به گزارش ایسنا، از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون، استانداران متعددی سکان هدایت فارس به‌عنوان یکی از حساس‌ترین استان‌های کشور را عهده دار بوده‌اند و بر اساس آمارها، این استان استراتژیک، بیشترین تغییرات را در سطوح مدیریتی طی 13 سال اخیر تجربه کرده است.

امروز شنبه 25 شهریور قرار است با حضور وزیر کشور دولت دوازدهم، اسماعیل تبادار به‌عنوان هفدهمین استاندار، سکان‌دار مدیریت ارشد فارس شود؛ استانداری که او نیز غیربومی است اگرچه عنوان می‌شود تبادار گزینه اصلی مجمع نمایندگان استان فارس در مجلس محسوب می‌شود!

پس از پیروزی انقلاب اسلامی، نصرت‌الله امینی استاندار دولت مهدی بازرگان بود که با کناره‌گیری دولت موقت، از هشتم خرداد 58 احمد مدرسی‌زاده همزمان با تصدی پست استانداری بوشهر، حکم سرپرستی استانداری فارس را از شورای عالی انقلاب دریافت کرد.

سوم تیر سال 1358 علی دانش‌منفرد از سوی ابوالحسن بنی‌صدر به‌عنوان استاندار فارس منصوب شد و کارش را تا 20 اردیبهشت سال 59 ادامه داد؛ او البته بعد از این و در سال 1367 بار دیگر عهده‌دار این سمت شد تا نامش را به‌عنوان تنها فردی که 2 بار استاندار یک استان شده است، ثبت کرده باشد.

محمدنبی حبیبی استاندار چهارم فارس بود که از ۲۰ خرداد سال ۱۳۵۹ عهده‌دار این مسئولیت شد و در دورانی که کشور در شرایط جنگ تحمیلی بسر می‌برد، ستاد پشتیبانی و ارایه خدمات به مجروحان، خدمات رسانی به جبهه‌ها، تشکیل ستاد اسکان مهاجران جنگی و البته ساماندهی اوضاع داخلی استان و رسیدگی به مشکلات و درگیری‌هایی که خوانین قشقایی در جنبو فارس ایجاد کرده بودند را عهده دار شد و در کارنامه خود درج کرد.

حبیبی ۱۵ شهریور ۱۳۶۰ سکان هدایت استانداری فارس را به نعمت‌الله تقاء سپرد که استاندار دولت در زمان ریاست جمهوی مقام معظم رهبری محسوب می‌شد.

بعد از تقاء،  حسین نقره کار شیرازی از ۲۸ تیر ۱۳۶۳ استاندار فارس شد و تا مهمترین کارش سامان بخشی به وضعیت اقتصادی فارس باشد.

یکی از اقدامات نقره‌کار شیرازی برپایی اولین نمایشگاه اقتصادی از توانمندی‌های فارس در کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس بود که زمینه‌ساز باز شدن درهای بازرگانی بر روی تجار و بازرگانان شد.

از گام‌های خوب نقره‌کار شیرازی می‌توان به ورود او در حوزه راه‌سازی و تلاش برای اجرایی شدن کمربندی شرق به غرب شیراز دانست.

نقره‌کار شیرازی تا 25 خرداد 65 استاندار فارس بود و بعد از او محمدجعفر نجفی‌علمی سکان را به‌دست گرفت و تا  نوزدهم شهریور ۱۳۶۷ و به‌مدت ۲ سال و ۹ ماه استاندار فارس بود.

بعد از نجفی‌علمی، ابراهیم شعرا و محسن اسماعیلی شهمیرزادی، هر کدام برای مدتی کوتاه سرپرست استانداری فارس را عهده‌دار بودند تا اینکه در سال 1367 بار دیگر با حکم حضرت آیت‌الله العظمی سیدعلی خامنه‌ای، ریاست جمهوری وقت ایران اسلامی، علی دانش‌منفرد برای دومین بار به استانداری فارس منصوب شد.

