این ناشر در گفتوگو با ایسنا درباره مدیریت فرهنگی در حوزه ادبیات و کتاب در دولت یازدهم و دوازدهم اظهار کرد: درباره دادن مجوز و سختگیریهایی که پیش از دولت آقای روحانی وجود داشت، وضعیت بهتر شد. یعنی مشکلاتی که در دوره آقای احمدینژاد داشتیم در این دوره کمتر بود اما ایدهآل نبود. من معمولا نمیگویم ممیزی یا سانسور زیرا معتقدم اینها اعمال سلیقه است؛ بارها پیش آمده کتابی مجوز گرفته اما بعد از ۱۰ چاپ مسئول دیگری آمده و گفته این کتاب را دیگر چاپ نکنید یا فلان نهاد یا شخص برای کتاب یادداشتی نوشته، و ارشاد به جای اینکه از موضع خود دفاع کند و بگوید این کتاب را بررس خوانده و به این نتیجه رسیده که ضرری برای جامعه ندارد، جلو کتاب را گرفته است. یا در دولتی جلو کتاب را گرفتهاند و دولت دیگری آمده و به کتاب مجوز داده است. برای من این اتفاق افتاده که نشان میدهد اعمال سلیقه است و باید قانونی وجود داشته باشد.
او در ادامه بیان کرد: بیش از ۴۰ سال است که کار فرهنگی میکنم، من و دیگر ناشران قدیمی میدانیم ارزشهای جامعهمان چیست، چه چیزهایی خط قرمز است و کدامها نیست و رعایت میکنیم. اما جوانی که تازه فارغالتحصل شده به ناشری که ۴۰ سال است کار میکند، میگوید این را چاپ کن و یا نکن! یا مولفی ۲۰ سال روی کتاب کار کرده و با حرف یک جوان ۲۵ ساله تمام زحماتش هدر میرود.
رامسری با بیان اینکه در دروه روحانی مشکلی که در دوره احمدینژاد، درباره اعمال سلیقهها وجود داشت کمتر بود، افزود: در دوره روحانی از نظر سختافزاری یعنی تهیه کاغذ و مقوا و ملزوما چاپ به مشکلات عدیدهای برخورده کردیم. همانطور که برای زنده بودن به هوا نیاز داریم، نشر هم برای زنده ماندن به کاغذ نیاز دارد. بسیاری از کتابهای ما چاپشان تمام شده و مردم اینها را میخواهند اما کاغذ نیست. اکثر کتابها هم با شمارگان ۳۰۰ نسخه و ۵۰۰ نسخه منتشر میشود. دکتر جعفر یاحقی حدود ۱۲ سال روی کتابی به نام «روزشمار ادبیات فارسی» کار کرد و برای این کار تیمی را هم بسیج کرده بود، کتاب را برای چاپ آماه کردیم و طی روزهای آتی هم توزیع میشود، فکر میکنید کتابی را که ۱۲ سال رویش کار شده و فقط دو سال ویراستاری و نمونهخوانی و صفحهبندیاش طول کشیده، چند نسخه چاپ کردهام؟ ۴۰۰ نسخه. یا کتاب دیگری زیر چاپ داریم که حاصل تدریس و کار استاد فرهاد فخرالدینی است به نام «وزن در موسیقی ایران»، به گفته او این کتاب حاصل دسترنج ۲۰ سالهاش است. به من گفت چند نسخه چاپ میکنید؟ گفتم هزار تا. گفت آیا حاصل ۲۰ سال رنج من را باید هزار نسخه چاپ کنید؟ به او گفتم چارهای ندارم، هزار نسخه هم در صورتی است که کاغذ دولتی داشته باشم، اگر کاغذ آزاد باشد ۲۰۰ نسخه چاپ میکنم. الان «قصههای مجید» تمام شده است، تابستان است و بچهها این کتاب را میخواهند اما کاغذ نیست. زنگ زدم آزاد بخرم، میگوید چون شما هستید ۴۶۰ هزار تومان، من روی کتاب چه قیمتی بگذارم که بچهها این را بخرند و بخوانند؟
مدیر انتشارات معین همچنین خاطرنشان کرد: تأسف دیگر این است که گروهی کتابها را غیرقانونی چاپ میکنند، تا متوجه میشوند کتابی را مردم میخواهند یا ناشر نمیتواند چاپ کند چون ارشاد جلویش را گرفته بلافاصله منتشرش میکنند، حق تألیف، پول صحافی و صفحهبند نمیدهند، به صورت پختهخواری با کیفیت پایین چاپ میکنند. وزارت ارشاد هم به آنها پر و بال داده است، کتابی را که ناشر پنج بار چاپ کرده میگوید چاپ نکن و در واقع به قاچاقچی میگوید چاپ کن! البته شاید مستقیم نگوید.
صالح رامسری درباره کیفیت حمایتهایی که از ناشران در این دوره شده است نیز گفت: از کدام حمایت حرف میزنید؟ ما که وامی نگرفتیم. خیلی وقت است به ناشران وام نمیدهند. از زمان وزارت مهاجرانی. در دوران روحانی خرید کتاب داشتیم اما نه در تعداد بالا، ۵۰ تا و ۱۰۰ تا درحالی که زمانی ۵۰۰ تا و هزار تا میخریدند. ما چندهزار کتابخانه عمومی داریم اما ۱۰۰ کتاب میخرند، برخی را هم ۵۰ تا. ما حمایتی ندیدیم.
این ناشر درباه پیشنهاد خود برای دولت جدید نیز گفت: در وهله اول این اعمال سلیقهها را جمع کنند. ما از این موضوع خیلی ضربه میخوریم. متأسفانه همه شعار میدهند و حرفهای قشنگ میزنند ولی در عمل کاری نمیکنند. درباره کاغذ بیمدیریتی و بلبشو بود؛ کاغذ میآمد و در انبار بود اما چون بر سر تعیین قیمت اختلاف داشتند که با ارز نیمایی باشد، ارز دولتی بدهند یا آزاد، به ناشران کاغذ نمیدادند. کاغذ چندین ماه در انبار بود و زمانی که میخواستیم کاغذ را بگیریم، انباردار میگفت باید پول اضافه بدهید چون چندماه در انبار مانده و باید پول انباردار را بدهید. این نشان میدهد مدیریت درستی نیست و اگر مدیریت درست و صحیحی داشته باشند این مشکلات به وجود نمیآید.
انتهای پیام