به گزارش ایسنا به نقل ازروابط عمومی نمایشگاه، ۲۴ عکس سیاه و سفید و رنگی از فضاهای شهر تهران که در دوره سه ساله از سال ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۵ گرفته شده، در نمایشگاه یادشده بهنمایش گذاشته میشود. فلاحفر این عکسها را به عمد با لنز واید گرفته تا مجبور باشد به دل موضوع برود و چیدمان نمایشگاه هم متناسب با این ایده است.
این نمایشگاه جمعه ۲۷ مردادماه ساعت ۱۶ در گالری «نگر» واقع در قیطریه، ضلع جنوبی پارک، خیابان روشنایی، کوچه دلارام، پلاک ۳۳، زنگ سوم افتتاح میشود و علاقهمندان تا اول شهریور میتوانند از این نمایشگاه دیدن کنند.
فلاحفر در یادداشت خود برای این نمایشگاه نوشته است: در این نمایشگاه، من هم مثل بقیه بازدیدکننده هستم و برداشتی که از عکسها دارم، به هیچ قرائت دیگری، ارجحیت ندارد. تابلوهای این نمایشگاه، نه به معنی رایج کلمه "مجموعه عکاسی" است و نه "تک عکس". نه پیوسته است و نه منفصل. شما بخوانید تلاشی برای رسیدن به آوازی که بیکلام است. شاید با تعریف سنتی اصلا نباید این نمایشگاهها را در گروه نمایشگاههای عکس قرار داد.
سودابه کردی که گردآورنده این نمایشگاه است نیز گفته است: دوری جستن از تکنولوژی ـ با علم و تسلط بر آن ـ کنار گذاشتن فنون و ترفندهای روایی معمول در عکاسی و ارائه آثار با تمام خلوص و سادگی، این نمایشگاه را از دیگر نمایشگاه های عکاسی متمایز میکند. اینبار صدای سکوت است که با بلندترین آوا به گوش میرسد. روایتی متفاوت در تهران با گفتوگوهای عمیق و مصوری که عکاس انتخاب کرده و در میانشان زیسته است. آثاری که شاید به اعتقاد عکاس، مدعی اتفاق تازهای نیستند، اما به شدت طعم شخصی این هنرمند از شهروندی و همزیستی با شهروندان را در خاطرهها به جا میگذارند.
«جایی که هیچ /ع/کس نیست» مجموعهای از روایات ساده و ممتنع زندگی در شهر از دریچه دید خالق اثر است. قاب آثار در مرکزیت ایران بسته شده است، اما روایتی فراتر از یک شهر، یک فرهنگ و یا قوم و ملیت را د بر میگیرد. سعید فلاحفر عکاسی است که به دور از رفتار نمایشی آثارش و برگزاری نمایشگاه، هر لحظه به دنبال کشف و تماشاست. انگیزه او از برپایی این نمایشگاه، روایت عکسهایش با حفظ اصالت، نمایش آثاری از دل شهر، برای مردم آن شهر و تقدیم آن با تمام شاعرانگیش، به روح سبز "مانی لقمانی" است که سخت دلبسته این مجموعه بود.
انتهای پیام
نظرات