نوذر شفیعی در گفتوگو با ایسنا در خصوص تحولات افغانستان و درگیری هایی که توسط طالبان اتفاق افتاده گفت: در واقع قضیه این است که آمریکایی ها به صورت جدی تصمیم ندارند مداخله مستقیم در کشورهای مختلف داشته باشند. اگر دقت کنید نیروهای خود را در منطقه غرب آسیا به طور کلی کاهش داده و آن ها را به سمت شرق آسیا منتقل می کنند.
وی خاطر نشان کرد: خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان نیز بدون تردید برای کشورهای مختلف پیامدهای مثبت و منفی دارد. در واقع خروج از افغانستان باعث تحرک نظامی طالبان شده و ممکن است کشورهایی مثل چین و روسیه در پی پر کردن خلأ آمریکا در افغانستان باشند.
این کارشناس مسائل منطقه همچنین بیان کرد: اما آنچه که هم آمریکایی ها مدعی هستند و هم تحلیلگران اظهار داشتند این است که سیاست آمریکا بر تشکیل دولت فراگیر در افغانستان می باشد یعنی آمریکا در صدد است تا طالبان به عنوان بخشی از قدرت و نه تمام آن در ساختار سیاسی افغانستان ورود کند. لذا درگیری هایی که انجام شد به صورت مدیریت شده و برای ایجاد موازنه قدرت بود.
این استاد دانشگاه خاطر نشان کرد: به عبارت دیگر در پرتو توازن قدرت آمریکا می خواهد که طالبان و دولت افغانستان وادار به مذاکره شوند و در خواسته های خودشان تعدیل داشته باشند. لذا باید منتظر نتایج گفت وگوها و آثار آن در دوحه بود.
شفیعی تصریح کرد: مسائل سیاسی-اجتماعی پدیده هایی نیستند که بتوان قضاوت صریحی در مورد آن داشت. فعل و انفعلات مختلف مسیر تحولات را از آنچه پیش بینی می شود منحرف می کند.
وی در مورد نقش پاکستان در این تحولات نیز گفت: جایگاه پاکستان به گونه ای است که در یک سیاست خارجی رنگارنگ قرار دارد. از یک طرف به گروهی مثل طالبان نیاز دارد چون با افغانستان دچار مشکل است در نتیجه گروهی که بتواند در افغانستان تأثیرگذار باشد برای پاکستان مفید است. از سوی دیگر ناامنی در افغانستان باعث بروز مشکلاتی برای متحدین پاکستان از جمله چین می شود. همچنین آمریکا در این مسئله نگران است طالبان را به گونه ای محدود کند.
وی در پایان گفت: بنابراین پاکستان سیاستش در قبال طالبان متأثر از متغیرهای کلیدی است و نمی تواند منافع خودش، آمریکا، چین، افغانستان و حتی ایران را نادیده بگیرد و در صدد است نوعی توازن برقرار کند و این ایجاد توازن برایش دشوار است ضمن اینکه ملاحظات خاص پاکستان در ارتباط با ایران هم جای خودش را دارد.
انتهای پیام
نظرات