به گزارش ایسنا، از گذشته دور تاکنون، ورزش نقش موثری در آمادگی‌های رزمی و دفاعی داشته است. تیراندازی،شنا، شمشیر بازی، کشتی‌گیری و هنرهای رزمی، ورزش‌هایی هستند که کارکرد جنگی داشته و دارند. اگر ورزش و ورزشکاران تقدسی داشته‌اند به این دلیل بوده که ناجی کشور و ملت خود بودند و از آن دفاع می‌کردند. برای مثال آرش کمانگیر در فرهنگ ایرانی قهرمانی است که مرزهای کشور را تثبیت می‌کند.
در جلسه اخیر شورای عالی انقلاب فرهنگی که به ریاست سید ابراهیم رئیسی برگزار شد، اول اردیبهشت به مناسبت سالروز تولد شهید «ابراهیم هادی» به عنوان روز شهدای ورزشکار نامگذاری شد. به همین مناسبت زندگی چند شهید شاخص ورزشکار را مرور می‌کنیم.
ابراهیم هادی کیست؟
ابراهیم هادی اول اردیبهشت سال ۱۳۳۶ در محله شهید سعیدی حوالی میدان خراسان متولد شد. او چهارمین فرزند خانواده به شمار می‌رفت. با این حال پدرش مشهدی محمد حسین به او علاقه خاصی داشت.
ابراهیم دوران دبستان را در مدرسه طالقانی و دبیرستان را در مدارس ابوریحان و کریم خان گذراند و سال ۱۳۵۵ دیپلم ادبی گرفت. از همان سال‌های پایانی دبیرستان مطالعات غیردرسی را شروع کرد. حضور در «هیئت جوانان وحدت اسلامی» و همراهی و شاگردی استادی نظیر «علامه محمد تقی جعفری» بسیار در رشد شخصیتی ابراهیم مؤثر بود.
ابراهیم همزمان با تحصیل،در بازار تهران مشغول کار بود. پس از پیروزی انقلاب در سازمان تربیت بدنی مشغول و بعد از آن به آموزش پرورش منتقل شد. اهل ورزش بود. با ورزش پهلوانی یعنی ورزش باستانی شروع کرد و در والیبال و کشتی مهارت قابل توجهی داشت. هرگز در هیچ میدانی پا پس نکشید و مردانه ایستاد. مردانگی او را می‌توان در ارتفاعات سر به فلک کشیده «بازی‌دراز» و «گیلانغرب» تا دشت‌های سوزان جنوب مشاهده کرد.
حماسه‌های او در این مناطق هنوز در یاد همرزمانش می‌درخشد. ابراهیم در عملیات «والفجر مقدماتی»، پنج روز به همراه بچه‌های گردان «کمیل» و «حنظله» در کانال‌های «فکه» مقاومت کردند و تسلیم دشمن نشدند.
ابراهیم در روز ۲۲ بهمن سال ۶۱ بعد از فرستادن بچه‌های باقی مانده به پشت خط مقدم تنها ماند و از آن پس دیگر کسی او را ندید. مزار یادبود این قهرمان شهید در قطعه ۲۶ گلزار شهدای بهشت زهرا (س) واقع شده است.
کاپیتان شهید تیم ملی واترپولو جوانان ایران
حسن نوفلاح ۴ اسفند ماه سال ۱۳۴۰ در تهران متولد شد و تحصیلات خود را تا مقطع دیپلم ادامه داد و با آغاز جنگ تحمیلی به عضویت بسیج درآمد. این قهرمان ورزشکار، ۲۴ بهمن ماه سال ۱۳۶۱ در سن ۲۱ سـالگی و در عملیات سال «والفجر مقدماتی» به شهادت رسید. مزار این شهید در قطعه ۲۸ ، ردیف ۸۵ ، شماره ۲ بهشت زهرا (س) قرار دارد. این شهید در ورزش‌های شنا و واترپلو مهارت داشت و مدتی هم به عنوان کاپیتان تیم ملی واترپلو جوانان فعالیت کرد.
پهلوان سعید
«سعید طوقانی ، سال ۱۳۴۸ در تهران به دنیا آمد. پدرش مرحوم حاج اکبرعلی طوقانی از ورزشکاران باستانی بنام تهران بود. در سن چهار یا پنج سالگی به این ورزش علاقه‌مند شد و به همراه پدر و برادران بزرگترش که آنان نیز از جمله ورزشکاران بودند، در زورخانه حضور پیدا می‌کرد.
علاقه زیاد او به شیرین کاری در ورزش باعث شد تا در این زمینه رشد بسیاری کند و با ارائه نمایش‌های زیبا، همگان را متحیر سازد . ۶ سالگی او مصادف بود با حضور بیش از پیشش در عرصه ورزش باستانی و در سن هفت سالگی در مراسمی با حضور مسئولین رده بالای مملکتی در سال ۱۳۵۶ توانست تنها در عرض سه دقیقه ۳۰۰ دور به دور خود بچرخد و با اجرای حرکات منحصر به فرد، بازوبند پهلوانی کشور را از آن خود سازد.
حضور در کنار رزمندگان «گردان میثم» لشکر ۲۷ محمدرسول‌الله (ص) در عملیات «بدر» در زمستان سال ۱۳۶۳، به قدری برای او مهم بود که با وجود بیماری شدید ، از بیمارستان شهید کلانتری اندیمشک خود را به راهیان نبرد رساند و توانست به عنوان پیک و پیام رسان فرمانده در عملیات حضور پیدا کند. او شامگاه بیست و دومین روز اسفند ماه در شرق دجله به شهادت رسید.
