به گزارش ایسنا و به نقل از ریسرچ گیت، نشانگان قفل‌شدگی یک وضعیت بالینی پیچیده است که بیمار در عین هوشیاری قادر به تحرک نیست و تمام عضلات سروگردن و بدن به اصطلاح قفل می‌شوند.

 سندرم قفل‌شدگی معمولا با وضعیت کما و زندگی نباتی اشتباه گرفته می‌شود، هر چند که علامت اصلی این سندرم حرکت چشم‌ها در راستای عمودی است و تنها راه ارتباط با بیمار از طریق حرکت چشم‌ها است.

رابط رایانه-مغزی جدید قادر است تا به بیماران گرفتار در حالت زجرآور سندرم قفل‌شدگی توانایی پاسخ دادن به سوالات را با بله یا خیر و تنها با افکار فعال در مغز هدیه دهد.

این تکنیک جدید حتی برای ارتباط با بیمارانی که به نوعی در وضعیت زندگی نباتی گرفتار شده‌اند نیز قابل استفاده است، هر چند که محدودیت‌های این سیستم در این موارد بیشتر است.

محققان اذعان کردند: این فناوری برای بیماران در وضعیت کما که توانایی شناختی مغز آنها غیرفعال است کارایی ندارد، چرا که مغز این بیماران در حالت ناهوشیار قرار دارد.

عملکرد این سیستم پیشرفته که به عنوان رابط بین زندان بیمار گرفتار در بدن غیرفعال و دنیای بیرون شناخته می‌شود، بر اساس رصد فعالیت‌های مغزی با استفاده از الکتروانسفالوگرافی یا حسگر فعالیت‌های الکتریکی مغز است.

این فناوری برای پاسخ‌دهی صحیح و مدیریت اطلاعات ورودی از حسگر فعالیت مغزی نیازمند الگوریتم یادگیری ماشینی است.

این الگوریتم فعالیت‌های مغزی را به نوعی ترجمه کرده و اطلاعات را براساس رابط رایانه‌ای موسوم به رایانه‌- مغزی در اختیار پزشکان یا خانواده بیمار قرار می‌دهد.

حسگر مورد استفاده جهت دریافت فعالیت‌های مغزی شامل 16 الکترود است که مانند کلاه در سر بیمار غیرهوشیار نصب می‌شود. همچنین برای ارتباط بهتر با ناخودآگاه بیمار، موتورهای کوچک ویبراتور مانند نمونه‌های مورد استفاده در تلفن‌همراه در سر انگشتان بیمار نصب می‌شود.

انتهای پیام