عبدالرحیم کردی در گفت‌وگویی تفصیلی با ایسنا، در مورد مسائل مختلف مناطق آزاد از جمله تغییر و تحولات مدیریتی جهت جوانگرایی در میان مسوولان این منطقه، احتمالا ابقای ترکان به عنوان دبیر شورای عالی مناطق آزاد و ویژه اقتصادی، وجود نگرش منفی نسبت به عملکرد مناطق آزاد به ویژه در بحث قاچاق و زمین خواری، وضعیت سرمایه‌گذاری خارجی در منطقه، مشکلات مربوط به واحدهای پرورش میگو، پروژه‌های مربوط به صنعت خودروسازی و نیز توسعه چابهار از لحاظ تجاری و گردشگری صحبت کرد که در ادامه آورده شده است.

- پس از تغییر و تحولات انجام شده در هیات مدیره مناطق آزاد احکام صادره توسط دبیر شورای مناطق آزاد و ویژه اقتصادی شاهد جوانگرایی در مدیریت مناطق آزاد بودیم، شما هم به عنوان یکی از این جوانان که اهل تسنن هستید به عنوان مدیرعامل سازمان مناطق چابهار انتخاب شدید.

هرچند که دراین رابطه دبیر شورای عالی مناطق آزاد باید توضیح دهند، اما معتقدم در فرآیندهای مدیریتی یکی از انتقاداتی که همواره وارد بوده سن مدیران است. متاسفانه در حال حاضر متوسط سن مدیران در کشور بالاتر از ۶۰ سال است و فکر می‌کنم یکی از اتفاقات خوبی که در دولت یازدهم رخ داد آغاز فرآیند پایین آمدن سن مدیران منصوب شده بود. شاید شهامت آقای ترکان از سایر مدیران بالاتر بود تا به جوانان فرصت دهد و در پایان سه ساله اول تغییر و تحول مدیریتی را با انتصاب مدیران جوان را آغاز کند.

بنده هم یکی از جوانانی بودم که توسط دبیر شورای عالی مناطق آزاد منصوب شد و به دلیل این که بومی استان سیستان و بلوچستان هستم با توجه به شرایط حاکم بر منطقه و ارتباط موضوعی رشته تحصیلی بنده با مسوولیت منطقه آزاد بنده به عنوان مدیرعامل انتخاب شدم. تصویر می‌کنم طی هفت تا هشت ماهه اخیر سرعت تغییر و تحولات بیشتر شده و در هیات مدیره منطقه ازاد چابهار نیز تغییر و تحولاتی با همان نگاه حاکم بر تغییرات کلان بر مناطق آزاد داشتیم و با در نظر گرفتن تخصص و تجربه و نیز شرایط سنی جایگزینی‌هایی را مدنظر قرار دادیم.

وقتی به شاخص‌های عملکردی خود نگاه و آن را با مدت مشابه قبل از آن مقایسه می‌کنیم متوجه تغییر در سرعت حرکت خواهیم بود و این مساله به ما انگیزه می‌دهد که با انرژی بیشتری توان خود را به کار گیریم و به مجموعه خود تزریق کنیم.

- با توجه به این که در روزهای منتهی به دولت یازدهم قرار داریم و حکم شما نیز سه ساله است فکر می‌کنید در صورت عدم ماندگار شدن دبیر فعلی شورای عالی مناطق آزاد و ویژه اقتصادی در چهار سال آتی چه سرنوشتی در انتظار شما خواهد بود؟

متاسفانه یکی از آسیب‌های جدی که سرنوشت مناطق را دچار تهدید و آسیب جدی کرد ناپایداری مدیریتی بود و با نگاه کارشناسی در دولت یازدهم این آسیب شناسایی شد و برنامه دولت دنبال کردن پایداری مدیریتی است. اعتقاد دارم اگر همین ساختار را دولت در آینده ادامه دهد و به دلیل این که آقای ترکان در این حوزه متخصص هستند و چند فعالیت ویژه را در مناطق آزاد انجام داده‌اند بهترین اتفاق ماندن وی در دوره بعدی است. ما در مناطق آزاد شاهد ایجاد نظم هستیم و با توجه به انضباط مالی و بودجه‌ای، نظارت و کنترل برای اولین بار به مناطق آزاد وارد شد.

