برگشت از گناه و توبه امري واجب و براي جويندگان سعادت که دچار اشتباه و خطا شده‌اند، اجتناب‌ناپذير است، و کسي که توفيق توبه پيدا کند، اميد پذيرش مجدد او در آستان ربوبي انکارناپذير خواهد بود، البته به شرطي که زشتي گناه و زيبايي رجوع به پروردگار را درک کرده و وارد شدن او در جمع توبه کنندگان از ريب و ريا تهي و از پشتوانه اخلاص برخوردار باشد.

به گزارش سرويس دين و انديشه خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، آيه 17 سوره نساء مي‌فرمايد: "پذيرش خداوند و توبه، حق کساني است که از روي ناداني مرتکب خطا و اشتباه مي‌شوند، و آنگاه به سرعت تدارک توبه و بازگشت مي‌بينند، اينان پذيرفته شدگان آستان رحمت خداوندي بوده و ذات حق نسبت به ايشان برخورد عالمانه و حکيمانه دارد."

توبه نه تنها راه رهايي از گناه و معصيت بلکه نسخه‌اي شفابخش براي روح عصيانگر انسان است، تا شايد چاره گريز از توبه دروغين، راه و رسم ريا، دين مصلحتي، عبادت بي‌روح، انحرافات معنوي و مادي، باشد.

انتهاي پيام