مارادونای ایران/مهدی کاپیتان تیم ملی جوانان بود
مهدی رضایی مجد، زمستان سال ۱۳۴۲ در محله پاچنار، یکی از محلات قدیمی تهران به دنیا آمد. دوران نوجوانی او با درس و ورزش همراه بود. مهدی فرزند چهارم خانواده‌ای ورزشی است که با کشتی ورزش خود را آغاز کرد و حتی قهرمان هم شد و با توصیه بردار بزرگ ترش حاج اکبر رضایی مجد به سمت فوتبال رفت.
در دوران مبارزات انقلاب همراه به توزیع اعلامیه های امام(ره) و همراه با مردم در تظاهرات حضور می یافت به گونه‌ای که اهالی محله از او به عنوان «امیری کوچک» یاد می‌کردند. مهدی رضایی مجد در فوتبال در تیم‌های آذر، اکباتان و تهران جوان بازی کرد. او توانست به تیم پرسپولیس بپیوندد و با این باشگاه قرارداد امضا کرد و چهار ماه در تمرینات پرسپولیس حضور داشت. مهدی ۱۵ گل برای تیم ملی جوانان زد و کاپیتان تیم ملی جوانان بود. او به دلیل سبک بازی و استیل بدنی به مارادونای ایران شهرت داشت.
مهدی رضایی‌مجد در ۱۰ اسفند سال ۶۵ در عملیات تکمیلی «کربلای ۵» در منطقه عمومی شلمچه شهید شد. مهدی دهم اسفند ماه به دنیا آمد و دهم اسفند ماه هم به همرزمان شهیدش پیوست.
فرمانده فوتبالیست سپاه
ناصر کاظمی دوازدهم خرداد ۱۳۳۵ در تهران متولد شد. سال ۱۳۵۸ با عضویت در سپاه به فرمان حضرت امام خمینی(ره) لبیک گفت. در سال ۵۹ به سمت فرمانداری پاوه منصوب و با اشرار و ضدانقلاب مبارزه کرد و پس از یک سال و نیم تلاش بی‌وقفه، در سال ۱۳۶۰ به سمت فرماندهی سپاه کردستان رسید.
وی در عملیات پاکسازی محور پیرانشهر سردشت در ششم شهریور ۱۳۶۱ به شهادت رسید. پیکر شهید کاظمی در قطعه ۲۴ ،ردیف ۷۶ ، شماره ۲۷ خاکسپاری شده است. او فوتبالیستی بود که سابقه بازی در لیگ تخت جمشید به همراه استقلال را داشت.
بنیانگذار شهید لیگ جودوی سپاه
سعید سلیمانی اول فروردین سال ۱۳۳۸ به دنیا آمد. تحصیل را از مدارس نمونه نازی‌آباد آغاز کرد؛ کلاس ۴ را جهشی خواند و وارد کلاس پنجم شد. در سال‌های پایانی دبیرستان به فراگیری زبان انگلیسی پرداخت و همزمان مدرک دیپلم ریاضی و انگلیسی را دریافت کرد. سپس تصمیم گرفت با مدرک دیپلم تجربی وارد دانشگاه شود و با معدل ۱۹ مدرک خود را دریافت کرد.
سعید سال ۱۳۵۶ در رشته زمین‌شناسی دانشگاه تهران به تحصیل پرداخت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی تغییر رشته داد و در رشته کشاورزی به تحصیل مشغول شد. آنگاه ورزش «کونگ‌فو» را آموخت. سال ۱۳۵۸ با گروهک‌های ضدانقلاب به شدت مبارزه کرد. سلیمانی با شروع انقلاب فرهنگی به عضویت سپاه پاسداران کرج درآمد. با شروع جنگ در مهرماه سال ۱۳۵۹ به جبهه آبادان رفت و ۳ ماه مردانه جنگید تا اینکه شنوایی کامل گوش راست خود را از دست داد و از ناحیه گوش سمت چپ فقط ۳۰ درصد شنوایی برایش باقی ماند.
شکستگی فک و ناشنوایی باعث شد پزشکان او را از رفتن به جبهه برحذر دارند اما سلیمانی مجدداً در سال ۱۳۶۰ فرماندهی گروهی از نیروهای بسیج و سپاه کرج را برعهده گرفت و به مریوان اعزام و در یک عملیات نفوذی مجروح شد. بعد از مداوای اولیه به جنوب رفت و در عملیات فتح‌المبین و بیت‌المقدس شرکت کرد و به هنگام شلیک موشک «تاو» به سمت تانک‌های عراقی برای بار سوم مجروح شد. در عملیات «والفجر ۱» نیز برای چهارمین بار از ناحیه سر و گردن مجروح شد. او در اکثر عملیات‌های لشکر ۲۷ محمد رسول‌الله (ص) فرماندهی طرح و عملیات را بر عهده گرفت.
در عملیات «خیبر» در طلائیه نیز برای پنجمین بار مجروح شد. بعد از شرکت در عملیات «بدر» در عملیات «والفجر ۸» در جاده ام‌القصر برای ششمین مرتبه مجروح و این بار به بستر بیماری افتاد. پس از اتمام جنگ به عنوان فرمانده تیپ یکم لشکر حضرت رسول (ص) و قائم مقام آن مشغول به کار شد. سلیمانی با وجود جانبازی و مسئولیت‌های سنگینی که برعهده داشت، آموزش ورزش جودو را آغاز کرد و بعد از کسب کمربند مشکی (دان دو)، لیگ جودوی سپاه را بنیان نهاد و در همان سال‌های اولیه، این تیم را به قهرمانی در لیگ کشوری رساند.
سردار سرتیپ پاسدار شهید سعید سلیمانی، ۱۹دی ۸۴ در سن ۴۶ سالگی براثر سانحه سقوط هواپیما در ارومیه به شهادت رسید.
انتهای پیام
نظرات