در ابتدای حضور ترکان در مناطق آزاد، سازمان بازرسی کل کشور و دیوان محاسبات تفاهم‌نامه‌ای با مناطق آزاد امضاء کردند و این دو سازمان هم اکنون در مناطق آزاد رفت و آمد دارند. اتفاقی که در دولت یازدهم برای اولین بار اتفاق افتاد تا این دو نهاد نظارتی عملکرد مناطق آزاد را مورد بررسی قرار دهند. یکی از گرفتاری‌های بزرگی که در مناطق آزاد وجود داشته و هزینه آن را دولت یازدهم پرداخت کرده است، این بود که مناطق آزاد همانند جعبه سیاه بودند و کسی به عملکرد و مسائل آنها ورود نمی‌کرد و گزارشی در این رابطه وجود نداشت.

بزرگ‌ترین خدمتی که دبیر شورای عالی مناطق آزاد در دولت یازدهم انجام داد به دستگاه‌های نظارتی اجازه داد تا عملکرد مناطق آزاد را نظارت کند و به صورت شفاف در این رابطه گزارش دهد. این موضوع حلقه مفقوده مناطق آزاد بود که در چهار سال گذشته مدنظر قرار گرفت. به نظر بنده بقاء ترکان در چهار سال آینده موجب خواهد شد که حرکت برنامه‌ای مناطق آزاد در مسیر خود مستحکم و ثابت شود.

علاوه بر این مناطق آزاد در دوره اخیر ماموریت محور شدند و همانند گذشته که باری به جهت حرکت می‌کردند امور خود را پیش نمی بردند. وقتی به گذشته باز می‌گردیم و فعالیت‌های قبلی مناطق آزاد به ویژه در مناطق آزاد چابهار را مرور می‌کنیم می‌بینیم که پروژه‌ها در هر دوره‌ای که اجرا شده‌اند ارتباط مستقیمی با ذهن مدیران وقت منطقه داشته‌اند. یک مدیر مسجد و یک مدیر ورزشگاه و یک مدیر جاده ساخته است. هیچ وقت یک سیاست مشخص در منطقه استقرار پیدا نکرده تا هر مدیری که منصوب می‌شود ماموریت اصلی خود در منطقه را بداند و ماموریت‌های پیش برده شده در دوره‌های قبلی را ادامه دهد.

خوشبختانه در دوره فعلی در هر یک از مناطق آزاد ماموریتی فهرست بار در نظر گرفته شده و به طور مثال در یک منطقه آزاد چند ماموریت اصلی تعریف شده که باید برنامه و توان مسوولان مناطق آزاد نسبت به این ماموریت‌ها متمرکز شود. ماموریت‌هایی که مدیران قبلی بخشی از آن را انجام دادند و مدیران جدیدی که روی کار می‌آیند باید ادامه فعالیت‌های قبلی را در دستور کار خود قرار دهند.

- نگاه منفی که نسبت به مناطق آزاد وجود دارد و نمایندگان دوره قبلی مجلس شورای اسلامی انتقادات فراوانی نسبت به آن مطرح می‌کردند مباحثی همچون قاچاق و زمین خواری بود. این مناطق همانند حیات خلوتی دیده می‌شوند که دور از سرزمین اصلی هر اتفاقی در آنها رخ می‌دهد. به نظر شما این نگاه و ذهنیت منفی نسبت به مناطق آزاد از کجا نشأت می‌گیرد.

در وهله اول بسیاری از انتقادها و مسائلی که در ارتباط با مناطق آزاد مطرح می‌شود ریشه سیاسی دارد و ناشی از برخی از جنجارها و درگیری‌های سیاسی است. طبیعی است که عده‌ای بخواهند در ارتباط با عملکرد دولت برخی نهادها را زیر سوال ببرند و مسائلی را مطرح کنند، اما این که چرا مناطق آزاد مورد هجمه قرار می‌گیرند بنده معتقدم که این مساله به دلیل عدم وجود نظارتی بوده که در دوره‌های قبلی مناطق آزاد وجود داشته است.

