قباد آذرآیین در گفتوگو با ایسنا، خاطرنشان کرد: محدودیتها اجازه نمیدهد که نویسنده از محدوده تنگ و گاه انحصاری تعیین شده در انتشار ادبیات کودک و نوجوان پا را فراتر بگذارد و در واقع این مهمترین چالش این حوزه است که دست و پای نویسندگان را میبندد.
وی تاکید کرد: قلم زدن در این عرصه کار هر کسی نیست و نویسندهای که با کودک و نوجوان سروکار دارد باید مخاطباش را به درستی بشناسد زیرا در کار کودک و نوجوان مخاطبانی داریم که شناخت زیادی با ادبیات ندارند. بنابراین باید سختگیرانهتر و محتاطانهتر وارد این عرصه شویم.
آذرآیین ادامه داد: این سختگیری و احتیاط در قلمی کردن آثار مناسب برای کودکان و نوجوانان تنها به نویسندگان آثاری که مخاطبان آنها کودکان و نوجوانها هستند محدود نمیشود و کفایت نمیکند بلکه باید در سایر نوشتههای ادبی فراگیر شود.
نویسنده «پسری آن سوی پل»، که آن را برای نوجوانان نوشته، با اشاره به تفاوت ادبیات کودک و نوجوان با ادبیات بزرگسال گفت: کار ادبیات کودک و نوجوان بسیار سختتر از کار بزرگسال است و قلم زدن در این راه به دلیل وجود مخاطب حساس بسیار دشوار است.
به باور این نویسنده: شناخت کودک و نوجوان اساسیترین و مهمترین شرط و پیشدرآمدی است که باید در نظر گرفته شود زیرا نویسنده آثار کودک میتواند کودک و نوجوان را کتابخوان یا او را از کتاب بترساند و بیزار کند.
آذرآیین بیان کرد: متناسب بودن درونمایه آثار داستانی با روحیات کودک و نوجوان، عدم تحمیل موضوعات خاص، دوری از ایدئولوژیزدگی و... باید از مهمترین ویژگیهایی باشد که در ادبیات کودک و نوجوان به کار میرود.
صاحب «تولههای تلخ» پیشنهاد کرد: وجود متولیان آگاه و مجرب در راس سازمانها و کانونها و انتشاراتی که در این کار وارد شدهاند، سرمایهگذاری لازم و کافی و نبود سانسور دستوپاگیر از راهکارهای مهمی است که در تعالی و گسترش ادبیات کودک و نوجوان میتواند مؤثر باشد.
انتهای پیام
نظرات