عباس شیردل، رئیس اتحادیه صنایع‌دستی استان اصفهان ۲۴ اردیبهشت‌ماه در گفت‌وگویی اعلام کرده بود که تا کنون صد فروشگاه صنایع‌دستی اصفهان تخلیه‌شده و تعداد زیادی از مغازه‌ها نیز در صورت ادامه بحران کرونا تعطیل خواهد شد.

وی با بیان این‌که تا کنون هیچ‌گونه کمکی از طرف دولت به هنرمندان صنایع‌دستی استان نشده و به‌نوعی همه این هنرمندان در تحریم قرارگرفته‌اند، ادامه داده بود: «بسیاری از هنرمندان و صنعتگران برای پرداخت اجاره کارگاه و مغازه خود هم با مشکل مواجه هستند. هنرمندان و صنعتگران صنایع‌دستی محصولات زیادی را تولید کرده و منتظر تعطیلات نوروز و ورود گردشگران بودند، اما شیوع ویروس کرونا ضربه سنگینی به آن‌ها وارد کرد. سال ۹۸ بدترین سال برای هنرمندان صنایع‌دستی استان اصفهان بود و در این سال بر اثر وقوع سیل و سقوط هواپیمای اوکراینی و حوادث آبان ماه بیشتر تورها گردشگری لغو شد و ریالی سود نصیب این صنعتگران نشد. کارگاه داران و هنرمندان صنایع‌دستی استان برای تهیه مواد اولیه و ادامه فعالیت و جلوگیری از ورشکستگی به سرمایه در گردش و تسهیلات نیاز دارند. شهروندان در تمام کشورهایی که منابع نفتی و گازی ندارند مورد حمایت دولتی قرار می‌گیرند، اما حتی وام و تسهیلات به هنرمندان و فروشگاه‌های صنایع‌دستی ارائه نشده است.»

پس از آن که خبر تعطیلی ۹۵ درصدی کارگاه‌های صنایع‌دستی استان اصفهان از سوی معاون صنایع‌دستی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان، شتاب‌زده و غیرواقعی خوانده و تکذیب شد، ایسنا از نصرالله عطریان، امیر اهتمام، اسدالله شاه‌میوه، قربانعلی امینی نژاد، منوچهر خادم ملت، محمد آقامحمد رفیع، عبدالقیوم بیانی و محمدحسین پیغمبری که هشت هنرمند شاغل در رشته‌های مختلف صنایع دستی هستند، خواسته تا خود دربارۀ حال و روز این روزهایشان سخن بگویند.

به بن بست رسیده‌ایم

نصرالله عطریان، هنرمند رشتۀ قلمکار با بیان اینکه متأسفانه اکثر کارگاه‌های صنایع‌دستی تعطیل هستند و اگر باز باشند هم فرقی با تعطیلی ندارند، به ایسنا می‌گوید: کارگاه ما در فروردین‌ماه کامل تعطیل بود و اردیبهشت فقط برای اینکه کارگرانمان بیکار نباشند و کارگاه را تعطیل نکنند، تولید اندکی داشتیم. فقط به این دلیل بود که کارگرها را در کارگاه نگه‌داریم. تولید انجام می‌شود و به انبار می‌آید اما دیگر نه انبار جا دارد نه مغازه و هیچ صادراتی نه به خارج کشور و نه حتی به شهرهای دیگر داریم. واقعاً به بن‌بست رسیده‌ایم، ان شاالله فرجی برسد.

او ادامه می‌دهد: ما هم تولیدکننده هستیم و هم فروشنده و کار اصلی ما سه ماه است؛ یعنی سه ماه در سال کار می‌کنیم. یک ماه قبل از عید است که کارهای تجاری و عمده‌ای انجام می‌دهیم، یک ماه شب عید و فروردین که  توریست‌های داخلی هستند و یک ماه اردیبهشت که توریست‌های خارجی هستند. الان با این شرایط، عمده و گُل کارمان که این سه بود را از دست دادیم و مابقی سال هم ان شاالله خدا بزرگ است ولی اگر بخواهیم طبق روال سال‌های گذشته ارزیابی کنیم، زیاد امیدی به آن نیست.