به نظر بنده دیگر زمان آن گذشته است که چنین نگاهی ادامه یابد، چرا که فرآیندها در مناطق آزاد اصلاح شده و بسیاری از موضوعاتی که مطرح کرده‌اند نه اثبات شده‌اند نه این که مبانی داشته‌اند. سخت ترین و سنگین ترین هجمه نسبت به مناطق آزاد قاچاق است، فقط کافی است که شما به تعریف قاچاق نگاه کنید می‌بینید هر کالایی که به مناطق آزاد وارد می‌شود مجاز است و مصداق قاچاق پیدا نمی‌کند مگر این‌که این کالا ممنوعه شرعی و یا ساخت کشور رژیم صهیونیستی باشد، بنابراین با این تعریف هیچ کالای دیگری در منطقه قاچاق محسوب نمی‌شود و همین یک تعریف کافی است تا بدانیم در مناطق آزاد قاچاق صورت نمی‌گیرد.

قاچاق زمانی مصداق پیدا می‌کند که یک کالا از منطقه آزاد خارج شود و باید بدانیم که در مناطق آزاد مسوولیت تمامی مبادی خروجی در دست مناطق آزاد نیست و اگر قرار است قاچاقی در مناطق آزاد صورت گیرد متولی آن مناطق آزاد نیستند. متاسفانه این مساله به اشتباه توسط عده‌ای که ممکن است حتی به دلیل نقص اطلاعات هم باشد. متاسفانه به همین دلیل هجمه سنگینی علیه مناطق آزاد و دولت به راه افتاد و زمانی که دستگاه‌های نظارتی وارد عمل شدند دیدند که مساله قاچاق به مناطق آزاد ارتباطی پیدا نمی‌کند.

علاوه بر این تصور بنده بر این است که محدوده مناطق آزاد محل امنی است تا بتوانیم پدیده قاچاق را کنترل کنیم، چرا که در مناطق آزاد قاچاق موضوعیت پیدا نمی‌کند. همچنین پرونده‌های زمین خواری مربوط به دوره‌ای که ناپایداری‌های مدیریتی در مناطق آزاد حاکم بود و کنترل و نظارتی در این مناطق وجود نداشت، بنابراین به منظور واگذاری زمین شیوه‌ نامه‌ای تنظیم شد و اگر هر منطقه‌ای بخواهد واگذاری زمین را در دستور کار قرار دهد باید براساس این شیوه نامه عمل کند.

یکی از مباحثی که همواره در ارتباط با آن شنیده‌هایی وجود دارد قیمت زمین‌های واگذار شده در مناطق آزاد است. در همین راستا کمیته‌ای تشکیل شده است که جهت قیمت گذاری زمین پنج نفر عضو دارد و هر نفر یک قیمت ارائه می‌کند که پس از بررسی‌های انجام شده قیمت پایه به تصویب می‌رسد.

- در ارتباط با میزان سرمایه‌ گذاری خارجی و نیز تسهیلاتی که قرار بود به هندی‌ها به عنوان کشور همسایه جهت حضور در چابهار ارائه کنید، توضیح دهید؟

مناطق آزاد نقش پیوندی جهت ارتباط اقتصادی کشور با سایر کشورهای دنیا دارند و سرمایه‌ گذاری خارجی به عنوان یکی از مهم ترین مسائل در این بخش مدنظر است و جهت جذب سرمایه‌ گذاران خارجی باید به برخی مولفه‌ها توجه شود. اولین و مهم ترین الزام سرمایه‌ گذاری خارجی این است که بتواند یک بنگاه اقتصادی قوی را جهت همکاری انتخاب کند و پس از آن به نیروی انسانی توانمند نیاز دارد. علاوه بر این وجود زیرساخت‌ها جهت استقرار فعالیت‌ها مساله بسیار مهمی است که باید از طریق یک کانال مالی به دست آید.

سرمایه‌گذاری چهارمین شرکت فولادی دنیا در چابهار منتظر محیط زیست

با توجه به طولانی شدن تحریم‌ها شکاف مالی قابل تاملی با سیستم‌های مالی دنیا ایجاد شده است و ما زبان سیستم مالی دنیا را در حال حاضر متوجه نمی‌شویم. در مناطق آزاد زیرساخت و قانون فراهم شده و سرمایه گذار نیز شرکت خود را ثبت کرده و اقدامات اولیه را انجام داده و در مرحله‌ای قرار دارد که منتظر چرخش مالی است، اما ما همچنان نتوانسته‌ایم در عمل به دلیل برخی مسائل از جمله تضمین‌ها، نرخ ارز محاسبه شده و غیره توجیه‌پذیری طرح را بالا ببریم که این مساله موجب تردید طرف مقابل شده است.

