به همین مناسبت دکتر نادر کریمیراد (مدرس دانشگاه پیام نور و دانشکده فنی و حرفهای شهید چمران اهواز، عضو فرهنگستان اهل قلم ایران) یادداشت حاضر را در اختیار ایسنا گذاشته است.
سخت است قلم باشی و دلتنگ نباشی
با تیغ مدارا کنی و سنگ نباشی
سخت است دلت را بتراشند و بخندی
هی با تو بجنگند و تو در جنگ نباشی
از درد دل شاعر عاشق بنویسی
با مردم صدرنگ هماهنگ نباشی
مانند قلم تکیه به یک پا کنی اما
هنگام رسیدن به خودت لنگ نباشی
سخت است بدانی و لب از لب نگشایی
سخت است خودت باشی و بیرنگ نباشی
چهاردهم تیر ماه روز قلم است. زمانی که جولان قلم، مثنوی شکرریز سخن را سرایش کرده و سیمای غزل رنگ عاشقانه به خود گرفت تا ترانهای از جنس عاشقانه برای ثانیههای مست نوشتن بسراید قلم را خداوند باری تعالی از نسیان ملکوتی خویش آفرید و چه زیبا قسم خورد به پاکی و قداست آن. (ن و القلم و ما یسطرون) چنین سوگندی از خداوند، رهاورد اندیشه ناب آدمی گشت و با چنین هدف مقدسی بود که فرهیختگان عرصه تعلیم و تربیت طلایهداران صحنه پژوهش گردیدند و عرصههای علم و معرفت را درنوردیدند و بوستانهای حکمت و دانایی از چکاد همین قلم نضج گرفت. مشهور است که به نوشتن نمیبایست به دیده شغل بنگری بلکه باید عاشق باشی تا خود قلم راه عاشقی را بر تو بنمایاند. روز قلم را بهانهای ساخته تا با گرامی داشتن یاد کسانی همراه گردد که پیوسته حرمت آن را ارج نهاده و با روح خلاق و قلم شگفتانگیزشان هر روز سرچشمه هدایت و تفکر انسانی بودهاند و میباشند.
باشد که راهشان پیوسته برقرار و قلمشان اسطرلاب اسرار خداوندی.
انتهای پیام
نظرات