به گزارش ایسنا، «عصرایران» در ادامه نوشت: رژیم غذایی روزانه یک فرد عادی معمولا حاوی ۱.۵ تا ۳ میلی گرم بور است.

پنج منبع غذایی رایج بور در رژیم غذایی روزانه افراد به صورت زیر هستند:

- سیب

- قهوه

- لوبیا خشک

- شیر

- سیب زمینی

بور به بدن کمک می‌کند تا ویتامین‌ها و مواد معدنی کلیدی را متابولیزه کند. این ترکیب همچنین نقش مهمی در سلامت استخوان دارد و بر سطح استروژن و تستوسترون نیز تاثیر می‌گذارد.

هرچند بور دارای مزایای فوق‌العاده‌ای برای سلامتی انسان است اما هیچ توصیه غذایی اثبات‌شده‌ای از نظر ارزش روزانه برای آن وجود ندارد و بیماری خاصی هم در اثر کمبود این عنصر در بدن مشاهده نشده است.

بور و عملکردهای مغزی

مطالعات مختلفی در دسترس هستند که نشان می‌دهند بور به احتمال زیاد در عملکردهای مغزی نقش مثبت دارد. برای نمونه پژوهش‌های اولیه در دهه ۱۹۹۰ نویدبخش تاثیرگذاری مکمل‌های دارویی محتوی بور بوده‌اند.

بعنوان مثال بر اساس مطالعه‌ای مربوط به سال ۱۹۹۴ که در مجله Environmental Health Perspectives منتشر شد، افرادی که ۳.۲۵ میلی‌گرم بور به رژیم غذایی خود اضافه کردند نسبت به افرادی که سطح بور پایینی داشتند، در حافظه و سطح هماهنگی چشم‌ها با دستان بسیار قوی‌تر بودند.

با این حال چنین دستاوردهای علمی دلگرم‌کننده‌ای سبب رونق تحقیقات مرتبط با اثرگذاری و عملکرد بور نشد. در حال حاضر مطالعات تحقیقاتی در زمینه بور عمدتا محدود به بررسی‌های انجام‌شده روی موش‌های آزمایشگاهی هستند. هرچند محققان به این نتیجه رسیده‌اند که بور در بسیاری از عملکردهای انسانی نقش تکمیلی و بشدت مثبتی دارد اما باز هم به پژوهش‌های بیشتری در این حیطه نیاز است.

بور و استخوان‌ها و مفاصل

بور می‌تواند به قوی نگه داشتن استخوان‌ها و بهبود عملکرد آنها تا اندازه زیادی کمک کند. امروزه مشخص شده که این عنصر پر از فایده در افزایش نیمه عمر ویتامین D و استروژن نیز نقش دارد. نیمه عمر زمانی است که طول می‌کشد تا یک ماده به نصف مقدار اولیه خود تجزیه شود. با وجود آنکه دانشمندان به طور دقیق از مکانیسم این عمل آگاه نیستند اما بور می‌تواند از جهات مختلفی برای سلامت استخوان‌ها ارزشمند باشد.

نخست آنکه ویتامین D به منظور حفظ سلامت استخوان ترکیبی ضروری به شمار می‌رود زیرا توانایی بدن را برای جذب کلسیم افزایش می‌دهد. کلسیم خود یک ماده معدنی است که باعث استحکام استخوان‌ها می‌شود. این در حالی است که بور می‌تواند با افزایش مدت زمان عملکرد ویتامین D در بدن شما به بهبود سلامت استخوان‌ها یاری برساند.

با استناد به مقاله منتشرشده در مجله Open Orthopedics، افرادی که سطح ویتامین D پایینی دارند با احتمال بیشتری میزان بور کمی را در بدن خود نشان می‌دهند. این موضوع تایید می‌کند که این دو ماده از نظر میزان در دسترس بودن در بدن با هم ارتباط دارند.

استروژن هورمون دیگری است که در سلامت استخوان‌ها نقش دارد و تخریب آن که می تواند منجر به پوکی استخوان شود را کاهش می‌دهد. این وضعیتی است که استخوان‌ها را در هر دو گروه مردان و زنان ضعیف و شکننده می‌کند. با افزایش مدت زمان حضور استروژن در بدن، بور ممکن است به حفظ استخوان‌های سالم کمک کند.

هرچند مکمل‌های بور بعنوان یک درمان احتمالی برای افراد مبتلا به آرتریت در نظر گرفته شده‌اند، شواهد بالینی بیشتری برای حمایت از این ادعا مورد نیاز است.

انواع مکمل‌های حاوی بور از طریق داروخانه های سراسر کشور قابل تهیه هستند. با این حال اگر به بیماری خاصی مبتلا هستید، پیش از مصرف با پزشک معالج یا داروساز خود مشورت کنید. بیشتر کارشناسان تغذیه توصیه می‌کنند که قبل از شروع مصرف مکمل‌ها، دریافت را از طریق منابع غذایی مانند میوه‌ها و سبزیجات افزایش دهید.

آیا مکمل‌های بور بی‌خطرند؟

وقتی صحبت از مصرف مکمل‌ها می‌شود، زیاده‌روی همواره به نتایج نامطلوبی منجر خواهد شد. مصرف بیش از حد و بدون هماهنگی با پزشک می‌تواند فیلتراسیون مواد اضافی که به آنها نیازی نداریم را برای بدن دشوار کند.

با توجه به جدول غذا و تغذیه آکادمی ملی پزشکی آمریکا، حداکثر دوز روزانه قابل مصرف از بور بر اساس بازه سنی عبارت است از:

- کودکان ۱ تا ۳ سال: ۳ میلی گرم

- کودکان ۴ تا ۸ سال: ۶ میلی گرم

- کودکان ۹ تا ۱۳ سال: ۱۱ میلی گرم

- نوجوانان‌ ۱۴ تا ۱۸ سال: ۱۷ میلی گرم

- بزرگسالان ۱۹ سال و بالاتر: ۲۰ میلی گرم

بور برای اکثر مردم بی‌خطر است اما مقادیر زیاد آن می‌تواند مضر باشد. همچنین اطلاعاتی در مورد ایمنی این عنصر برای کودکان کمتر از ۱ سال وجود ندارد. ایمنی آن در بانوان باردار هم مورد مطالعه قرار نگرفته است.

اگر تمایلی به استفاده از مکمل‌های دارویی بور ندارید، مصرف مواد غذایی حاوی این ماده مانند آلو، کشمش، زردآلو خشک یا آووکادو می‌تواند به افزایش سطح بور در بدن شما کمک کند.

انتهای پیام