به گزارش ایسنا، هنوز وزارت ورزش و جوانان مشکل بدهی فدراسیون شطرنج به فیده را بر طرف نکرده بود که خبر ممنوعیت دختران بسکتبالیست از حضور در مسابقات زیر 16 سال آسیا منتشر شد؛ خبری تاسف بار از سوء مدیریت که در ورزش ایران شاهد تکرار آن هستیم. مدیرانی که پس از کسب میزبانیِ رقابت ها، از پس آن بر نمی آیند و با بدهی هایی که بر جای می گذارند خاطره تلخی را هم بر ذهن روسای جهانی و هم در خاطره جامعه ورزش ایران بر جای می گذارند و از طرفی هم آبروی ورزش ایران در مجامع بینالمللی را به بازی میگیرند.
شطرنج و بسکتبال نمونه بارز دو اتفاق تلخ، پس از کسب میزبانی هستند. کسب میزبانی ها می توانند فرصت طلایی برای جذب اسپانسر ها و سود آوری باشند اما با سوء مدیریت به خاکستر تبدیل می شوند. زمانیکه میزبانی ها به کشوری سپرده می شود فدراسیون مربوطه مبلغی را باید به عنوان حق میزبانی به فدراسیون جهانی خود بپردازد. میزبانی ها علاوه بر اینکه می تواند نقش مهمی در ورزش کشور داشته باشد، در معرفی فرهنگ آن سرزمین به جهان نیز بی تاثیر نیست و می تواند با جذب توریست های ورزشی که وزیر ورزش بار ها از تعبیر اقتصاد ورزشی سخن گفته است، بهره برد.
اما متاسفانه مدیران ورزشی بخاطر سوء مدیریت نمی توانند از پس برگزاری میزبانی بر آیند و بدهیهایی را نیز برجای می گذارند، بدهی هایی که ورزش کشور را حتی با خطر تعلیق مواجه می کند و این خاطره تلخ شاید باعث شود که نام ایران از لیست کشورهای میزبان در آینده نیز خارج شود.
در حالیکه کشوری مانند ترکمنستان بازی های داخل سالن آسیا را به بهترین نحو ممکن برگزار می کند برخی مدیران ورزشی از پس میزبانی یک رویداد ورزشی بر نمی آیند و تنها بدهی دسترنج آن می شود.
مدیرانی که نمیتوانند از فرصت های میزبانی درآمدزایی کنند و در واقع تنها بدهی به بار می آورند، بهتر است ورزش کشور را با خطر مواجه نکنند و از خیر میزبانی ها بگذرند. همچنین بهتر است وزارت ورزش قبل از قبول میزبانیهای بینالمللی از سوی یک فدراسیون، از فدراسیون مربوطه ضمانت بگیرد که این میزبانی برای ورزش ایران در مجامع بین المللی مشکلساز نخواهد شد و فدراسیون مربوطه توانایی تامین منابع مالی و همچنین درآمدزایی را دارد.
انتهای پیام
نظرات