این هنرمند تصریح می‌کند: در این مدت دستمزد کارگرها را از داشته‌هایمان دادیم و هرچقدر بود را جلو گذاشتیم تا آن‌ها هم بتوانند زندگی‌شان را بچرخانند. اول از کارهایی مثل تمیز کردن ابزار کارشان شروع کردیم ولی بعد دیدیم کارگرها باید کار کنند، هنرمند نمی‌تواند کارگری ساختمان انجام دهد. باید بیمۀ آن‌ها را پرداخت کنیم چون اگر بیمه‌شان قطع شود؛ بیمه حمایتی آن‌ها قطع‌شده و تبعات بدتری خواهد داشت. نمی‌توانستیم آن‌ها را به حال خودشان رها کنیم‌. بار دیگر هم می‌گویم تولیدی که الان می‌شود روی‌هم جمع شده، هیچ جایی نمی‌رود و فروشی در کار نیست.

 پول ضعیف می‌شود و مواد خام، گران

امیر اهتمام، هنرمند قلم‌زنی نقره با تائید تعطیلی ۹۵ درصد از کارگاه‌های صنایع‌دستی به ایسنا می‌گوید: این جمله به این معناست که باز و بسته بودن کارگاه‌های صنایع‌دستی یکی است؛ چون وقتی معامله‌ای صورت نگیرد و جنسی تولید و مبادله نشود و درخواستی نباشد با تعطیل بودن چه فرقی دارد؟ کار ما ۹۵ درصد به وجود توریست وابسته است؛ یعنی هر قسمتی از صنایع‌دستی را در نظر بگیرید مثل سفره‌های قلمکار یا خاتم، مینیاتور، نقره، قلم‌زنی و یا مینا و همه و همه، بیشترین مشتری‌هایش توریست‌هایی هستند که از کشورهای دیگر می‌آیند و برمی‌گردند.

او می‌افزاید: الان به دلیل کرونا هیچ توریستی نمی‌آید، کرونا باعث شد که اکسپو ۲۰۲۰ دوبی هم تعطیل شود درحالی‌که دوبی سرمایه‌گذاری زیادی کرده بود تا بتواند ۶ ماه نمایشگاه بگذارد و ما هم غرفه درخواست کرده بودیم، ولی فعلاً این نمایشگاه را یک سال عقب انداختند ولی من فکر نمی‌کنم یک سال دیگر هم برگزار شود.

نمایشگاه‌های صنایع‌دستی در کشورهای دیگر هم تعطیل‌شده و تمام جنس‌های ما در چین بلوکه‌شده و همه نمایشگاه‌های چین تعطیل‌ شده است. قبل از کرونا بهتر بود. چینی‌ها بدون ویزا می‌آمدند یعنی اگر ما بخواهیم به چین برویم باید ویزا داشته باشیم ولی چین نه و قرار بود ورود بدون ویزا برای ما هم درست شود ولی با کرونا بدتر شد.

این هنرمند با اشاره به وضعیت صنایع‌دستی در دوران قبل از کرونا یادآور می‌شود: مشکل بزرگ ما این است که مواد خام به قیمت جهانی معامله می‌شود، درحالی‌که پول ما در اثر تحریم‌ها ضعیف شده وقتی مواد خام گران شود، هنرمند صنایع‌دستی در تهیۀ مواد اولیه با مشکل مواجه و کار فروش آن‌هم سخت‌تر می‌شود. الان دستمزدی که مثلاً من و آقای شیردل ( که استاد من بودند) می‌گیریم، نسبت به ۱۰ سال پیش کمتر شده است.

