ناصر خسروی در گفت‌وگو با ایسنا در خصوص بیماری هپاتیت، اظهار کرد: هپاتیت بیماری کبد است و در حقیقت زمانیکه در اثر برخی عوامل سلول‌های کبدی دچار التهاب شود، بیماری هپاتیت در فرد ایجاد می‌شود، این عوامل موثر می‌توانند مستقیم سلول‌های کبد را درگیر کنند و یا عوارض التهابی که برعلیه یک جرم خاص وارد عمل میشه سلول‌های کبد را درگیر می‌کند و پس از این اتفاق کارایی سلول‌های کبدی کاهش پیدا کرده و عوارض و عوامل این موضوع مشخص می‌شود.
این متخصص بیماری‌های عفونی در چهارمحال و بختیاری افزود: با توجه به عواملی که ایجاد هپاتیت می‌کنند این بیماری دسته‌بندی می‌شود، اولین گروه هپاتیت‌های ویروسی هستند که ویروس‌های مختلف موجب ایجاد التهاب در سلول‌های کبدی و درنتیجه هپاتیت می‌شوند، مانند هپاتیت‌های ویروسی الفبایی A، B، C، D و E که کبد را دچار مشکل می‌کنند، ویروس‌های دیگری مانند آنفولانزا و یا کرونا نیز ویروس‌هایی هستند که می‌توانند در کبد التهاب ایجاد و آن را درگیر بیماری کنند میکروب‌هایی مانند تب مالت، حصبه، تیفوئید نیز می‌توانند در کبد التهاب ایجاد کنند و این التهاب منجر به بیماری هپاتیت شود.
وی ادامه داد: در ترکیب و نحوه آماده‌سازی داروهای گیاهی نیز باید دقت لازم داشت، زیرا برخی مواقع برخی ترکیبات و یا نحوه جوشاندن و... داروهای گیاهی بر سلول‌های کبد تاثیر دارد، برای مثال گیاه چز که بسیاری از افراد برای بیماری دیابت از آن استفاده می‌کنند با کم و یا زیاد شدن غلظت آن می‌تواند سلول‌های کبدی را درگیر بیماری کند.
خسروی عنوان کرد: در حقیقت در خصوص داروهای گیاهی دو نکته بسیار مهم وجود دارد اولین موضوع میزان مصرف این داروهای گیاهی است، یعنی اگر در مصرف آن‌ها زیاده‌روی شود، مشکلساز است، زیرا کبد باید این ماده را متابولیزه و دفع کند که اگر میزان آن بیشتر از توان کبد باشد موجب ایجاد ضایعه در کبد می‌شود نکته بعدی درمورد نحوه آماده‌سازی داروهای گیاهی است، زیرا برخی مواد گیاهی نباید با یکدیگر ترکیب شوند، همچنین میزان حرارتی که به این مواد گیاهی داده می‌شود می‌تواند روی ماده گیاهی تاثیر داشته باشد و درنتیجه موجب بروز مشکل برای فرد شود.
این متخصص بیماری‌های عفونی در چهارمحال و بختیاری اضافه کرد: داروهایی مانند استامینوفن که دفع کبدی دارند نیز اگر در روز بیش از چهار تا پنج گرم مصرف شوند، می‌توانند بر کبد افراد تاثیر منفی داشته باشد، البته داروهای مختلفی هستند که بر کبد فرد تاثیر دارند به همین دلیل توصیه می‌شود افراد بدون مشورت پزشک دارو مصرف نکنند.
وی یادآور شد: برخی از انواع هپاتیت مانند B، C، D و E از طریق ترکیبات خونی انتقال پیدا می‌کنند، برخی از هپاتیت‌های ویروسی مانند هپاتیت A نیز از طریق خوردن آب و غذای آلوده منتقل می‌شوند، در بیماری‌های عفونی موضوعی با عنوان زمان نهفته بیماری وجود دارد که به زمان ورود عامل بیماری به بدن تا شروع علائم بیماری در فرد گفته می‌شود در انواع مختلف هپاتیت این زمان نهفته متفاوت است، برای مثال در هپاتیت نوع B احتمال دارد تا شش ماه پس از تماس با عامل بیماری‌زا، بیماری بدون علائم در فرد نهفته باشد.
خسروی تصریح کرد: بیماری هپاتیت از نوع C دارای مرحله حاد بیماری نیست، یعنی ممکن است علائم هپاتیت مانند زردی، تغییر رنگ پوست، چشم‌ها، ادرار و مدفوع در فرد ظاهر نشود، اما به صورت تصادفی در بررسی‌های پزشکی وجود بیماری هپاتیت در بدن این فرد مشخص شود، اما هپاتیت B و A معمولا دارای مرحله حاد بیماری هستند، یعنی بلافاصله پس از شروع تظاهرات بیماری که معمولا بعد از گذشت چهار هفته از ورود عامل بیماری‌زا به بدن فرد آغاز می‌شوند علائمی مانند زردی در اسکلرا یا سفیدی چشم، زردی زیر زبان، تغییر رنگ ادرار و یا بی‌رنگی مدفوع در فرد ظاهر می‌شوند، بنابراین این علائم زنگ هشدار بیماری هپاتیت A و B هستند.
این متخصص بیماری‌های عفونی در چهارمحال و بختیاری بیان کرد: انتقال بیماری هپاتیت از مادر به جنین نیز یکی از راه‌های انتقال این بیماری است و بسیاری از هپاتیت‌های مزمن نوع B از مادر به فرزند منتقل می‌شوند، البته درحال حاضر تمهیداتی وجود دارد که از انتقال هپاتیت از مادر به جنین پیشگیری شود بنابراین زنان مبتلا به بیماری هپاتیت منعی برای بارداری ندارند.
انتهای پیام