بعد از برجام حدود ۳۳۰ شرکت خارجی در منطقه آزاد چابهار ثبت شد. یکی از عمده ترین این سرمایه‌ گذاری‌ها مربوط به فولاد است و شرکت کره سرمایه گذار چهارمین شرکت بزرگ دنیا در حوزه فولاد تلقی می‌شود. این پروسه حدود ۱۰ ماه طول کشیده و هم اکنون معطل سازمان محیط زیست هستیم و نمی‌دانیم فرآیند صدور مجوز چه زمانی نهایی می‌شود. در جذب سرمایه‌ گذاری خارجی عوامل مختلفی دخیل هستند و باید با طی شدن همه مراحل پروژه‌ها نهایی شوند که مساله‌ای زمان‌بر است.

چابهار در حال تبدیل شدن به هاب تامین مواد غذایی برای افغانستان است و سه واحد بسته بندی و تصفیه روغن در این کشور ایجاد شده است یا به طور مثال در بخش حمل و نقل با یک شرکت عمانی که شعبه‌اش در منطقه ثبت شده است به دنبال راه اندازی خط جدیدی بین چابهار و عمان هستیم، اما این سرمایه‌ گذاری‌ها زمان بر است و باید بدانیم که نمی‌توانیم رقم دقیقی درباره سرمایه‌ گذاری‌ها اعلام کنیم و آنچه که می‌توان بیان کرد حجم سرمایه‌ گذاری‌ها بالا بوده و آنچه روی خاک پیاده شده عدد کوچکی است مگر بتوانیم موانع داخلی را از سر راه برداریم عدد سرمایه‌ گذاری افزایش خواهد یافت.

- به دنبال فعالیت در پروژه‌های خودروسازی نیز هستید؟

سه ماموریت ملی که شامل پتروشیمی، فولاد و خودرو بودند در دولت یازدهم برای چابهار تعیین شدند. فولاد در حال حاضر استقرار یافته و در مسیر ساخت است و پیش بینی می‌شود حدود دو سال دیگر به بهره برداری برسد. پتروشیمی نیز براساس برنامه اولی که پیش بینی می‌شد سه طرح آن در حال ساخت است و براساس برنامه زمان بندی با پیشرفت خوبی مواجه بوده و کمتر از ۳۰ ماه  دیگر به بهره برداری می‌رسد. ماموریت دیگر نیز خودرو بود که معتقدم در این رابطه مطالعات خوبی انجام نشده بود و طی یک سال گذشته مطالعات بازاری روی مبحث خودرو انجام دادیم و در برنامه ریزی اولیه شاید به دنبال این بوده‌ایم که بتوانیم خودروهای سواری رقیب سایپا و ایران خودرو را تولید کنیم، اما امکان ورود به این عرصه وجود نداشت.

نمی‌توانیم ادعای قطب تولید خودرو شدن را داشته باشیم

در مطالعات انجام شده هدف گذاری از بازار داخلی برداشته شد و از هدف خودروهای سواری به سمت خودروهای سنگین تغییر مسیر دادیم. مطالعات در این بخش انجام شده و تخصیص زمینی نیز صورت گرفته علاوه بر این در حال مذاکره با دو مجموعه هستیم و احتمالا با دو ماشین سنگین و یک ماشین کشاورزی کار خود را آغاز کنیم.

- آیا چابهار به دنبال تبدیل شدن به قطب خودرو در کشور است؟

به نظر من قطب شدن ظرفیت می‌خواهد و باید فضایی فراهم شود تا با ایجاد مزیت خود به خود تبدیل به قطب شود. چابهار در حال تبدیل شدن به قطب برنج در کشور است و این مساله نه در برنامه‌ها و نه در اولویت‌های منطقه بوده است، اما با توجه به ظرفیت‌های موجود اتفاقی رخ داده که قیمت تمام شده در چابهار پایین می‌آید و با توجه به حاشیه سود ایجاد شده جذب سرمایه‌ گذاری صورت می‌گیرد. مساله‌ای که در مورد خودرو حتی به یک مورد هم ختم نشده و ما نمی‌توانیم ادعای قطب شدن داشته باشیم.

