عضو انجمن دوستداران ميراث فرهنگي دشت بزرگ، گفت: خاستگاه دشت بزرگ در طول ساليان گذشته جابه‌جا شده و اين جابه‌جايي در طول 4000 سال گذشته صورت گرفته تا به دشت بزرگ كنوني رسيده است.
"هرمز سهيلي" در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) در خوزستان، اظهار كرد: دشت‌بزرگ قبلا در ورودي تنگ عقيلي و در كنار رودخانه بوده اما خاستگاه اصلي آن و اجداد دشت‌بزرگي‌ها در حد فاصل كوه فدلك و تنگ عقیلی قرار داشتند و این كوه شوشتر را از دشت بزرگ جدا می‌كرد.
سهيلي توضيح داد: به مرور زمان كه انسان‌ها از كوه‌ها به دامنه كوه‌ها روي آوردند مردم دشت بزرگ نيز از آن‌جا جابه‌جا شدند و به "ده گپ" رفتند؛ جايي كه بيش‌ترين حفاري‌هاي غيرمجاز در آن صورت گرفته است. در "ده گپ" نیز قبرستان‌هاي بسيار قديمي وجود دارد.
اين دوستدار ميراث فرهنگي فرهنگي خاطرنشان كرد: بعد از "ده گپ" آن‌ها دوباره مهاجرت كردند و به دشت بزرگ كنوني البته در قسمتي به نام "قلعه باباكوهي" آمدند كه اين قلعه بعدها به علت فرسايش رودخانه تخريب شد.
وي گفت: در نقطه اوليه‌اي كه دشت بزرگي‌ها در آن جا بودند آثاري مانند قديمي‌ترين قبرستان‌هاي دشت بزرگ پيدا شد كه بخشي از اين قبرستان‌ها در اجرای "طرح طوبی" تخريب شد. به همین دلیل شوراي دشت بزرگ درصدد است كه از تخريب بخش دوم اين قبرستان‌ها جلوگيري كند.
او گفت: تا دهه 60 در اين قبرستان‌ها كوشك‌هايي وجود داشت كه در بالاي قبرها قرار مي‌گرفت اما متاسفانه به علت فرسايش و عبور عشاير از آن جا از بين رفتند.
سهيلي اظهار كرد: اكثر قبرستان‌هاي قديمي دشت بزرگ در محوطه "ده‌گپ" هستند كه به خاطر حفاري‌هاي غيرمجاز بسياري كه در آن محل صورت گرفته از شكل ظاهري خود خارج شده‌اند. البته كارشناسان ميراث فرهنگي چندین بار از آن منطقه دیدن كردند.
وي ادامه داد: تعداد ديگری از قبرستان‌هاي قديمي دشت بزرگ در منطقه "سرجاکه" قرار دارد كه اين قسمت را مي‌توان از جمله خاستگاه‌هاي اجداد دشت بزرگي‌ها نام برد. اين قبرستان‌ها هنوز به ثبت نرسيده‌اند.
انتهاي پیام
نظرات