به گزارش ایسنا بر اساس خبر رسیده، این کتاب که شامل مجموعه یادداشت های کوتاه مهندس بهشتی است حکایتی است از رویدادهایی که در شلوغی روزهایمان گم می‌شوند؛ ساده‌ترین اتفاقاتی که به چشم نمی‌آیند اما ممکن است گوهری باشند ارزشمند.

در این مراسم که عصر آدینه بیست و یکم مهرماه در شهر کتاب فرشته برگزار شد، دکتر محمدجواد فریدزاده، پژوهشگر و استاد دانشگاه، صحبت‌هایی را در خصوص این کتاب با اشاره به عنوان آن بیان کرد: «روزمرگی قاعدتا باید با جامعه‌شناسی و موضوع تنظیم وقت و زمان نسبت داشته باشد. در گذشته قدما نیز در حکایات متعددی از چگونگی سپری کردن روزگار خود و از مفهوم روزمرگی سخن می گفتند. در دوره جدید و نیمه دوم قرن بیستم در فلسفه برای نخستین بار با مفهوم روزمرگی به مثابه یک مسئله فلسفی مواجه می شویم. روزمرگی پیشاپیش مستلزم در جهان بودن است. از روز، روزگار می سازیم و یکی از معانی روز، روزگار است. اما روزمرگی یعنی چه؟ ما در زندگی روزمره خود چه می کنیم؟ هر چه کنیم به مانند یک کشاورز در حال کاشتن هستیم. در روزمرگی امری ممتد است که نتیجه آن در جای دیگر به ظهور می رسد. ما در زندگی روزمره خود چه تجربه هایی نظیر تجربه های معادشناسانه داریم؟ شاید بهترین جواب خواندن داستان باشد. به هنگام خواندن ضمن اینکه روز خود را به شب می رسانیم، به عالمی وارد می شویم و با آن مانوس می شویم. تجربه ای که در داستان به دست می آوریم در جایی جمع می شود و ذره ذره معرفتی در درون ما ایجاد می کند. باید در جهان بود، با جهان بود و روزمرگی را زندگی کرد.»

صحبت‌های سیدمحمد بهشتی نیز پایان‌بخش مراسم بود: «یکی از تجربیاتی که در سازمان میراث فرهنگی با آن مواجه شدم، نکاتی بود که از علم باستان شناسی می آموختم. از جمله این موارد این بود که باستان شناسان به امر قاطعانه معتقدند چیزی که در یک محوطه باستانی پیدا می کنند دلالت هایی در بر دارد به همین جهت هیچ گاه چیزی را به دور نمی اندازند. در نهایت دریافتم که باستان شناسان به این نکته پی برده اند که این آثار به جهت اینکه تاریخ از روی آنها گذشته بعد صادقانه ای دارند که می توان به آن اتکا کرد. خیلی ها باور بر این دارند که موفقیت یک باستان شناس منوط بر یافتن گنج است، اما حقیقت این است که گنج باستان شناسان آنجایی است که چیزی را کشف کنند که کاملا بدون اراده و قصد و نیت خاصی به جای گذاشته شده و آنجا زباله دانی های تاریخی و باستانی است. در زندگی روزمره امروز ما، یکی از تولیدات مهم، زباله است، ما همه چیز را تبدیل به زباله می کنیم حتی ارزشمندترین چیزها را . مهم ترین و ارزشمندترین آنها عمر ماست که به سادگی آن را تبدیل به زباله می کنیم. حال اگر از منظر یک باستان شناس بخواهیم به این حجم از زباله نگاه کنیم آیا می توانیم گنجی را میان آن پیدا کنیم؟ آنچه در نهایت صدق و بدون اراده در میان این زباله نهاده شده است. اینگونه اگر نگاه کنیم درمی یابیم که زندگی روزمره و صفحات روزنامه های ما و این صحنه تولید زباله در عین حال می تواند جواهرات ارزشمندی را درون خود داشته باشد. به سهم خودم سعی داشتم این درسی را که از عالم باستان شناسی آموخته‌ام تمرین کنم. این جست‌وجو شخصا برای من لذت بخش بود و دوست داشتم این لذت را با دیگران نیز شریک شوم.»

بهشتی در پایان از بهنام ابوترابی و الناز نجفی برای همکاری و کمک در راستای تنظیم و به روی کاغذ آمدن این یادداشت ها و همچنین از انتشارات «گمان» که عهده دار نشر و پخش این اثر بود تشکر و از حضور و صحبت های دکتر فریدزاده نیز قدردانی کرد.

انتهای پیام