سپیده نوری‌جمالویی در گفت‌وگو با ایسنا با بیان اینکه نگاه زنانه در آثار نویسندگان زن ما کاملا مشهود است افزود: در واقع می‌توان گفت احیای حقوق زنان که همه ما از آن اطلاع داریم در آثار زنان نویسنده ما به تمامی دیده می‌شود.

او بیان کرد: ردپای فمینیسم در آثار نویسندگان زن ایرانی به شیوه‌های گوناگون در پی بیان حقوق از دست رفته زنان است.

 او با تاکید بر اینکه همیشه باید در نظر داشته باشیم که در فمینیسم با موضوعات، مضامین و محتوای اجتماعی مواجه نیستیم توضیح داد: به عنوان مثال می‌توانیم کتابی بنویسیم که هیچ کدام از کلمات فمینیسم، زن و از این قبیل کلمات در آن وجود نداشته باشد اما از لحاظ ساختار و فرم تمام ساختارها و نظام‌های پیش از خودش را درهم بشکند. این امر بدین معنی است که می‌تواند نظام‌های روایی را که تا به امروز در ادبیات حکمرانی می‌کرد کاملا سست کند.

به باور این نویسنده: ساختارهای فکری ما که از طریق ساختارهای هنری تجسم پیدا می‌کنند و تدوین می‌شوند و برخی ساختارهای روایی غلط را درهم می‌شکنند از جمله ویژگی‌های مهم آثار ادبیات زنان است و معتقدم که غایت هنر همین است.

این داستان‌نویس با اشاره به اینکه در ادبیات معاصر اغلب زنان نویسنده علاوه بر دغدغه‌های اجتماعی که دارند به مسایل شخصی و فردی خود نیز می‌پردازند افزود: می‌توان گفت آثار زنان نویسنده در ایران همواره و در طول تاریخ این ویژگی را داشته و دارند و همین امر باعث تمایز آثار زنان از مردان می‌شود.

نویسنده مجموعه داستان «چشمه‌سار خواب» افزود: پس از مسایل شخصی و فردی آثار زنان جای خود را به موضوعات دیگری همچون کودکان، گمشدگان، زندانیان، محیط زیست و... می‌دهند.

نوری‌جمالویی تاکید کرد: اینکه بگوییم نویسندگی زنان ایرانی صرفا پرداختن به مسایل شخصی و زنانه است نادرست است زیرا آثار زنان آن قدر گستردگی دارد که طیف وسیعی از موضوعات و مسایل مختلف را می‌تواند شامل شود.

وی متذکر شد: نویسندگان زن ایران آثاری در هنر و ادبیات به جای گذاشته‌اند که هیچ کس نمی‌تواند تاثیرگذاری و قدرت آنها را کتمان کند و تاثیرگذاری آثار آنها در جامعه آن قدر کافی بوده که این تاثیرگذاری را هم‌اکنون در اطراف‌مان هم می‌توانیم حس می‌کنیم.

او با تاکید بر اینکه در مقایسه با مردها کار نویسندگی برای زنان بسیار سخت‌تر است بیان کرد: به عنوان مثال یک زن نویسنده که در یک بافت معین جامعه رشد کرده مضامین و فرم‌هایی را انتخاب می‌کند که بیشتر مواقع تابو است، خط قرمز است، مگو و ردشو است؛ این امر است که در مقایسه با نویسنده مرد که زیست فردی متفاوت از زن دارد، برای نویسندگان زن مشکل‌تراشی می‌شود.

نوری‌جمالویی در عین حال تصریح کرد: وقتی از ویژگی آثار زنان صحبت می‌کنیم نمی‌توانیم آنها را از آثار مردان متمایز کنیم زیرا وضع کلی و شرایطی که بر تمامی آثار حکم فرماست بر آثار زنان نیز سایه می‌اندازد.

انتهای پیام