کیا محمد صرفی سخنگوی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران در گفت‌وگو با ایسنا ضمن اشاره به برگزاری مراسم روز قدس اظهار کرد: مساله اصلی درباره فلسطین، نوع نگرش ما از این معضل است. مطلوب برخی از قدرتمندان و سیاستمداران است که مساله فلسطین را به جدالی بین مسلمانان و یهودیان، اعراب و اسرائیلیان و به مساله‌ای قومی و یا دینی تقلیل دهند، حال آن که مساله فلسطین یک مساله انسانی است و آن‌چه که رخ می‌دهد نه تنها به اعراب و یهودیان بلکه به کل انسان ها مربوط می‌شود.

وی ادامه داد: معضل اصلی در فلسطین، بی‌معنا شدن انسانیت و ظلم عریان علیه انسان است و این مساله نه مختص فلسطین، بلکه یک مساله همیشگی در تاریخ است و در هرزمانی مصداق خود را پیدا می‌کند. با این نگاه، مساله فلسطین یک مساله بی تاریخ و همیشگی است و سکوت ما نه تنها به رفع مشکل کمک نمی‌کند؛ بلکه بر ظلم و بی عدالتی در جهان تداوم می‌بخشد.

وی با اشاره به تلاش‌های جامعه جهانی درباره مذاکرات صلح گفت: وقتی صحبت از صلح و مذاکره می‌شود بایستی به نوع نگرش خود از فلسطین بازگردیم. صلح به معنی متارکه جنگ و تعامل برای چگونگی خط کشی روی نقشه کشور فلسطین، تنها آن هنگام واقعا معنا میدهد که قبول کرده باشیم؛ فلسطین میدان جدال دو قوم یا دو دین است. حال آن‌که با نگرشی انسانی از این مساله که شرح آن گذشت، صلح به معنی دست کشیدن از مقاومت تنها برای زنده ماندن، بدون داشتن هیچ گونه حقوق شهروندی و با وجود نقض صریح حقوق بشر و بسط قوانین تبعیض نژادی نه صلحی واقعی بلکه تسلیم به بهای جان است و به قول غسان کنفانی شاعر فلسطینی" مذاکره ای میان گردن و شمشیر است". این نه تنها ظلم بلکه نوعی گروگان گیری است که اجازه اعتراض را نیز سلب میکند.

این فعال دانشجویی گفت: خاورمیانه همواره در وضعیت توسعه نیافتگی قرار داشته است و توسعه نیافتگی دوره جنینی یک کشور و توسعه یافتگی دوره بلوغ آن نیست، بلکه این دو لازم و ملزوم هم هستند و نظام سلطه جهانی همواره برای توسعه خود نیازمند وابسته کردن کشور های خاورمیانه بوده است و این مساله ای است که تنها در کشور فلسطین به عیان ترین و بی پوشش ترین وجه خود نمایان است، جایی که تمام مستضعفین علیه تمام مستکبرین و به یک معنا تمام حق علیه تمام باطل صف کشیده است؛ بنابراین آرمان فلسطین تنها توسط لایه های محروم و مستضعف فلسطین می‌تواند به پیروزی برسد و این آرمان چیزی جز عدالت خواهی و دموکراسی و حقوق انسانی و رفع تبعیض نژادی نیست و بدین معنا پیروزی این آرمان یعنی یک انقلاب اجتماعی علیه تمام مناسبات نظام جهانی سلطه برای رسیدن به آنچه که واقعا دموکراسی است.

وی افزود: انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران وعلوم پزشکی تهران همواره با تکیه بر عدالت خواهی و بسط مردمسالاری نسبت به مساله فلسطین پرداخته است و معتقد است که فلسطین نیازمند تریبون‌های رسمی  نیست، بلکه تنها آن‌هایی می‌توانند تریبون فلسطین باشند که به واقع نسبت به بسط مردمسالاری و گسترش عدالت دغدغه داشته باشند و بدین معنا تنها آزادی‌خواهان هستند که می‌توانند این وظیفه را انجام دهند و راه حل این مساله نه در اتاق‌های مذاکره سیاستمداران، بلکه در صدای اعتراض جنبش‌های جهانی که توسط آزادیخواهان شکل گرفته است؛ شنیده می‌شود. معتقدیم که تلاش برای گسترش مردم سالاری و عدالت در جامعه خود، بدون توجه و اعتراض به دخالت های سلطه جهانی در دیگر نقاط جهان بی معنا خواهد بود؛ ماهمانطور که از اجرای بی چون و چرای حق تعیین سرنوشت خود دفاع می‌کنیم، بایستی این حق را برای تمامی ملت‌های جهان به رسمیت بشناسیم و نسبت به آن اهتمام ویژه داشته باشیم و این همان نقطه ای است که ما را به آرمان فلسطین متصل می‌کند.
انتهای پیام