به گزارش ایسنا، یولیوس لوتار فون مایر(Julius Lothar von Meyer) زاده ۱۹ اوت ۱۸۳۰ شیمی‌دان آلمانی هم دورهٔ دمیتری مندلیف بود که در رقابت با او در ارائه جدول تناوبی عنصرها تلاش می‌کرد که البته ناموفق بود و مندلیف را به عنوان پایه‌گذار جدول تناوبی می‌شناسند.

 با فاصله پنج سال، مندلیف و مایر هر دو بر سر تحقیقی با روبرت بونزن شیمیدان آلمانی و کاشف طیف نشری خطی و عنصر سزیم، همکاری کردند.

مایر در فارل، بخشی از آلمان امروزی به دنیا آمد.

پدرش فردریک آگوست میر، یک فیزیکدان بود. او پس از پایان دبیرستان برای تحصیل در رشته پزشکی در سال ۱۸۵۱ به دانشگاه زوریخ رفت و دو سال بعد به دانشگاه Würzburg جایی که رودولف فیرخو در آنجا استادآسیب‌شناسی بود، رفت.

مایر به تحصیل در زمینه زیست‌شیمی پرداخت و پس از پایان یک دوره از دانشگاه در سال ۱۸۵۴ به هایدلبرگ جایی که روبرت بونزن در آن استاد شیمی بود رفت.

وی رساله دکتری اش را بر روی کارکرد کربن مونوکسیددرخون متمرکز کرد و پس از تحصیل در مؤسسه فناوری کارلسروهه مشغول به کار شد.

از دیگر کارهای مایر می‌توان به چگونگی آرایش اتم‌های کربن در بنزن و جای‌گیری حلقه مانند آن‌ها اشاره کرد. البته او به پیوندهای یگانه و دوگانه که بعدها در ساختار فریدریش آگوست ککوله بود، اشاره نکرد.

در دوران جنگ فرانسه و پروس(امپراطوری آلمان قدیم)، موسسه فناوری کالسروهه به یک بیمارستان تبدیل شد و در آن دوران مایر نقش مهمی در پرستاری از زخمیان جنگی داشت. او در سال ۱۸۷۶ استاد شیمی دانشگاه توبینگن شد و تا هنگام مرگ در آنجا مشغول بود.

مایر بیشتر به دلیل نقشی که در دسته بندی عنصرها و تنظیم یک جدول برای آن‌ها داشت، شناخته شده است. مایر چنین گفت که اگر عنصرها برپایهٔ وزن اتمی مرتب شوند، در گروه‌هایی می‌افتند که ویژگی‌های شیمیایی و فیزیکی آن‌ها با فاصله‌ای ثابت تکرار می‌شود. وی در ۱۱ آوریل ۱۸۹۵ در 65 سالگی بدرود حیات گفت.

انتهای پیام