مجید محمودی ـ کارگردان مجموعه انیمیشن «اتل متل یه جنگل» ـ در گفت‌وگویی با ایسنا درباره وضعیت انیمیشن ایران اظهار کرد: ما در عرصه انیمیشن از نظر فنی و محتوایی ظرفیت‌های کافی و خوبی داریم، اما در حال حاضر دغدغه کسانی که در این عرصه فعالیت می‌کنند، سرمایه است؛ سرمایه‌ای که بازگشت‌پذیر باشد و باعث فعال شدن شرکت‌های انیمیشن شود. برخی از همکاران ما در این عرصه چند سال کار کرده‌اند، اما هنوز نتوانسته‌اند قسط‌هایشان را به صورت کامل پرداخت کنند.
او با تاکید بر لزوم حمایت مالی از انیمیشن ایران و افزایش نگاه صنعتی به این عرصه، یادآور شد: باید در کنار هنر، مدیریت مالی و تولید صنعتی نیز وجود داشته باشد تا سرمایه بازگشت‌پذیر شود؛ به عنوان مثال برخی از شرکت‌های انیمیشنی به دلیل سوء مدیریت مالی، ورشکسته شده و مجبور شده‌اند کارهایشان را در نیمه راه رها کنند.
این کارگردان انیمیشن درباره حضور بخش خصوصی در این عرصه، گفت: شبکه خصوصی مدتی است که وارد این عرصه شده است و شبکه‌های اینترنتی و نمایش خانگی در حوزه انیمیشن نیز فعال شده‌اند. به هر حال وقتی یک متولی با دید محدود وجود دارد، باعث می‌شود جلوی برخی از خلاقیت‌ها گرفته شود؛ البته باز خود این محدودیت‌ها برای فعالان عرصه انیمیشن باعث خلاقیت شده است. به طور کلی معتقدم که هر چقدر در زمینه انیمیشن فعالیت شود، باز هم جای کار وجود دارد.
محمودی درباره جایگاه انیمیشن ایران در جهان، گفت: تا زمانی که تبلیغات نشود و ما به انیمیشن به عنوان یک کالای فرهنگی نگاه نکنیم، انیمیشن ایرانی جایگاه جهانی خوبی به دست نخواهد آورد. شعار امسال «حمایت از کالای ایرانی» عنوان شده است و ما باید از انیمیشن به عنوان یک کالای ایرانی حمایت کنیم. همان‌گونه که غرب تفکرات خود را به تمام دنیا صادر می‌کند، ما نیز می‌توانیم با تولید انیمیشن‌های باکیفیت و جذاب تفکراتمان را به جهان منعکس کنیم. در این صورت پیش از هر چیز جلوی تهاجم فرهنگی غرب گرفته می‌شود و سپس می‌توانیم فرهنگی که به آن ایمان داریم را به سایر نقاط دنیا صادر کنیم.
او با بیان اینکه «انیمیشن هیچ محدودیتی ندارد»، افزود: در تولید انیمیشن می‌توان هر فکر و اندیشه‌ای را به اجرا درآورد و فقط گاهی ممکن است دستورالعمل‌های دولتی و سازمانی جلوی خلاقیت فعالان انیمیشن را بگیرد و کار سفارشی خواهد شد. نمی‌گویم این دستورالعمل‌ها نباشد، چراکه باید حتما نظارت وجود داشته باشد، اما فکر می‌کنم نیاز به ریسک کردن است.
انتهای پیام