اهتمام با بیان یک نمونه شرح می‌دهد: سال ۱۳۷۵ نقره مثقالی ۱۱۳ تومان و به ازای هر مثقال، ۲۰۰ تومان دستمزد قلم‌زنی من بود، تازه همکارمان به ما این قیمت می‌داد؛ مثلاً حاج‌آقا هوشنگ نقره‌چی به من و پدرم سفارش می‌داد که کلیۀ کارتان را برای من بگذارید و ۵۰ کیلو نقره برای ما می‌فرستاد که مواد خام آن باشد. به‌محض اینکه کار را می‌فرستادیم، پول را به حسابمان می‌ریخت ولی الان هر مثقال نقره بین ۴۰ تا ۵۰ تومان است یعنی دستمزد من باید مثقالی ۱۰۰ هزار تومان باشد تا پولی که سال ۱۳۷۵ همکار به ما می‌داده را به ما بدهند، درصورتی‌که از آن سال تا حالا نقره افزایش خودش را به‌صورت جهانی داشته ولی دستمزد هنرمندی که مینیاتور زنی یا گل و مرغ زنی خوب بلد باشد یک‌دهم شده است! این مشکلی است که باعث شده رئیس اتحادیه صنایع‌دستی بگوید ۹۵ درصد از کارگاه‌های صنایع‌دستی تعطیل است.

او تأکید می‌کند: با توجه به این شرایط، بعید نیست هنرمندان خوبی که دستمزدشان باید مثقالی ۱۰۰ تومان باشد و الان ۱۰ هزار تومان دستمزد می‌گیرند، این کار برایشان صرف نکند و به دنبال مشاغل دیگری بروند.

اهتمام ادامه می‌دهد: ما در اتحادیه صنایع‌دستی، کمیسیون‌هایی داریم و همراه با آقایان نوایی، فرقدانی، جوزدانی، جعفرنصوحی و شیردل جلسات زیادی برای تنظیم بازار برگزار می‌کنیم. اواخر برج ۱۱ که نقره به مثقالی ۴۶ تومان رسید، با توجه به قیمت انس جهانی و دلار که ریزش داشت، کاری که ۱۰ روز طول می‌کشید میزان کنیم را خیلی سریع با برگزاری یک جلسۀ اضطراری به دستور آقای شیردل رتق‌وفتق کردیم و قیمت نقره را از ۴۶ روی ۳۹ تومان آوردیم. با این کار توانستیم فوراً بازار را با کانال نقره تنظیم کنیم. یا مثلاً مدتی قبل قیمت نقره جهانی بالا رفت و ما دیدیم در ایران قیمت پایین‌تر از کشوهای هم‌جوار مثل ترکیه و امارات است و به دلیل اینکه یک موقع مواد خام ما به کشورهای هم‌جوار ارسال و گران‌تر فروخته نشود، بلافاصله قیمت را تنظیم کردیم.

این هنرمند تصریح می‌کند: ما وظیفه داریم قیمت را تنظیم بازار کنیم و اگر این را انجام ندهیم مواد خام ما به مشکل برمی‌خورد؛ مثل طلا که اتحادیه نتوانسته تنظیم بازار آن را به‌درستی انجام بدهد و باعث شده طلای ما به دوبی قاچاق شود. این برای هنرمندی که می‌خواهد با طلا چیزی تولید کند مشکل‌زا است.

اهتمام می‌گوید: اتحادیه‌ها باید قیمت مواد خام را بر اساس قیمت جهانی در سراسر کشور تنظیم کنند تا قاچاق ارز، طلا و مواد خام صورت نگیرد. اتحادیه صنایع‌دستی اصفهان این کار را در مورد نقره و مس انجام می‌دهد تا هنرمندی که در ایران کار می‌کند با هنرمندی که در دوبی مشغول به کار است فرقی نداشته و قیمت مواد خامشان مشخص باشد. به‌این‌ترتیب کسی هم هوس خارج کردن مواد خام را در سر نمی‌پزد.

صنایع دستی به توریست و گردشگری زنده است

اسدالله شاه‌میوه نیز هنرمندِ خاتم‌سازی است که با تأکید بر اینکه اگر توریست نیاید صنایع‌دستی باطل می‌شود، به ایسنا می‌گوید: امروز مثل سابق نیست که یک نفر شش ماه و یک سال و دو سال روی یک گلدان کار کند و شاهکار بسازد، الان کارگاهی را می‌بینیم که چند شاگرد دارد و صنایع‌دستی می‌سازد. کار، بازاری است و باید به دست توریست برسد و اگر توریست نیاید کارگاه‌ها تعطیل می‌شود. هنرمندان قدیم برای دلشان کار می‌کردند و اصلاً به بازار کاری نداشتند، یک نفر می‌دید کارشان شاهکار است به قیمت خوب از آن‌ها می‌خرید ولی الان در کارگاه‌ها صنایع‌دستی می‌سازند و با سرعت تولید می‌کنند.

