به گزارش ایسنا، این کارگردان، فیلمنامه نویس و بازیگر سینما و تئاتر ادامه داد: یک بخش که تکنیکی ماجرا است که ما خیلی در این بخش قوی نیستیم. برای مثال فرض کنید یکی از قصه‌های شاهنامه را مثلا کودکی رستم و پیدا کردن رخش را یا اصلا بر فرض بخواهیم یک سریالی بسازیم از به دنیا آمدن رستم یا از کودکان شاهنامه زمانی که به دنیا آمدند؛ این یک پروداکشن عظیمی می‌خواهد که یک بخشی از آن تکنیکی است. یک بخشی هم به دلیل ممیزی‌های شدید که در حوزه‌ی کودک می‌تواند حتی شدیدتر باشد به دلیل اینکه یک تصوری از اخلاق وجود دارد که لزوما با زندگی واقعی ما همخوان نیست. این‌ها و آن شکلی که بر فرض اسطوره‌ها در افسانه‌ها و قصه‌ها هست، این دو به جنگ این می‌روند که ما فرهنگ خودی‌مان را در آن شکلی که هست و درست و واقعی است تصویر کنیم. می‌خواهم بگویم که بله ما یک گنج غنی در بخش ادبیات عامه، فرهنگ و اسطوره‌های خودمان داریم ولی شاید به این دلیل باشد که ما به سمتش نرویم. ممکن است بخشی از تصمیم‌گیران بگویند که اصلا مهم نیست و حفظ آنچه که به ظاهر به غلط اخلاق جاری و رسمی هست برای ما مهم‌تر است اما می‌خواهم بگویم که لطمه‌اش این است که علاوه بر محصولات فرنگی درجه یکی که صبح تا شب دارد ساخته می‌شود و کودکان ما می‌بینند خودمان هم در محصولات آتی به آن سمت خواهیم رفت. یعنی مثلا آدمی ترجیح می‌دهد که یک قصه‌ی امروزی را با کاراکترهای مشابه بر فرض سینمای فرنگ بسازد ولی کم خطرتر است و ظاهرا موضوع با اخلاق رسمی تعریف شده همخوان است و این ارجح می‌شود به فلان قصه‌ی فولکلور که مثلا در آن یک لحظه‌ی عاشقانه وجود دارد یا برای مثال یک لحظه‌ی جستجویی در آن وجود دارد که ممکن است خیلی با فرهنگ رسمی همخوان نباشد. می‌خواهم بگویم که آنچه که به ظاهر امروز حفظ اخلاق است ممکن است در دراز مدت کاملا بر ضد خودش عمل کند.

او که همزمان با جشنواره فیلم کودک و نوجوان در برنامه رادیویی پرانتز باز سخن می گفت،  در پاسخ به این اظهار نظر که فیلمش «پسران دریا» را که در این رویداد عرضه کرده، فقط جنبه‌ی مفرح نداشت و این اتفاق خوبی است،گفت:بله البته پیش از این بگویم که من مخالفتی با مفرح بودن سینما و فیلم‌ها چه برای بزرگسالان و چه برای کودک و نوجوان ندارم. یعنی چه خوب اگر سینما مفرح باشد در عین حال در لایه‌ی دیگری در زیر آن تفریح، مفهومی را اگر می‌تواند منتقل کند. خودم در فیلمم سعی کردم که هر دوی این را داشته باشم یعنی هم لایه‌ای داشته باشد که بحث برانگیز باشد، اندیشه‌ای را به چالش بگیرد و در عین حال مفرح باشد و تماشاگر آن را دنبال کند و از فیلم لذت ببرد.

هاشمی در پاسخ به استقبالی که از این فیلم شد، گفت: خیلی از محبت دوستان ممنونم البته شاید خیلی درست نباشد که با اولین فیلم ما راجع به کل جشنواره تصمیم بگیریم؛ اگر فیلم من خوب بوده چه بسا فیلم‌های دیگر همکارانم، بهتر باشد و چه خوب اگر همه‌ی فیلم‌ها آنقدر خوب و بهتر و بهتر شوند که ما در پایان یک جشنواره‌ی عالی با یک عالمه فیلم خوب برای اکران در سال آینده برای مخاطبین داشته باشیم. ولی اگر فیلم من جزو آن جدی‌ها باشد چه خوب و از این بابت بسیار خوشحال هستم.

این هنرمند در پایان گفت: من از دوستی تشکر می‌کنم که الان در کنار ما نیست ولی هست؛ یعنی فرشته‌ طائرپور که تمام زندگی‌اش را برای سینمای کودک گذاشت و علاوه بر اینکه خودش فیلم‌های خوبی خلق کرد همیشه حامی سینمای کودک بود و من مطمئن هستم امروز که به لحاظ جسمی در کنار ما نیست همین الان دارد فیلم‌های جشنواره را مرور می‌کند، برنامه را بالا و پایین می‌کند و فکر می‌کند که کدام فیلم را برود ببیند.

«پرانتز باز»کاری از گروه برنامه های مستند-ترکیبی رادیو نمایش ویژه سی و چهارمین جشنواره بین المللی فیلم های کودکان و نوجوانان از محل سینما فرهنگ با اجرای مارال دوستی و کارشناسی علیرضا بهرامی و نغمه دانش از هفدهم تا نوزدهم مهرماه ساعت ۱۸:۳۰ تا ۲۰ به صورت زنده از شبکه رادیویی نمایش پخش شد.

انتهای پیام