- حجم برنج فرآوری شده در سال گذشته مشخص است؟

در چابهار فرآوری برنج در دستور کار قرار گرفته و ۱۴ واحد فرآوری وجود دارد. در منطقه تولید برنج نداریم اما از پاکستان برنج فرآوری نشده با قیمت هر تن ۳۰۰ دلار وارد کرده و طی مراحل فرآوری به داخل کشور عرضه و به خارج از کشور صادر می‌شود. نکته جالب دیگر این است که در چابهار قیمت برنج پاکستانی کمتر از قیمت تمام شده این برنج در خود پاکستان تمام می‌شود، چرا که ما تکنولوژی مناسب داریم و با انرژی ارزان کار را پیش ببریم. علاوه بر این تصمیم گرفته‌ایم در مورد بحث فرآوری میوه‌های پاکستانی ورود کنیم و با توجه به کارخانه بافت بلوچ در ایرانشهر می‌توانیم در زمینه‌ی نساجی نیز اقدام کنیم تا با تکمیل زنجیره تولید قیمت تمام شده پایین بیاید.

فرآوری برنج‌های پاکستانی در چابهار و عرضه با برند ایرانی در بازار داخل

سال گذشته ۲۰۰ هزار تن و در سال جاری ۵۰۰ هزار تن هدف گذاری شده است و نهادهای نظارتی نیز در منطقه مستقر هستند و علاوه بر سازمان استاندارد واحد مربوط به وزارت بهداشت نیز نظارت‌های لازم را انجام می‌دهند تا کنترل‌های استاندارد انجام شود و همه این برنج‌ها با برند ایرانی عرضه می‌شوند.

سالانه دو میلیون تن به کشور وارد می‌شود و باید بدانیم که حجم قاچاق در مورد برنج بسیار پایین است، چرا که هزینه قاچاق برای افرادی که می‌خواهند این کار را انجام دهند گران تمام می‌شود.

- چابهار به عنوان یکی از قطب‌های تولید میگو در کشور محسوب می‌شود و دارای این مزیت است که سالانه دو بار تولید میگو داشته باشد، اما متاسفانه میزان تولید چابهار از سه استان جنوبی دیگر پایین تر است. علاوه بر این ۹۵ درصد از تولیدکنندگان میگو در چابهار از دهه ۷۰ تاکنون با مشکل مواجه هستند و در حالی که ۴۷ هزار هکتار زمین در این زمینه شناسایی شده تنها ۴۰۰۰ هکتار تحت کشت قرار گرفته است. علت این موضوع را توضیح دهید و آیا سازمان منطقه آزاد برای حمایت از تولید داخل و ایجاد اشتغال در این نقطه مرزی برنامه‌ای دارد یا خیر؟

۷۰ درصد تن ماهی کشور و ۳۴ آبزیان کشور از طریق چابهار تامین می‌شود، اما میدانید که این مساله خام فروشی است و اشتغال، ارزش افزوده و اثر در اقتصاد براساس زمان ایجاد خواهد شد تا با فرآوری زنجیره تولید کامل شود. در یک سال اخیر مطالعاتی انجام شده و به شهرک شیلاتی رسیده‌ایم که یک شهرک ۵۰ هکتاری است و با مطالعات انجام شده طراحی‌ها صورت گرفته و در حال استقرار واحدها هستیم. یک واحد مربوط به قبل از تولید و یک واحد مربوط به مارکتینگ است تا با افزایش کیفیت بسته بندی در جهت عرضه هر چه بهتر گام برداریم.

در این راستا سه واحد تولیدی کنسرو و ماهی نیز که تعطیل بودند براساس بازاریابی‌های صورت گرفته فعال شده و تولیدشان به راه افتاده است. ما کار را شروع کرده‌ایم و اعتقاد داریم باید در مسیر درست حرکت کنیم. باید از بازاریابی کار خود را شروع کنیم و براساس نیاز بازار تولید محصول کنیم. سال گذشته که این کار در دستور قرار گرفت یک میلیون و ۲۰۰ هزار قوطی کنسرو ماهی با یک واحد سفارش گرفته شد و امسال نیز به ۳.۵ میلیون قوطی رسیده‌ایم. اگر بتوانیم بازاریابی را به درستی انجام دهیم می‌توانیم به تقویت این چرخه کمک کنیم.