وی ادامه می‌دهد: ما در هتل عباسی مغازه داریم، مغازه هم باز است اما هیچ توریستی نمی‌آید. واقعاً بیش از ۷۵ درصد کارگاه‌ها تعطیل است، حتی افرادی که مغازه‌های دور میدان نقش‌جهان را اجاره کرده بودند و کارهای صنایع‌دستی می‌فروختند الان دارند مغازه‌ها را پس می‌دهند و علت آن‌هم نبود توریست است؛ چون صنایع‌دستی به توریست زنده است.

رئیس شورای بازار هنر اصفهان تصریح می‌کند: باید این نکته را هم بگویم که ما قبل از کرونا هم توریست نداشتیم. در حال حاضر ایران ارزان‌ترین کشور برای توریست در دنیاست. گردشگران در کجای دنیا می‌توانند دلارشان را ۱۷ یا ۱۸ هزار تومان بفروشند؟ آن‌ها با ۵۰۰ دلار به ایران می‌آیند و عشق می‌کنند. کجای دنیا می‌شود با این مقدار هزینه به هتل‌های خوب رفت؟

شاه‌میوه می‌افزاید: هنرمندان نمی‌تواند کار دیگری انجام دهد و مجبورند بسوزند و بسازند. بدبخت‌ترین آدم‌ها در صنایع‌دستی همین افرادی هستند که دارند کار می‌کنند و الان بازارشان این‌طور شده است؛ نه دولت به آن‌ها وام می‌دهد نه دستشان را می‌گیرد. کرونا که آمد گفتند برق و تلفن را دو ماه عقب می‌اندازیم اما برق و تلفن من را قطع کرده و گفته‌اند سریع پرداخت کنید! مالیات یک‌طرف، شهرداری یک‌طرف، بهسازی یک‌طرف و خلاصه خیلی مشکل هست. من در مغازه‌ام حدود ۸ میلیارد تومان جنس‌های درجه‌یک دارم اما یک نفر نمی‌آید بگوید چند؟ کسی هم نیست که یک فکر حسابی بکند.

درهای کشور را به روی دنیا باز کنید

این هنرمند با بیان اینکه ۳۰ درصد از اصفهانی‌ها با صنایع‌دستی زنده هستند می‌گوید: راهکار این است که درها را به روی دنیا باز کنند. موضوع نابودی صنایع‌دستی به کرونا ارتباطی ندارد و اصل آن از پایه خراب است. آن موقع هم که کرونا نبود و توریست اندکی می‌آمد و می‌رفت، چیزی نصیب کسی نمی‌شد. بروید خانواده‌های هنرمندان صنایع‌دستی را ببینید، کدامشان کار و بارشان خوب است؟

وی تأکید می‌کند: طلا چیزی است که اگر نخرند ارزش خودش را پیدا می‌کند اما اگر صنایع‌دستی را نخرند می‌پوسد. امروز جعبه خاتمی که با چسب تینری ساخته می‌شود، دو ماه دوام دارد.

قربانعلی امینی نژاد، هنرمند رشته میناکاری نیز به ایسنا می‌گوید: وضعیت کارگاه ما در این دوران خیلی خراب بوده. در واقع فقط به کارگاه سرمی زدیم و اصلاً فروشی نداشته‌ایم.

وی که همراه با پسرانش در کارگاه کار می‌کند ادامه می‌دهد: در این مدت ما حتی هزینه روزمره را نداشته‌ایم و به‌سختی این روزها را می‌گذرانیم. من ۵۰ سال است که در این حرفه مشغول به کارم. الان با این وضع و با توجه به سن و سالی که دارم مجبورم همین کار را ادامه دهم تا ببینم خدا چه می‌خواهد. صنایع‌دستی به توریست وابسته است و فعلاً متأسفانه فروشی نداریم.

