای پیشگیری و حتی درمان ناباروری توجه بیشتری شود.

دراین‌باره، عباس صارمی، دانشیار و پژوهشگر گروه فیزیولوژی ورزش دانشکده علوم ورزشی دانشگاه اراک و همکارانش می‌گویند: «طبق یافته‌های ما، سطح فعالیت بدنی و نمایه توده بدنی در زنان نابارور در مقایسه با زنان بارور به ترتیب کمتر و بیشتر بود. نتایج نشان داد که در زنان با سطح فعالیت بدنی متوسط شانس ناباروری کاهش می‌یابد».

آن‌ها می‌افزایند: «بر اساس این نتایج، زنانی که بیش از ۳۰۰ دقیقه در روز را بدون تحرک می‌گذرانند، دو برابر بیشتر از زنان فعال جسمی، دچار مشکلات باروری می‌شوند».

مطالعه حاضر که نتایج آن در «مجله دانشگاه علوم پزشکی اراک» منتشر شده‌اند، نشان داد که عدم تحرک بدنی، رفتارهای کم‌تحرک و نمایه توده بدنی در زنان با ناباروری ایدیوپاتیک ارتباط دارد. این مطالعه مورد-شاهدی نشان می‌دهد که عدم تحرک بدنی، رفتار کم‌تحرک و نمایه توده بدنی بالا، سه عامل مستقل از عوامل خطر ناباروری هستند.

صارمی و همکارانش در انتها اشاره کرده‌اند: «این یافته‌ها بر ضرورت ترویج و ارتقای مراقبت‌های حمایتی از شیوه زندگی در طول زندگی و درمان باروری و بهبود میزان بارداری و نرخ زاد و ولد تأکید دارند».

انتهای پیام