به گزارش ایسنا، بر اساس این گزارش اکنون از هر ۱۰۰ نفر در جهان ۱۱ نفر به غذای کافی دسترسی ندارند.
در گزارشی که پنج آژانس وابسته به سازمان ملل تهیه کردهاند، گفته شده است که سال گذشته حدود ۸۱۵ میلیون نفر به اندازه کافی غذا نداشتند. این تعداد شامل حدود ۱۵۵ میلیون کودک زیر پنج سال است.
در این میان ۴۸۹ میلیون نفر از این گروه در سرزمینهای درگیر جنگ و خشونت زندگی میکنند.
به همین ترتیب در سال ۲۰۱۷ نسبت به سال قبل از آن ۳۸ میلیون نفر به تعداد گرسنگان جهان اضافه شده است. این اولین بار از آغاز قرن بیست و یکم است که تعداد گرسنگان جهان افزایش یافته است.
در سراسر دو دهه گذشته آمار گرسنگی در جهان رو به کاهش بوده و حالا براساس گزارش سازمان ملل متحد با شیب تندی در حال افزایش است.
بر اساس این گزارش بیشترین سهم از گرسنگی را مردم آفریقا در جهان متحمل میشوند که حدود ۲۰ درصد از جمعیت آن در گرسنگی است.
در این گزارش آمده است که این پدیده با افزایش درگیریهای مسلحانه در سرتاسر جهان و با پیامدهای مشکلات اقتصادی و تغییرات اقلیمی مرتبط است.
یکی دیگر از دلایل افزایش گرسنگی به گفته کوستاس ستامولیس، از سازمان خواربار جهانی کاهش سرعت رشد اقتصادی در سراسر جهان است.
وی میگوید: این کشورها اساس اقتصاد خود را بر درآمد ناشی از صادرات کالاهای گران قیمت گذاشتهاند، چه کالاهای کشاورزی و چه غیر از آن. وقتی قیمتها کاهش مییابد، درآمد ناشی از صادرات آنها هم کاهش پیدا میکند و به تبع آن فعالیت اقتصادی در مجموع کند میشود و توانایی برای واردات مواد غذایی هم کمتر میشود. همزمان توان دولتها هم در تهیه بودجه لازم برای برنامههای رفاه اجتماعی و حمایت از مردم در زمان گرسنگی کاهش پیدا میکند.
بنابر گزارش بیبیسی، سازمان خواربار جهانی ، صندوق بینالمللی توسعه کشاورزی، صندوق کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف)، سازمان جهانی غذا و سازمان بهداشت جهانی در بیانیهای مشترک با انتشار این گزارش اگرچه مستقیما گرمایش زمین را عامل فقر غذایی ندانستهاند اما گفتهاند گرمایش زمین نیز با وخیمتر کردن درگیریها و سوانح طبیعی، مشکلات مربوط به امنیت غذایی را بغرنجتر میکند.
در بخشی دیگر آمده شمار گرسنگان در سال گذشته میلادی در حالی به شدت افزایش یافته که تامین نیازهای مردم به مواد غذایی در سال ۲۰۱۴ تا حدی بهبود یافته بود.
در این گزارش تحت عنوان 'وضعیت امنیت خوراک و تغذیه ' آمده است: ما نمیتوانیم این هشدارها را نادیده بگیریم و تنها زمانی میتوانیم به هدفمان برای پایان دادن به گرسنگی و سوء تغذیه تا سال ۲۰۳۰ دست یابیم که با تمام عواملی که امنیت تغذیه و تامین خوراک را تهدید می کنند مقابله کنیم.
این پنج سازمان در گزارش خود به سودان جنوبی اشاره میکنند که بخشهایی از آن در اوایل سال دچار قحطی شد.
طبق این گزارش نه تنها امکان بازگشت این وضعیت به سودان جنوبی وجود دارد، بلکه مناطق بحران زده دیگر در شمال شرق نیجریه، سومالی و یمن نیز ممکن است دچار قحطی شوند.
انتهای پیام
نظرات