امیدوارم لااقل خداوند به صنایع‌دستی توجه کند

منوچهر خادم ملت، هنرمند خاتم‌ساز در گفت وگو با ایسنا اظهار می‌کند: در حال حاضر بیش از  ۹۰ درصد کارگاه‌ها تعطیل‌اند و یکی دو درصد باقیمانده هم که باز هستند فرقی با تعطیل بودن ندارند. فعلاً شرایط این‌طور ایجاب می‌کند و نمی‌شود کاری کرد، امیدواریم این ویروس از ایران و از کره زمین برچیده شود و مردم به کار و کاسبی خود برگردند.

وی می‌افزاید: کارگاه من سه ماه است که تعطیل‌شده و در خانه هم نمی‌توانیم تولید کنیم. هر چهار نفری که در آن کارگاه مشغول به کار بودیم بیکار شده‌ایم و از درآمدهای قبلی ارتزاق می‌کنیم. من ۶۰ سال کار کردم و خداوند رزق و روزی‌ام را در این ۶۰ سال، جلوجلو برایم فرستاده و امروز همان را استفاده می‌کنم اما عده‌ای هستند که نان امروزشان را شب می‌خوردند و فردا دوباره باید سرکار می‌رفتند. آن‌ها الان دچار مشکل شده‌اند و واقعاً وضعیت مناسبی ندارند.  فقط امیدوارم خدا برای همه گشایش ایجاد کند.

این هنرمند با بیان اینکه وضعیت خریدوفروش صنایع‌دستی قبل از شیوع کرونا بد نبود و اکنون سه ماه است که افت کرده و زیر صفر شده، تصریح می‌کند: طی تمام این سال‌ها ناهمواری‌های زیادی دیدم ولی الان واقعاً سخت شده است. در حال حاضر کسی به صنایع‌دستی توجهی نمی‌کند. وقتی وضعِ روزگار مثل این روزها بد شود، صنایع‌دستی اولین شغلی است که در خطر می‌افتد، بعد هم که کرونا تمام شد و شغل‌ها راه افتادند، صنایع‌دستی آخرین شغلی است که اوضاعش بهبود پیدا می‌کند چراکه مایحتاج اساسی مردم نیست. امیدوارم لااقل خداوند به صنایع‌دستی توجه کند.

مردم توان خرید صنایع دستی را ندارند

محمد آقامحمدرفیع، هنرمند رشتۀ ملیله سازی نیز به ایسنا می‌گوید: درحال حاضر اکثر کارگاه‌های صنایع‌دستی تعطیل‌شده‌اند و اگر هم باز هستند هیچ فرقی با تعطیلی ندارد.

وی ادامه می‌دهد: وضع بازار خراب است، همه‌چیز گران شده و مردم توان خرید صنایع‌دستی را ندارند. قبل از آن‌هم اگر پول اضافه می‌آوردند صنایع‌دستی را می‌خریدند. البته قبل از کرونا کار تا حدی بود ولی الان دیگر همان ‌هم وجود ندارد.

دیگر بریده‌ایم و نمی‌توانیم ادامه بدهیم

عبدالقیوم بیانی(شرافت)، هنرمند رشتۀ طلاکوبی روی فولاد در گفت‌وگو با ایسنا اظهار می‌کند: کرونا ویروسی است که رفت‌وآمدها را مختل کرده و روی تمام مشاغل ازجمله صنایع‌دستی اثر گذاشته و تقریباً سه ماه است که ما اصلاً کار نکردیم.

او ادامه می‌دهد: کارگرها در کارگاه هستند و کار می‌کنند اما نمی‌دانم این کارها آخرش چه می‌شود؟ آیا مشتری برای بعد داریم یا نه و آیا می‌توانیم نفس راحتی داشته باشیم؟ اصلاً در این سه ماه فروشی نداشته‌ایم. شب عید که ما روی آن حساب می‌کردیم و چک می‌دادیم، از دست رفت و الان چک‌های ما برگشت‌خورده است. چیزی که تا کنون سابقه نداشته.

این هنرمند خاطرنشان می‌کند: ما در این مدت از اندوخته‌هایی که داشتیم استفاده کردیم و لنگان‌لنگان جلو رفتیم ولی دیگر بریده‌ایم و نمی‌توانیم ادامه بدهیم‌. قبل از کرونا وضعیت نسبتاً بد نبود ولی در کل سال ۹۸ برای کل صنایع‌دستی سال خوبی نبود. پشت سرهم برنامه‌هایی پیش آمد که به بازار صنایع‌دستی ضربه زد.

