دکتراصغر کهندل در گفت‌وگو با ایسنا، ضمن بیان این مطلب اظهار کرد: در حال‌حاضر تیم تحقیق و توسعه مرکز با استفاده از امکانات مناسب موجود در مرکز از قبیل آزمایشگاه مجهزکشت بافت، گلخانه های سازگاری و مزرعه که شامل زنجیره کامل تجاری سازی است، به‌دنبال بهینه‌سازی محیط‌های کشت مناسب برای تجاری‌سازی پایه رویشی GN و GF بادام، گیاهان زینتی و آپارتمانی، ارقام تجاری و گران‌قیمت انگور، در کنار بلو بری و رز بری است.

وی با بیان این‌که محصولات تولیدی به روش کشت بافت علاوه بر اصالت، به‌علت رشد و تکثیر در محیط کاملاً کنترل شده، کمیت و کیفیت بسیار خوبی دارند، افزود این گیاهان در سراسر دنیا مورد استقبال قرار گرفته اند و شرکت‌های بسیاری در دنیا آن‌ها را تولید می‌کنند. خوشبختانه با ورود این فناوری به ایران، تحول بسیار خوبی در تولید گیاهان با کیفیت در حال رخ دادن است.

کیفیت پایین محصولات گیاهی تولیدی به روش‌های سنتی به‌علت داشتن باکتری و ویروس

کهندل توضیح داد: تولید گیاهان عاری از باکتری و ویروس تنها از طریق کشت بافت امکان‌پذیر بوده و این بدین معناست که محصولات تولیدی به روش‌های سنتی به‌علت داشتن باکتری و ویروس تا حد بسیار زیادی از کمیت و کیفیت پایین‌تری نسبت به روش کشت بافت برخوردار هستند.

وی گفت: در حال حاضر و در اغلب موارد باغداران ما مجبور به استفاده از نهالهای بی کیفیت و نامطلوب می‌شوند، که پس از سالها مراقبت و نگهداری برای پرورش گیاهان، متاسفانه محصول با کیفیت برداشت نمیکنند و بازده اقتصادی مناسب و درخور زحمت خود را دریافت نمیکنند. نتیجه این اتفاق پیدایش تنوع ژنتیکی بالای گیاهان در روش‌های سنتی است که در نهایت از عملکرد و کمیت محصولات تولید شده می‌کاهد. اما در صورت استفاده از نهالهای تولید شده به روش کشت بافت، میتوانند از کیفیت و کمیت محصول باغی خود مطمئن باشند. 

استفاده از فناوری کشت بافت برای تکثیر پایه‌های رویشی درختان، گیاهان زینتی و آپارتمانی

کهندل با بیان این‌که تاکنون از فناوری کشت بافت برای تکثیر پایه‌های رویشی درختان، گیاهان زینتی، آپارتمانی، داروئی و دیگر  گیاهان در معرض انقراض در جهت حفظ ذخایر ارزشمند ملی استفاده شده است، افزود: از مزیت‌های این روش می‌توان به کاهش زمان تکثیر گیاهان و امکان تکثیر گیاهان در هر فصلی از سال اشاره کرد.

وی ادامه داد: تولید گیاهان عاری از باکتری و ویروس، تولید انبوه گیاهان، امکان کشت گیاهانی که از طریق بذر قابلیت تکثیر ندارند مانند موز و در نهایت استفاده از این روش برای تولید گیاهان تراریخت، تولید متابولیت‌های ثانویه و استفاده در جهت حفظ و ازدیاد گیاهان در حال انقراض از دیگر مزیت‌های این روش است.

انتهای پیام