به گزارش ایسنا، متن پیام علیرضا مختارپور، رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی به شرح زیر است:
«انّا لله و انّا الیه راجعون
دوچشم من چو جیحون شد ز گریه که آن گوهر در این دریا کجا شد؟
شاید یکی از بزرگترین خسرانهای نسل فعلی، رحلت اوتاد و ارکان معارف الهیست که یکی پس از دیگری، به دیار دوست مهاجرت میکنند و ما کوتهدستان را با حسرت فقدان دستگیری و هدایت آن آسمانیمردان، در این جهان همهشور و همهشر، تنها میگذارند.
حضرت آیتالله سیدعبدالله فاطمینیا در تمامی دوران عمر با برکت خویش بهعنوان نماد برجستهای از عالِم ربّانی، متخلّق به اخلاق الهی، کتابشناس برجسته، و دوستدار همه انسانها و منادی وحدت میان ارواح تمامی بندگان خدا شناخته شد.
هیچ مجلس و محفل و گفتار و نوشتاری از ایشان دیده و شنیده نشد مگر آنکه سرشار بود از جاذبه معارف خداشناسی و ارجاع به آثار مکتوب عالمان و متفکران و شاعران و بزرگان علوم دینی.
همواره ناصح مشفق همه شنوندگان و بینندگان و مراجعان بود و ترجیعبند همه خدمات علمی و تبلیغی آن مرد الهی، دعوت به اغتنام فرصت و توصیه به بهرهگیری از برکات انوار وجودی اهل بیت عصمت و طهارت علیهمالسّلام.
درگذشت آن الهیمرد عالم معرفت را به سوگ مینشینیم و در تحمل داغ هجران او به پروردگار مهربان که به جباریّت بیکرانش، شکسته دلیها را مرهم مینهد و جبران میکند پناه میبریم. کتابخوانی کتابشناس که جلوههای بیشماری در اخلاق علمی و عملی از خود بر جای گذاشت».
همچنین مهدی رمضانی، دبیرکل نهاد کتابخانههای عمومی کشور در پیامی نوشته است:
«الَّذِینَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلائِکَةُ طَیِّبِینَ یَقُولُونَ سَلامٌ عَلَیْکُمْ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ
کسانی [از مؤمنان] که پاکاند چون فرشتگان جانشان را بگیرند گویند سلام بر شما، بهخاطر کار و کردارتان وارد بهشت شوید. (سوره نحل، آیه ۳۲)
ارتحال غمبار و اسفبار عارف روشنضمیر، استاد اخلاق و عرفان، مفسّر قرآن کریم و صاحب آثار گرانقدر، حضرت آیتالله فاطمینیا قدساللّهنفسه الزّکیه را به محضر مبارک حضرت بقیهالله ارواحنا فداه، روحانیت معظم و همه شاگردان، عموم مردم، مستفیضان از نَفَس گرم او و بیت شریف ایشان تسلیت عرض میکنم.
برای اینجانب و همه ارادتمندان آن مرد بزرگ، این ضایعه مصیبتی سنگین و جبرانناپذیر است: ثلم فیالاسلام ثلمة لایسدها شیء. آن بزرگوار سرچشمه فیضهای معنوی بیپایان بودند و با دل نورانی و صیقلیافته با الهامی الهی و کلامی نافذ و معطر، عمر پربرکت خویش را وقف و مصروف نشر معارف اهلالبیت علیهمالسّلام کردند. وجود مبارک ایشان معیار تمامعیار فرموده رسوم اکرم صلیاللّهعلیهوآله بود که فرمودند: «با عالمی مجالست کنید که دیدار او شما را به یاد خدا بیندازد و عمل او شما را به آخرت ترغیب نماید و گفتار او موجب افزایش علم شما گردد».
مردی که مشی و مرام مشفقانه و مدبّرانهاش، در تبیین معارف مذهب حقه شیعه مبتنی بر مستندات محکم و متقن مکتوبات تراثی بود. عشق ورزیدن به ذوات مقدس معصومین علیهمالسلام را در نهایت ادب و متانت در رسمیترین رسانه شیعی یعنی منبر ترویج میکرد و همواره با استناد به منابع موجود در کتب ارزشمند و مستند به رسالت خود عمل کرد. کتابخوانی کتابشناس که جلوههای بیشماری در اخلاق علمی و عملی خود جای گذاشت و با ایمان راسخ به نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، همواره بر اطاعت از ولی فقیه و تبعیت از مقام معظم رهبری مدظلهالعالی تاکید داشت. در راه رسیدن به لذت وصل، هرگز دل به زیورهای دنیوی نبست و عارفانه و عاشقانه، سلوک وصل را طی نمود تا آن گاه که دعوت حق را در روزهای پایانی بهار لبیک گفت.
خاطرات زندهیاد استاد فاطمینیا سپیداریست که تا همیشه، دشتهای فرهنگ و رسانههای جهان اسلام را سایهگستر است. بسیاری از جوانان از دریچه اندیشه و بیان شیرین و تاثیرگذار این روحانی متخلق به اخلاق و ادب و مهربانی، با چشمهسار زلال معارف شیعی آشنا شدند و صدای آسمانی و لحن خاص و جذاب او هنوز در گوش مخاطبان و علاقهمندان و شاگردانش طنینانداز است. یادت بلند باد استاد سادهزیست که نگاه روشنت، لحظات شورانگیز عبادت و نیایش را به خاطرمان سپرد.
بدون شک، اندیشه استاد فاطمینیا در تبیین معارف تکرارناشدنیست و مردان و زنان این سرزمین با روشنگریها و سخنرانیهای حکیمانه و عالمانه این شخصیت علمی در دهلیزهای فراموشی گرفتار نخواهد شد.
امیدوارم ذات اقدس الهی بهعنوان عطیّهای الهی، تحمل بار این سوگ سنگین را بر همگان آسان کند. علوّ منزلت آن عارف جلیلالقدر و صبر جمیل و اجر جزیل عموم بازماندگان را از ذات اقدس الهی مسئلت میکنم. خدای سبحان حشرشان را با انبیا و اولیا قرار دهد و دلهای داغدیدهها را تسلی بخشد».
انتهای پیام
نظرات