دلم به حال هنرمندانی می‌سوزد که روزانه کار می‌کردند

محمدحسین پیغمبری، هنرمند رشته فرش و گلیم و جاجیم نیز به ایسنا می‌گوید: موضوع کرونا، جهانی است. همه مشاغل طی این مدت تعطیل بوده و این تعطیلی بسیار طبیعی است. باید قبول کنیم. به نظر من روال عادی است چون ما قبل از کرونا هم دوران سختی مثل  جنگ و تحریم‌ها را پشت سر گذاشته‌ایم الان فکر می‌کنم همه مشاغل دوباره راه بیفتد.

او تصریح می‌کند: همه‌ی اقتصاد دنیا از شمال آلاسکا تا جنوب استرالیا به دلیل شیوع کرونا تعطیل بودند و باید هم تعطیل می‌کردند. من به‌زودی بازنشسته می‌شوم و معتقدم خداوند همیشه رزاق است و هیچ‌کس را گرسنه نمی‌گذارد ولی دلم به حال آن هنرمندانی می‌سوزد که روزانه کار می‌کردند. در این شرایط ما تا آنجا که در توانمان بوده حتی تا جنوب خراسان به هنرمندان کمک کرده‌ایم و از این بابت خوشحال هستم.

رونق فروش کارگاه‌ها مثل گذشته نیست اما مشغول کارند

جعفر جعفر صالحی معاون صنایع‌دستی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان اصفهان اما موضوع تعطیلی کارگاه‌های صنایع‌دستی اصفهان را کذب دانسته و تأکید می‌کند که شاید کارگاه‌ها رونق فروش گذشته را ندارند اما کار می‌کنند.

او با بیان اینکه موضوع کرونا بر تمام حوزه‌های کشور تأثیرگذار بوده و کل دنیا درگیر آن هستند اما مهم این است که چگونه با این اتفاق روبرو شویم، در گفت‌وگو با ایسنا اظهار می‌کند: وقتی بازار فروش صنایع‌دستی مختل شود، قطعاً کارگاه‌های تولیدی کمرنگ می‌شوند اما باید نگاه ویژه‌ای داشت. کارگاه‌های تولیدی محل کار و کسب هنرمندان هستند بخشی از نیاز وجود ما کار کردن است و کارگاه‌های تولیدی هم کار می‌کنند البته شاید رونق فروش گذشته را ندارند اما کار می‌کنند.

جعفر صالحی با بیان اینکه مطرح کردن این موارد تعطیلی اصلاً برازنده و شایستۀ شهری مثل اصفهان نیست، ادامه می‌دهد: صنایع‌دستی بخشی از اقتصاد مردم اصفهان است و کل کشور درگیر این مشکلات هستند. ما به‌طور مکرر اعلام کردیم که کل فعالان صنایع‌دستی اعم از فعالان حوزه تولید و فروش و چه کارگاه‌های عمدۀ تولیدی و چه انفرادی و چه فروشگاه‌ها، هزینه‌ای بالغ‌بر ۲۰۰ میلیارد در ماه دارند که شامل آب، برق، تلفن، اجاره‌بها و هزینه‌های پرسنلی می‌شود؛ اما اینکه ۹۵ درصد از کارگاه‌ها تعطیل هستند، این آماری است که دوستان شتاب‌زده اعلام کردند و اصلاً صحت ندارد. شاید کارگاه‌های تولیدی کم رونق شده‌اند ولی اینکه تعطیل بشوند خیر این‌طور نیست.

معاون صنایع‌دستی اداره کل میراث فرهنگی اصفهان با طرح این سؤال که مگر می‌شود آدم محل کار خود را تعطیل کند؟ می‌گوید: کار هست و کارگاه‌ها فعالیت می‌کنند، اما رونق گذشته را ندارند. ما باید ببینیم در این اوضاع چه اقدامی انجام دهیم. دولت اتفاقات مهمی را در بحث بیمه‌ها، معوقات بانکی و تسهیلات رقم زد. در بحث تسهیلات، ما اطلاعات لازم را برای حمایت از کارگاه‌های بزرگ و کوچک به نسبت آسیبی که می‌بینند جمع‌آوری کردیم. ان شاالله دولت قول داده که از خردادماه بتوانیم حمایت تسهیلاتی از عزیزان هنرمند داشته باشیم تا حداقل شغل خود را حفظ کنند.

