زهرا خلقی در کارگاه فرزندپروری که به همت اداره فرهنگی اجتماعی منطقه ۴ شهرداری اصفهان بهصورت مجازی برگزار شد، با بیان اینکه والدین معمولاً اولین "نمیشود" و "نکن ها" را در ذهن کودکان میکارند، اظهار کرد: باید حواسمان به کلمات باشد، زیرا کلمات هم میتوانند یک فرد را بلند کنند و هم او را به قهقرا بکشانند.
وی با تأکید بر این نکته که مراقب باشیم چه پیامی را به اطرافیان میرسانیم، افزود: برخی مواقع پیامهای مثبت نیز حال افراد را بد میکند، مانند کلمات بسیار مثبتی که بهصورت اغراقآمیز به کار میرود.
این مشاور خانواده ادامه داد: والدین برخی مواقع برای تشویق کودکان به آنها میگویند، خیلی بچه خوبی شده است یا چون بچه خوبی شده، او را دوست دارند که در واقع به کودک این پیغام رسانده میشود که میخواهیم اینگونه باشی اما نیستی.
خلقی به بیان موارد مثبت در فرزند پروری پرداخت و گفت: لحن و زبان بدن در انتقال پیام بسیار تأثیرگذار است و والدین باید به این موضوع توجه داشته باشند.
وی با بیان اینکه مهربانی قواعدی دارد که باید آن را بلد باشیم، یادآور شد: یکی از اصول مهربانی، فرصت دادن است، یعنی باید به فرزندان فرصت بدهیم و از هر کودکی بهاندازه سن خودش توقع داشته باشیم، یعنی وقتی به کودک دو ساله آموزشی میدهید، نباید انتظار یادگیری یک کودک ۱۲ ساله را داشته باشید و باید به کودکان فرصت آزمونوخطا داد.
کودکان باید درگیر چالش شوند
این دکترای مشاوره پایه دیگر مهربانی را چالش ایجاد کردن نامید و گفت: زندگی تکراری و همهچیز در دسترس مانع رشد مطلوب کودکان ایجاد میشود و آنها باید درگیر چالشهایی شوند، البته چالش به معنای فاجعه نیست.
وی با بیان اینکه کودک از سن سهسالگی میتواند اختلافنظر والدین را تماشا کند، تصریح کرد: بچهای که جواب نه نشنیده باشد، به زندگی نگاهی فانتزی خواهد داشت و در مقابله با زندگی واقعی دچار دردسر میشود.
خلقی تصریح کرد: والدین باید با یکدیگر توافق کنند که در مواقعی که چیزی به ضرر کودک است یا برای او آسیب یا خطر دارد، هرچقدر هم گریه و زاری کرد، چیزی را که میخواهد را به او نمیدهند و درعینحال برای او توضیح میدهند که به این دلیل آن چیز را به او نمیدهند.
وی گفت: ناکامی در این موارد، آسیبی برای کودکان ندارد و کودک متوجه میشود که با گریه و با به زمین زدن خودش نمیتواند خواستههایش را پیش ببرد.
خلقی، محدودیت و تعیین چارچوب را جنبه دیگری از مهربانی برشمرد و گفت: نباید در زندگی آنقدر مهربانی کنیم که دیگران سوءاستفاده کنند و لازم است مرزبندیها در نظر گرفته شود.
بیش حمایتی؛ یک اصل اشتباه در تربیت کودکان
وی ادامه داد: کودکان لازم است با ترس نبودنها مواجه شوند تا در دنیای واقعی بتوانند از پسکارهای خود بربیایند و بیش حمایتی یک اصل اشتباه در تربیت کودکان است.
این مشاور خانواده با بیان اینکه کودکان گاهی نقش قربانی را ایفا میکنند و نقش آنها حفظ زندگی والدین است، یادآور شد: اگر کودکان در محیط پرتنشی زندگی میکنند، باید منتظر ظهور علائمی در آنها باشیم و نیاز است که این مشکلات برطرف شود.
ناهماهنگی والدین و قایقی که به مقصد نمیرسد
خلقی، هماهنگی والدین در تصمیمگیری و صحبتهایشان را موضوعی مهم قلمداد کرده و گفت: اگر صحبتهای والدین متناقض باشد، شبیه این است که شما سوار قایقی شده باشید که دو قایقران در دو جهت مخالف پارو میزنند و علاوه بر اینکه این قایق هیچگاه به مقصد نمیرسد، دچار سرگردانی هم میشود.
این دکترای مشاوره با بیان اینکه والدین نباید حتی باحالت چشم و ابرو به یکدیگر تذکر بدهند، تصریح کرد: زمانی دخالت یکی از والدین مجاز است که والد دیگر کودک را تنبیه بدنی میکند و در این حالت والد دیگر میتواند او را جدا کند اما نباید مخالفت کلامی داشته باشد.
خلقی استفاده از برخی کلمات را اشتباه و آسیبرسان عنوان کرد و گفت: والدین نباید از عباراتی چون دوستت ندارم، مامانت نمیشوم، از دست تو مریض شدم و از فلانی هم یاد بگیر، استفاده کنند زیرا این صحبتها در کودکان ایجاد خشم و اضطراب میکند و آنها را از اینکه مبادا دوستش نداشته باشند، میترساند.
دوست داشتن بچه را به گرو نکشیم
به گزارش ایسنا و به نقل از روابط عمومی سازمان فرهنگی اجتماعی ورزشی شهرداری اصفهان، وی تأکید کرد: اگر دوست داشتن بچه را به گرو بکشیم، او مدام میخواهد مهربانی دیگران را جلب کند که کار خطرناکی است و بهجای استفاده از عبارات نادرست، میتوانیم وقتی کودک کار مثبتی انجام داد، بگوییم تو را خیلی دوست دارم.
به گفته این مشاور خانواده، استفاده والدین از عبارات اشتباه، مصداق خشونت پنهان و کودکآزاری است و به روان کودکان آسیب میزند.
خلقی در خاتمه خاطرنشان کرد: برخی عبارات نظیر به خاطر این بچه است که در این زندگی ماندهام، در کودکان احساس گناه ایجاد میکند که همانند منت گذاشتن سر آنها، مشکلساز میشود.
انتهای پیام