به گزارش ایسنا، حمدالله کریمی در جلسه علنی امروز (چهارشنبه) مجلس شورای اسلامی در نطق میان دستور با گرامیداشت شهدای دولت، گفت:

یاد می کنم از امام راحل، آن آزاد مردی که به جهانیان ثابت کرد کلام حق بر قدرت‌های پوشالی غلبه خواهد کرد. یاد می ‌کنم از شهدای انقلاب، شهیدان رجایی و باهنر که با نثار خون خود نام حسین بن علی(ع) را به یادگار نگاشتند. آرزوی طول عمر دارم برای رهبر معظم انقلاب که در سردی و گرمی روزگار، در تلخی‌ها و شیرینی‌ها در طول عمر ۳۷ ساله نظام جمهوری اسلامی همانند پدر ظاهر شدند.

سلام بر کردستان، سرزمین مجاهدت های خاموش؛ بگذارید محرومیت و مظلومیت دیار گروس را فریاد بزنم. بگذارید از چهره های رنجور و دست‌های پینه بسته و دل‌های خسته بگویم.  شیعه و سنی فارغ از تفاوت‌های مذهبی و زبانی به ندای رهبرشان در سال ۸۸ لبیک گفتند و در بیجار ماندند؛ اما با گذشت ۸ سال موجبات اشتغال آنها فراهم نشد و آواره شدند، وطن خود را ترک کردند تا انگشتانشان لای چرخ دستگاه‌های بزرگ‌ترین بدهکاران بانکی قطع شود.

سلام بر یاسوکند قهرمان که پول معدنشان جیب و حلقوم مرکزنشینان را لبریز و سیراب کرده؛ ولی خود سهمی جز کارگری نبرده‌اند. آنها در پیچ و خم جاده ۱۷ کلیومتری جاده‌شان روزی ۷۰ بار دل و جانشان می‌لرزد؛ بارها ماشین‌های حامل خاکشان، رشیدترین جوانانشان را به قربانی گرفته است.
سلام بر پیرتاج و توپ آغاج که روستایشان را شهر نامیدند اما برای یک لیتر بنزین باید ۱۰۰ کیلومتر راه را طی کنند و از کمترین امکانات رفاهی بی‌بهره هستند. وجدانتان کجا رفته است؟ روستایشان را شهر نامیدید تا تعرفه آب، برق و گاز شهری بگیرید ولی همچنان خدمات روستایی ارائه بدهید؟

سلام بر چنگ الماس و بابارشانی که سرزمینشان از ناعدالتی مجریان سد تالوار زخم خورده است. از خانه و کاشانه بیرونشان کردید،خاکشان را گرفتید و پولشان را ندادید. آیا سزاور است که همسایه را سیراب کنیم و خودمان در عطش آب بمانیم؟ چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است.

سلام و درود به روستاییان تابعه شهرستان،کشاورزان زحمتکشی که بیجار را انبار غله کردستان کردند و با دست های زخم خورده گندم کاشتند؛ اما منفعت طلبان خودروی سرمایه گذار کارخانه آرد شهرشان را به گلوله بستند تا همچنان نان سفره مردم بیجار از آرد کارخانه های دیگران پخت شود.
جناب آقای رییس جمهور:  برای هم افزایی دولت و مجلس به دور از هرگونه نگاه حزبی و جناحی، به تمام وزرای پیشنهادی دولت رای مثبت دادم. سوال من اینجاست که چرا علی رغم وجود قانون اساسی و قوانین متعدد عادی، اسناد بالادستی، سند چشم انداز۲۰ساله نظام، شش برنامه ۵ ساله توسعه، سیاست های ابلاغی مقام معظم رهبری در رابطه با اقتصاد مقاومتی و اصل ۴۴ همچنان تا خرخره غرق مشکلات هستیم؟ ایراد کار کار کجاست که همچنان مشکلات لاینحل باقی مانده است؟ آیا دزدی ‌های سیستماتیک بابک زنجانی و خاوری‌ها، اشرافیگری سیاسی و اقتصادی، رانت و حقوق‌های نجومی، دکل‌های نفتی و آسیب‌های اجتماعی ناشی از فقر و بیکاری در حاکمیتی که نامش جمهوری اسلامی است فراموش می‌شود؟ آیا اختلاس در سازمان بنیاد شهید که نوبری بود برای خودش، ادامه راه شهدای انقلاب و جنگ تحمیلی بود؟ اختلاس در دستگاهی که وظیفه صیانت از خون شهدا را برعهده دارد، آیا حجت بر وجود ضعف نظارت و فساد مالی تمام نکرده است؟ بشکند دست‌هایی که به خزانه دولت و بیت المال دست درازی می کند.

