به گزارش ایسنا، علی صولتی از رزمندگان دوران دفاع مقدس در کتاب «انتهای معبر» درباره تخریبچی شهید عبدالکریم پورمقامی روایت می‌کند: در یکی از عملیات‌ها عبدالکریم پورمقامی وقتی به میدان مین بعثی‌ها که بیش از صدها مین در آن کاشته بودند رسید، همه را از میدان مین دورکرد و گفت: «فقط کار خودم است.»
تخصص او تخریب مواد منفجره و خنثی‌کردن مین و ایجاد میدان مین بود. او با چالاکی، بی‌باکی و شجاعت در ۵۰۰ متری عراقی‌ها به صورت درازکش و خوابیده یکی‌یکی میدان مین را خنثی کرد. من دستیار، کمکی، تأمین و محافظ او بودم.
وقتی آخرین مین را خنثی می‌کرد، فرمانده محور و دیگر رزمندگان منتظر جشن پاک‌سازی منطقه، کلید فتح عبور و حمله به قلب دشمن بودند. عبدالکریم با چهره‌ای شاد، خندان و رضایت از پاک‌سازی میدان مین اعلام کرد: «آخرین مین است خدا کند تله‌گذاری نباشد.» مثل دیگر مین‌ها آن‌را خنثی کرد و از زمین بیرون کشید. رویش را به طرف رزمندگان نشان داد. همه آماده‌ی تکبیر و شادی بودیم.
ناگاه صدای انفجار مهیبی منطقه را فراگرفت و عبدالکریم پورمقامی با مین تله‌گذاری آخرین مین به درجه‌ی رفیع شهادت نایل آمد.
عراقی‌ها که صدای انفجار را شنیدند، آن منطقه را خمپاره‌باران کردند. شهید را به منتقل کردیم و رزمندگان با روحیه‌ای بسیار بالا و انگیزه‌ای دوچندان به مزدوران بعثی حمله و منطقه را از لوث وجودشان پاک کردند.
انتهای پیام
نظرات