فرامرز خوشاب در گفت‌و گو با ایسنا با طرح این پرسش که چرا باید برای بناهای تاریخی چنین اتفاقاتی بیفتد؟ ادامه داد: این امر نشان از سهل‌انگاری و نبود دلسوزی و مدیریت برخی مسؤولان نسبت به پیشینه تاریخی و فرهنگی شهرستان ایذه دارد.

او با بیان اینکه در سال‌های گذشته اقداماتی برای ساماندهی و مرمت این بنای تاریخی صورت گرفته بود تصریح کرد: مرمت‌های انجام شده در گذشته غیراصولی بود چراکه ما مرمت می‌کنیم که اتصال خود را با ارزش‌های فرهنگی برقرار کنیم اما اگر بنایی را به نادرست مرمت کنیم جلوی این اتصال را می‌گیریم که این موضوع هم نوعی تخریب است و مرمت نیست.

خوشاب با اظهار اینکه درهای این بنای تاریخی توسط رییس پیشین اداره میراث فرهنگی شهرستان ایذه خارج شده بود بیان کرد: درهای این بنای تاریخی تا به امروز مفقود هستند و تاکنون نامشخص است که سرنوشت آنها چه شده است.

کوشک نورآباد مربوط به دوره قاجار است که محمدخان قمه‌طلا از آن استفاده می‌کرده و در شهرستان ایذه، روستای نورآباد، واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۱ بهمن ۱۳۷۸ با شماره ثبت ۲۵۷۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

وی با تاکید بر اینکه این بنا نباید به بنایی متروکه تبدیل می‌شد زیرا همین مساله نیز نقش مهمی در تخریب ایفا می‌کند گفت: اگر کوشک نورآباد به صورت اصولی و مستمر مرمت می‌شد و از این بنا بهره‌برداری صورت می‌گرفت شاهد افزایش تخریب این بنای تاریخی نمی‌بودیم.

او افزود: نیاز است که مسؤولان ذی‌ربط با جدیت نگذارند نشان‌های هویت و فرهنگ این دیار به نابودی و فراموشی سپرده شود.

این دوستدار میراث‌ فرهنگی خاطرنشان کرد: در بافت تاریخی شهرستان ایذه تنها خانه تاریخ سالمی که از روزگار قاجار به یاد مانده، کوشک نورآباد است که با وجود همه ارزش و زیبایی‌هایش گویا کسی نگران پایدار ماندن آن نیست و اگر کار به همین‌ گونه پیش برود به زودی فروخواهد ریخت.

«کوشک نورآباد» در ایسنا:

در کوشک نورآباد ایذه چه گذشت و چه کسی مسؤول است؟

اوضاع این روزهای کوشک نورآباد ایذه

انتهای پیام