به گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ای، توربین‌های بادی برای تولید انرژی عالی هستند، اما پس از اینکه عمر مفید آن‌ها پایان می‌یابد، کاملاً هدر می‌روند و تبدیل به ضایعات می‌شوند و مواد مورد استفاده برای ساخت آن‌ها به خوبی تجزیه و بازیافت نمی‌شود.

طول عمر آنها حدود ۲۰ تا ۲۵ سال است و هنگامی که دور ریخته می‌شوند، تیغه‌های عظیم شیشه‌ای یا فیبر کربنی آنها اغلب به محل‌های دفن زباله منتقل می‌شوند.

اکنون یک شرکت استارتاپی آمریکایی به دنبال انجام کاری در مورد این موضوع است.

یک استارتاپ با یک هدف بلندپروازانه و مفید

این شرکت استارتاپی مستقر در آیووا آمریکا، REGEN Fiber نام دارد. این شرکت، تیغه‌های توربین بادی را به بافت تقویتی تبدیل می‌کند که استحکام و دوام کلی بتن و محصولات پیش‌ساخته را افزایش می‌دهد.

گفتنی است که این استارتاپ متعلق به یک شرکت حمل و نقل موسوم به Travero است.

جف وودز، مدیر توسعه کسب و کار در شرکت Travero می‌گوید: با رشد فوق العاده پیش‌بینی شده در صنعت تولید انرژی بادی و تعداد فزاینده‌ای از توربین‌های بادی که در حال حاضر به پایان عمر تقریباً ۲۰ ساله خود رسیده‌اند، استارتاپ ما در زمان مناسبی وارد این بازار شده است.

وی افزود: بازیافت تیغه‌ها بدون استفاده از گرما یا مواد شیمیایی و همزمان دور نگه داشتن آنها از محل‌های دفن زباله یا سوزاندن، از اهداف پایداری صنعت تولید انرژی بادی و مشتریانی که محصولات بازیافتی را دریافت می‌کنند، حمایت می‌کند.

این شرکت تخمین می‌زند که بازیافت تیغه‌های توربین‌های بادی را در مقیاس تجاری، از نیمه دوم سال ۲۰۲۳ آغاز کند و برای دستیابی به این هدف، در حال ساخت یک مرکز جدید است.

هنگامی که این مرکز به طور کامل عملیاتی شود، استارتاپ REGEN Fiber می‌تواند سالانه بیش از ۳۰ هزار تن مواد حاصل از تیغه‌های توربین‌های بادی را بازیافت کند.

بازیافت تیغه‌ها یا پره‌های توربین‌های بادی در حال حاضر نیز به صورت محدود انجام می‌شود و مواد حاصل از آنها به الیافی تبدیل می‌شوند که می‌توانند برای آسفالت و محصولات کامپوزیت استفاده شوند.

سایر مفاهیم هیجان انگیز برای بازیافت و استفاده مجدد از توربین‌های بادی

مفهوم بازیافت توربین‌های بادی چندان جدید نیست. به عنوان مثال در اکتبر سال ۲۰۲۱، شرکتی موسوم به Re-Wind Network برای بازیافت پره‌های توربین بادی به منظور استفاده در ایستگاه‌ها یا پناهگاه‌های دوچرخه در دانمارک خبرساز شد.

در آن زمان، این شرکت به دلیل یافتن روشی پایدار برای این موضوع با مواد کامپوزیت دور ریختنی، مورد ستایش قرار گرفت.

در فوریه ۲۰۲۲ نیز گزارش‌هایی مبنی بر استفاده از پره‌های توربین توسط همین شرکت، این بار برای ساخت یک پل در ایرلند منتشر شد.

در عین حال، در ماه اوت سال ۲۰۲۲، دانشمندان دانشگاه ایالتی میشیگان یک ماده متمایز برای توربین‌ها ایجاد کردند که می‌توان آن را احیا کرد و در تیغه‌های توربین جدید یا انواع محصولات دیگر از جمله میز، چراغ‌های عقب خودرو، پوشک و حتی پاستیل خرسی بازیافت کرد.

اکنون این نوآوری جدید امیدوار است که مشکل ضایعات توربین‌های بادی را بتوان در همان منبع آن حل کرد و سازه‌ها را کاملاً قابل بازیافت کرد و از اشغال فضا در محل‌های دفن زباله توسط آنها جلوگیری کرد.

انتهای پیام