آخرین روز ماه صفر، روز شهادت امام هشتم شیعیان یعنی امام رضا (ع) است، ایام شهادت ایشان بهانه‌ای است که درخصوص زندگی ایشان تامل بیشتری کنیم و آن حضرت را بیشتر بشناسیم.
امام رضا (ع) برای کوچک ترین مسائل زندگی هم کامل ترین راهکار را پیش می‌گرفت که امروز می‌توان آن الگو قرار داد و از علم و سیرت ایشان درس‌های بزرگی گرفت.
این امام بزرگوار به عالم آل محمد نیز شهرت دارد، اما مشهورترین لقب ایشان رضا به معنای خوشنودی است.
امام رضا (ع) تمام کمالات و فضایل اخلاقی انسانی را در بالاترین مرتبه دارد و دوستان و دشمنان نیز براب رفتار محبت آمیز ایشان به مدح و ستایش وی می‌پرداختند.
سبک زندگی اجتماعی و فردی آن حضرت در زمینه‌هایی مانند نحوه برخورد با مردم با رفتار حسنه و نیکو می‌تواند الگوی توحیدی خوبی برای مدیران جامعه اسلامی باشد؛ همچنین قناعت و استفاده درست از اموال عمومی در سیره امام معصوم است و امام رضا (ع) در این خصوص می‌فرماید قناعت باعث خویشتن داری و عزت و ارجمندی و آسوده شدن از زحمت زیاده خواهی بندگی در برابر دنیا پرستان است، راه قناعت را جز دو کس نپیماید: یا عبادت پیشه‌ای که خواهان اجر و مزد اخروی است یا بزرگواری که از مردمان فرو مایه دوری می‌کند.
پس از شهادت امام کاظم (ع) امامت حضرت رضا (ع) آغاز شد و ده سال از امامت ایشان با زمان هارون الرشید معاصر بود و به طور کلی ایشان به مدت ۲۰ سال امامت و رهبری شیعیان را برعهده داشت.
در برخی منابع تاریخی ذکر شده که مامون به امام رضا (ع) پیشنهاد داد که با دخترش ازدواج کند و امام نیز پیشنهادش را قبول کرد؛ به نظر می‌رسد که هدف مامون از این کار نزدیکی بیشتر به امام رضا و نفوذ به خانه ایشان بوده؛ به دنبال آن امام رضا (ع) پس از ۱۷ سال زندگی در مدینه و ارشاد مردم به سوی دین خدا، با حیله مامون عباسی عازم خراسان شد و پس از قبول اجباری ولایت عهدی مامون و گذشت سه سال در ۵۵ سالگی به دست مامون به شهادت رسید.
مشهورترین و قوی ترین نظریه در تاریخ شهادت آن حضرت روز جمعه آخرین روز ماه صفر سال ۲۰۳ هجری قمری است.

انتهای پیام