آیندۀ فروش از آنِ کسانی است که به تجارت الکترونیک توجه دارند

جعفر صالحی تأکید می‌کند: با شیوع کرونا صنایع‌دستی جزو رشته‌های آسیب‌دیده مطرح نشده بود اما وزیر میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری این موضوع را در هیأت دولت مطرح کرد و الان صنایع‌دستی به‌عنوان۱۰ رشتۀ آسیب‌دیده مطرح‌شده بنابراین بدانید که هر خدماتی به بقیۀ بخش‌ها داده‌اند، ان شاالله به حوزۀ صنایع‌دستی هم تعلق می‌گیرد. آمار آن احصا شده و در آیندۀ نزدیک این کمک‌ها به سمت ما می‌آید.

وی راهکاری صحیح و سریع‌الوصول برای برون‌رفت از مشکلات صنایع‌دستی را تجارت الکترونیک می‌داند و دراین‌باره اظهار می‌کند: تجارت الکترونیک حد و مرز نمی‌شناسد و باید در این بخش یک سری تسهیلات در نظر بگیریم. ما در فاز اول باید نگاه سنتی به تولید را کنار بگذاریم؛ آیندۀ فروش از آنِ کسانی است که به تجارت الکترونیک توجه دارند. کرونا تلنگری بود به صنایع‌دستی که ما به‌صورت صد درصد به فروشگاه‌های سنتی فکر نکنیم و یک استراتژی الکترونیکی قوی و جامع داشته باشیم.

معاون صنایع‌دستی اداره کل میراث فرهنگی استان اصفهان می‌افزاید: پیش‌بینی یک سامانۀ جامع که تمامی فعالان فروش در این سامانه به‌صورت یکپارچه برای خودشان صفحه یا درگاهی باز کنند، بتوانند ازآنجا خریدوفروش داشته باشند و با استفاده از یک نهاد شبه‌دولتی یا انجمنی که زیر نظر دولت باشد بتوانیم فعالیت‌های آن‌ها را رصد کنیم و بر فعالیت‌های فروشگاهی آن‌ها نظارت داشته باشیم یکی دیگر از راهکارهاست.

جعفر صالحی توضیح می‌دهد: حراجی‌ها نیز در کارهای عمدۀ صنایع‌دستی می‌توانند وسیلۀ خوبی برای اقدام مؤثر باشند و اگر ما بتوانیم در این بخش هم فعال شویم، حراجی‌ها برای هنرمندان بزرگی که آثار فاخر تولید می‌کنند می‌توانند خیلی مؤثر باشند.

وی با اشاره به برگزاری نمایشگاه‌های عمومی و بازارچه‌های تخصصی برای اقشار آسیب‌دیده در دوران پساکرونا می‌گوید: تا این لحظه مالیات بر درآمد تا سقف دویست میلیون برای فعالان این حوزه از طرف دارایی بخشیده شده و ما منتظر هستیم ببینیم چه موقع وضعیت سفید اعلام می‌شود.

معاون صنایع‌دستی اداره کل میراث فرهنگی استان اصفهان تأکید می‌کند: تمام فروشگاه‌های سنتی که در میدان نقش‌جهان هستند و حدود هزار فروشگاهی که در کل استان وجود دارند، نگاهشان بیشتر به بازار داخلی است. ما زنجیره‌ای هستیم که به توریست داخلی نیاز داریم اما الان سلامتی مردم بیشتر اهمیت دارد. خبر دارم افرادی که در این حوزه به‌صورت تجارت الکترونیک فعالیت داشتند در این اوضاع‌واحوال درآمد خوبی داشته‌اند و این نشان می‌دهد که استراتژی‌ها در مواقع متفاوت باید تغییر کند.

انتهای پیام