آقای روحانی؛ شهرها و حوزه‌های انتخابیه من با مشکلات فراوانی مواجه هستند، عدم اشتغال جوانان و بانوان تحصیل کرده جویای کار و نبود سرمایه گذاری، نبود حمایت بانکی و تعطیلی واحدهای صنعتی و تولیدی، وضعیت نامناسب بخش کشاورزی و عدم تخصیص چاه های عمیق و نیمه عمیق به کشاورزان، بی توجهی به قابلیت‌های گردشگری و صنایع دستی و فرش دستباف، وضعیت نامناسب معیشتی معلمان و فرهنگیان، مشکلات دانشگاه و دانشگاهیان، فقدان امکانات در تنها بیمارستان شهر، مراکز درمانی و خانه‌های بهداشت، مغفول ماندن حوزه فرهنگ، ورزش و جوانان به دلیل برخوردهای سلیقه‌ای، مسائل مرتبط با شهرداری‌های شهرستان از جمله پرداخت نشدن حقوق و دستمزد شش ماهه کارگران گریبان مردم بیجار و گروس را گرفته است.

رئیس جمهور و وزرای کابینه، امیدوارم با نگاه جهادی کمر به حل مشکلات ببندید و بدانید که ما مردم با وجود مشکلات اعتمادتان به نظام جمهوری اسلامی هرگز مخدوش نشده است، اما آنسوی دیگر حقوق خود را به خوبی می شناسیم و با توجه به موقعیت استراتژیک بیجار در استان کردستان خواستار تحقق فرمان مقام معظم رهبری هستیم.

وزیر محترم صنعت، معدن و تجارت در قاموس کردستان، مرد را به حرف و شعار نمی شناسند؛ بلکه به عمل و کردارش می‌شناسند. در آخرین روزهای پایانی دولت یازدهم عملکرد وزارتخانه صنعت، معدن و تجارت در مورد پروژه مجتمع فولاد کردستان را دیدیم. باتوجه به شرایط استان و دلایل فنی باید بگویم کار کارشناسی صورت نگرفته، شما خواسته یا ناخواسته لابی کردید و آب در آسیاب مافیای قدرت و ثروت ریختید. جوانان بی کار استان کردستان یک هزارم درآمد آقازاده ها را برای امرار معاششان باید به دست آورند.

مردم به جهت اصالت و نجابتشان لب به اعتراض نگشودند اما احیای وزارت صنعت ، معدن و تجارت کجا رفت؟ یک سال با حفظ حرمت و حرکت بر مدار قانون پیش رفتم، این ظلم را متذکر شدم اما گوش شنوایی برای شنیدن پیدا نشد؛ بار دیگر اعلام می‌کنم، اجازه نخواهم داد که یک مشت خاک آهن از شهرستان بیجار خارج شود و این لقمه از گلوی سودجویان خوش خوشان پایین برود.

از آقای شریعتمداری و استاندار کردستان می‌خواهم که کلنگ پروژه فولاد کردستان در کنار معادن بیجار به زمین زده و راه اندازی شود. جوانان بی کار استان کردستان و بیجار، یک هزارم درآمد آقازاده‌ها را برای تشکیل زندگی و امرار معاششان را باید به دست آورند.

از وزیر راه و شهرسازی تقاضا دارم با پرداخت طلب پیمانکاران هرچه سریع تر به طنز جاده بیجار -همدان خاتمه دهند. تسریع در احداث جاده بیجار -زنجان ، بیجار - دیواندره، کمک به احیای ردیف بودجه راه آهن و جاده های مواصلاتی استان کردستان به ویژه روستاهای بیجار باید صورت گیرد. براساس مذاکرات پیشین با وزیر نیرو اقدامات خوبی در جهت گازرسانی صورت گرفته است اما انتظار دارم هرسال شاهد گازرسانی به بیست روستا باشیم.

انتهای پیام