دکتر مهشید چوبداری در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: ما بعد از این مدت درگیری با کرونا باید یاد گرفته باشیم که چطور می‌شود با این بیماری زندگی کرد، اما قشر سالمند، قشر آسیب پذیری در برابر این بیماری هستند.

وی افزود: با توجه به اینکه واکسیناسیون انجام شده و احتمالا درصدی بالایی از سالمندان ما واکسینه شدند، اما باز هم نقش مراقبت را نباید کمرنگ ببینیم؛ مراقبت‌های اولیه باید وجود داشته باشد یعنی فاصله اجتماعی، قرنطینه‌های خانگی و اینکه ماسک زدن و استفاده از موادضدعفونی کننده باید وجود داشته باشد، اما در این بین ما چه کاری انجام دهیم که سالمندانمان از نظر ذهنی و روانی دچار بیماری نشوند یا اگر بیماری جسمی دارند تشدید نشود.

چوبداری بیان کرد: یکی از کارهایی که باید انجام دهیم این است که این افراد تا حد بسیاری کمتری با دیگران در تماس باشند، تماس فیزیکی منظورمان است؛ یعنی این افراد از طریق تماس تلفنی و یا تماس تصویری با دوستداران خود صحبت کنند و یا اگر خریدی دارند به آنان کمک کنیم.

وی افزود: درست است گفته می‌شود که این روزها از طریق تماس تصویری در فضای مجازی می‌توان فاصله‌ها را کاهش داد، اما واقعیت این است که شاید بسیاری از سالمندان اصلا بلد نباشند از فضای مجازی استفاده کنند یا حتی استفاده از فضای مجازی برایشان راحت و ملموس نباشد؛ همانطور که اوایلی که ما هم می‌خواستیم استفاده کنیم این مشکلات را داشتیم.

این کارشناس سلامت روان تصریح کرد: پس با صبر و حوصله می‌توانیم به آنان طریقه استفاده از فضای مجازی را آموزش دهیم و این افراد را تشویق کنیم که ساعت‌هایی را در طول روز زمان بگذارند و داخل منزل ورزش و بازی‌های فکری را انجام دهند تا اضطراب‌هایشان کمتر شود.

چوبداری ادامه داد: یک توصیه بسیار مهم تر اینکه اگر نزدیک محل زندگی سالمندان، پارک خلوت و مکان خلوتی وجود دارد آنان را تشویق کنیم که با رعایت پروتکل‌های بهداشتی و به صورت انفرادی به آن مکان خلوت برای قدم زدن و نشستن بروند چراکه فضای باز و بیرون از منزل می‌تواند تا حد زیادی خلقشان را بهبود بخشیده و احساس بهتری به آنان دهد.

وی یادآور شد: بنابراین در ایام قرنطینه سعی کنیم به سالمندان کمک کنیم، همراهشان باشیم، جویای احوالشان باشیم و آنان را چشم انتظار نگذریم؛ فراموش نکنیم تنها با یک تماس هم می‌توانیم این ارتباط عاطفی را حفظ کنیم.

انتهای پیام