صدای ماندگار ابراهیم شریف‌زاده خواننده موسیقی اقوام خراسان همچنان برای بسیاری خاطره‌سازی می‌کند اما یک سالی می‌شود که جایش خالی است. هنرمند پیشکسوتی که پرونده و سوابق هنری او اواخر سال ۱۳۹۴ برای گرفتن مدرک درجه هنری به معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ارسال شد و محمدرضا درویشی- پژوهشگر موسیقی اقوام - که آن زمان در شورای ارزشیابی هنرمندان بود پرونده استاد شریف‌زاده را مطرح و از آن دفاع کرد اما به دلیل اتفاقاتی با دادن درجه هنری به او موافقت نشد.

علی مغازه‌ای – پژوهشگر و مستند ساز موسیقی اقوام - پیش از این به ایسنا گفته بود: استاد شریف‌زاده اصلا نیازی به درجه هنری نداشت و در واقع، با این کار به اعتبار  «درجه هنری» افزوده می‌شد.

زهرا شریف‌زاده – دختر این هنرمند حالا بعد از یک سال از درگذشت پدرش به ایسنا می‌گوید: بعد از فوت پدرم خانه هنرمندان در تهران مراسمی برای او گرفت که از من هم برای شرکت در آن دعوت شد، همان موقع که من در تهران بودم تماس گرفتند که گواهی‌نامه درجه هنری پدرم آماده است و من هم آن را تحویل گرفتم.

او ادامه می‌دهد: وقتی که گواهی را گرفتم به مسئول مربوط گفتم این برگه بعد از فوت پدرم به چه دردی می‌خورد؟! این برگه برایم حکم کاغذ باطله‌ای است که بیشتر دِق‌ام می‌دهد. شما که تا حالا این برگه را ندادید و اگر کلا نمی‌دادی بهتر بود. حالا که پدرم نیست از آن استفاده کند، به چه دردی می‌خورد؟ در نهایت هم پاسخ‌هایی دادند که من متوجه نشدم.

دختر این هنرمند بیان می‌کند: پدرم حتی بیمه هم نبود. فقط به او ماهانه ۱۲۰ هزار تومان پرداخت می‌کردند که این مبلغ سه ماه قبل از فوتش به ۱۵۰ هزار تومان افزایش پیدا کرد. هزینه‌های درمان پدرم را خودمان پرداخت کردیم و از جایی به ما کمک نشد.

زهرا شریف‌زاده مدیر یکی از مدرسه‌های راهنمایی دخترانه باخرز بوده اما چند ماهی می‌شود تصادف کرده‌ و خانه نشین شده و می‌گوید: ستون فقرات و نخاع‌ام دچار مشکل شده است و پزشکان می‌گویند به یک سال استراحت نیاز دارم.

او درباره اینکه برنامه‌اش برای نخستین سالگرد درگذشت پدرش چیست؟ توضیح می‌دهد: تا کنون حدود ۷۰ میلیون تومان برای درمان هزینه‌ کرده‌ام. دستم تنگ است به همین دلیل از چند ماه قبل مسئول اداره ارشاد باخرز را که خودش شاگرد پدرم بوده است در جریان تاریخ سالگرد درگذشت پدر گذاشتم. دیگر نمی‌دانم برنامه‌ای برای مراسم سالگرد دارند یا نه.

دختر این هنرمند امیدوار است با توجه به مشکلاتی که برایش به وجود آمده است، مسئولان مربوطه نخستین سالگرد درگذشت پدرش را خاموش نگه ندارند.

شریف‌زاده همچنین می‌گوید:سال‌های آخر عمر پدرم وامی ۱۵ میلیون تومانی گرفتم تا او در کنار خودم باشد به همین دلیل خانه‌ای برای او در کنار خانه خودم ساختم.به جای آنکه این وام را به نام پدرم بگیرم،به نام خودم گرفتم و ماهانه ۴۵۰ هزار تومان قسط آن را می‌پردازم و در این مدتی که در بستر افتاده‌ام اقساط آن عقب افتاده و توانایی پرداخت ندارم.

ابراهیم شریف‌زاده سال‌های آخر عمرش را در تنهایی با بیماری دست و پنجه نرم ‌کرد. او دچار آلزایمر هم شده بود و به جز دخترش مونسی نداشت. در نهایت ۲۲ آبان ماه سال ۱۳۹۵ از دنیا رفت. او متولد شهر باخرز از توابع استان خراسان رضوی بود و موسیقی مقامی را از نوجوانی آغاز کرد. همکاری او با غلامحسین سمندری، از دوتارنوازان مشهور باخرزی ۶۰ سال طول کشید. از همکاری این زوج هنری آلبوم موسیقی «خون‌ پاش و نغمه‌ریز» به جا مانده است.

بسیاری با نوای او و دوتار نوازی غلامحسین سمندری درقطعه‌های «سرو خرامان»، «بهاره دخترعمو»، «نوایی» خاطره دارند.  خبرگزاری ایسنا شما را به شنیدن قطعاتی از اجرای استاد ابراهیم شریف‌زاده و غلامحسین سمندری دعوت می‌کند.

انتهای پیام