به گزارش ایسنا، روزنامه فایننشال تایمز در گزارشی نوشت: «نینا» معلم ۲۳ ساله در روستایی در منطقه قره‌باغ هر روز صبح برای یافتن غذا مغازه‌ها را می‌گردد. او و خانواده‌اش، هشت ماه است که به چنین وضعیتی دچارند.

آن‌ها از جمله ده‌ها هزار ارامنه قره‌باغ هستند که در گوشه و کنارهای دور افتاده قفقاز زندگی می‌کنند و ارتباط‌شان از مسیرهای همیشگی عرضه کالا توسط جمهوری آذربایجان قطع شده است؛ مشکلی که روسیه به‌عنوان میانجی وعده کنترل و مهار آن را داده بود.

جمهوری آذربایجان مدت‌هاست موانعی را در گذرگاه لاچین ایجاد کرده و تاکید می‌کند که چنین اقدامی را جهت «توقف قاچاق تسلیحات» به منطقه مذکور انجام می‌دهد. این کشور پس از آنکه ارمنستان را در اواسط ماه ژوئن به تیراندازی به سمت ایست بازرسی‌اش متهم کرد، دسترسی را دشوارتر و موانع را در لاچین بیشتر کرد؛ اقدامی که اتحادیه اروپا آن را «تقریبا انسداد کلی گذرگاه لاچین» خواند.

«نینا» در قره‌باغ نسبت به قفسه‌های خالی فروشگاه‌ها، قطعی برق، کمبود اقلام دارویی و سوخت ابراز نگرانی می‌کند و می‌گوید که این وضعیت «بدتر» از هر موقعی است و به یک «فاجعه انسانی» بدل می‌شود.

ساکنان این منطقه از ترس‌هایشان درباره گرسنگی می‌گویند و مقامات محلی نسبت به سوء تغذیه کودکان و زنان باردار هشدار می‌دهند. دبیرکل سازمان ملل نگرانی خود را پیرامون «بدتر شدن وضعیت انسانی» ابراز کرده و خواستار رفع موانع در امتداد گذرگاه لاچین شده است.

لوسینا، مادری که در ماه فوریه زایمان داشت، اکنون از کمبود مواد غذایی و اقلام دارویی می‌گوید. او در این خصوص تاکید کرد: گاز، برق، غذا برای خودمان و کودکانمان وجود ندارد. ساکنان این منطقه نمی‌توانند تجهیزات و اقلام دارویی مناسب پیدا کنند و من هم از این قاعده مستثنی نیستم. ما همچنین با کمبود سوخت برای آمبولانس‌ها مواجه هستیم.

روزنامه فایننشال تایمز ادعا کرده است: این بحرانی است که صلح‌بانان روس در جلوگیری از آن شکست خورده‌اند. حدود ۲۰۰۰ نفر از آن‌ها طبق توافق آتش‌بس ۲۰۲۰ در منطقه جهت محافظت از ارتباط میان قره‌باغ و ارمنستان مستقر شدند اما نتواسته‌اند از این بحران جلوگیری کنند.

ارمنستان کاروانی متشکل از ۱۹ کامیون حامل کمک‌های انسانی را ماه گذشته میلادی به قره‌باغ فرستاد اما این کاروان توسط ایست بازرسی جمهوری آذربایجان متوقف شد و اکنون بیش از دو هفته‌ است که در همان منطقه مانده است.

«الین سلیمانوف» سفیر جمهوری آذربایجان در انگلیس خاطرنشان کرد: جمهوری آذربایجان این کامیون‌ها را «نمایشی» توسط ارمنستان تلقی می‌کند. باکو پیشنهاد داده بود که کمک‌ها و تجهیزات از طریق شهر «آغدام» در جمهوری آذربایجان ارسال شوند اما ساکنان قره‌باغ رد کردند. آن‌ها لجباز هستند زیرا در تلاش هستند تا این موضوع را سیاسی کنند. آن‌ها نمی‌خواهند این حقیقت را بپذیرند که قره‌باغ بخشی از جمهوری آذربایجان است و مشکل همینجاست. مشکل وضعیت انسانی نیست زیرا چنین چیزی را می‌توانید در عرض ۱۰ دقیقه حل کنید... این یک «بحران ساختگی و مصنوعی» است.

«مکسی‌میلان هِس» نویسنده کتاب «جنگ اقتصادی: اوکراین و درگیری جهانی میان روسیه و غرب» با اشاره به صلح احتمالی میان ارمنستان و جمهوری آذربایجان هم گفت: اگر باکو و ایروان در یک توافق صلح پیشرفت کنند، این مسئله می‌تواند منجر به جابجایی گسترده مردم از قره‌باغ شود. من از این موضوع واهمه دارم... اینکه دیگر هیچ ارامنه‌ای در قره‌باغ زندگی نکند زیرا آن‌ها احساس ناامنی خواهند کرد.

انتهای پیام