پس از دانش‌منفرد و از 30 خرداد 1371، سید محمد جهرمی از سوی مرحوم آیت‌الله هاشمی رفسنجانی، حکم استانداری فارس را دریافت کرد و تا 20 شهریور 1376 استاندار ماند تا طولانی‌ترین دوران تصدی پست استانداری این استان را (حدود شش سال) در کارنامه خود ثبت کند.

در دوران جهرمی، فارس نیز همگام با سایر نقاط کشور، گام‌های خوبی در توسعه اقتصادی و در حوزه‌های مختلف برداشت.

بعد از روی کار آمدن دولت سید محمد خاتمی، غلامرضا صحرائیان در تاریخ بیستم شهریور سال 1376 به‌عنوان استاندار فارس منصوب شد و اقدامات سازنده‌ای را در حوزه‌های مختلف راه، کشاورزی و سدسازی بسترسازی کرد.

محمدابراهیم انصاری‌لاری دومین استاندار دولت اصلاحات به‌شمار می‌رود که از ۲۹ فروردین سال ۱۳۸۰ عهده‌دار این سمت شد و او نیز دورانی طولانی را در این سمت طی کرد.

انصاری‌لاری که تلاش‌های گسترده‌ای را برای باز کردن پای سرمایه‌گذاران خارجی و داخلی به فارس انجام داد، بیشتر یک استاندار فرهنگ محور می‌دانند که اقدامات فرهنگی او نمود بیشتری داشته است.

دوران انصاری‌لاری فارس دوران آرام و بی‌تنشی را طی کرد، دورانی که وحدت بین ارکان مدیریتی در فارس در سطحی مناسب وجود داشت؛ او در نهایت اول آبان ماه سال 1384 و در حالیکه مدتی از ریاست‌جمهوری محمود احمدی‌نژاد و دولت نهم می‌گذشت، صندلی استانداری فارس را به سیدمحمدرضا رضازاده واگذار کرد.

رضازاده تا پایان دولت اول احمدی‌نژاد یعنی 25 آبان 1388 عهده‌دار مسئولیت استانداری فارس بود و اقدامات زیادی را خصوصا در بعد عمرانی و زیربنایی شروع کرد اما پایان کارش با بهره‌برداری از پروژه‌هایی نیمه‌تمام که مهمترین آنها راه‌آهن شیراز اصفهان بود، پایانی دلنشین نبود.

دوران رضازاده هم فارس روزگار با ثبات و وحدتی را تجربه کرد و به همین دلیل، گام‌های خوبی در اجرای طرح‌های عمرانی برداشته شد اما اکثر پروژه‌ها، تا پایان دولت دهم نیمه‌کاره رها شد.

بعد از رضازاده او برای مدتی عبدالله حسینی و سپس سید فرهاد سجادی سرپرستی استانداری را بر عهده داشتند تا در نهایت، روح‌الله احمدزاده کرمانی با حکم استانداری به فارس آمد.

بسیاری از کارشناسان از دوران احمدزاده کرمانی به‌عنوان بی‌ثبات‌ترین دوران مدیریتی در فارس یاد می‌کنند، اگرچه او میز خدمت را راه‌اندازی و پارک‌ سرمایه‌گذاری را بنیان گذاشت اما یک سال پایانی حضورش در فارس دورانی بود که تنش در این استان به بیشترین سطح خود رسید و در نهایت رئیس دولت دهم تصمیم گرفت که حسین صادق‌عابدین را از مرداد 1390 به‌عنوان استاندار به فارس گسیل دارد.

صادق‌عابدین تا 27 مهر 92 استاندار فارس بود و با روی کار آمدن دولت حسن روحانی، مسئولیت استانداری را به سید محمد احمدی سپرد.

سید محمدعلی افشانی از میانه‌ راه حضور دولت یازدهم و در حالیکه استان بار دیگر به سمت بی‌ثباتی مدیریتی سوق داده می‌شد، از 11 تیرماه 94 جای احمدی را گرفت و امروز شنبه 25 سکان هدایت این استان را به اسماعیل تبادار که در سال‌های فعالیت دولت اصلاحات، به‌عنوان معاون هماهنگی امور عمرانی، دورانی را در فارس مدیریت کرده است، خواهد سپرد.

انتهای پیام