منطقه آزاد مسئول تولید آبزیان نیست؛ فقط در بازاریابی کمک می‌کنیم

مباحث مطرح شده مربوط به صید است اما در بحث تولید با مشکلات مختلفی روبرو هستیم و برخی افراد نزدیک به ۳۰ سال است در منطقه سرمایه‌ گذاری کرده‌اند. ما در حال تحریک بازار هستیم و می‌خواهیم با ایجاد توجیه اقتصادی جذب متقاضی داشته باشیم. ما نباید به عنوان متصدی ورود کنیم و تنها در بحث بازاریابی و فروش کمک خواهیم کرد. ما نمی‌توانیم به وظایف اصلی شیلات ورود کنیم و براساس ماموریت‌های تعریف شده خود گام برمی‌داریم. منطقه آزاد تنها می‌تواند در مقوله بازاریابی و فروش به واحدهای میگو کمک کند و سایر مباحث از جمله کمک‌های مالی و مباحث مربوط به بیماری‌ها مربوط به شیلات است.

آخرین درخواستی که در منطقه وجود داشته است پرورش میگوی فوق متراکم بوده و علی رغم این که چنین سایتی تاکنون پیش بینی نشده قرار است تا طرح به صورت پایلوت اجرا شود و منطقه آزاد نیز با تخصیص زمین حمایت‌های مربوطه را انجام داده تا ببینیم که به نتیجه می‌رسیم یا خیر، اما باید بدانیم که منطقه آزاد به عنوان متولی در این زمینه ورود نخواهد کرد.

- با توجه به این که به طور حتم کمبود نیروهای متخصص با ورود برخی صنایع جدید در مناطق محلی از جمله چابهار وجود دارد، چه برنامه‌ای در این راستا مدنظر قرار گرفته است؟

حضور صنعت در مناطق ویژه جوامع محلی با اشتغال می‌تواند پیوند پیدا کند و با توجه به این که جنس برخی از صنایع برای اولین بار است که در منطقه پدید می‌آید نیازمند افراد متخصصی است یا باید به منطقه وارد و یا در منطقه تربیت شوند. خواست جوامع محلی و الزام هر برنامه توسعه‌ای این است که در این مسیر حرکت کنیم و ما در جهت تربیت افراد متخصص در این منطقه گام برداشته‌ایم تا با تاسیس دو دانشگاه بتوانیم افراد مورد نیازی که جهت به کارگیری در این صنایع الزام هستند را پرورش دهیم.

در حال حاضر کارگر، جوشکار، داربست بند، نگهبان، سیم کش و فضای سبز مورد نیاز منطقه است و در این رابطه نیز دوره‌های مهارت آموزی در دانشگاه علمی – کاربردی مدنظر قرار گرفته تا بتوانیم نیاز منطقه را تامین کنیم و طبق برنامه‌ریزی انجام شده آموزش ۱۰۰۰ نفر در تابستان سال جاری و دستور کار قرار گرفته است. علی رغم آنکه تصور می‌شود اما وسعت منطقه ازاد چابهار پایین است و به نظر می‌رسد این منطقه به نسبت سایر مناطق از توسعه کمتری برخوردار بوده است.

محدوده منطقه آزاد چابهار ۱۴ هزار هکتار است و از این مساحت حدود پنج تا شش هکتار کوه است و ما نمی‌توانیم به آن ورود کنیم. علاوه بر این از مساحت باقی مانده حدود ۶۰۰۰ هکتار نیز مربوط به طرح پیکره ۸ صنعتی چابهار است که پتروشیمی و فولاد در آن مستقر شده‌اند و عملا آنچنان که باید و شاید قدرت مانور وجود ندارد.

مسائل توسعه‌ای در سطح ظاهری شهر ارتباط مستقیمی با گردشگری دارند و شاید اگر به ابتدای تبدیل چابهار به منطقه آزاد رجوع کنید می‌بینید که بهترین و با کیفیت ‌ترین اجناس در این منطقه پیدا می‌شد، اما با توجه به بعد مساحت و هزینه میزان گردشگر به چابهار کاهش یافته و طبیعتا پس از گذشت زمان فرهنگ مصرفی تغییر می‌کند. در حال حاضر دو تا سه پروژه بزرگ در چابهار دنبال می‌شود. یک پروژه بزرگ مربوط به بخش خصوصی است و شامل ۲۰۰ هزار مترمربع زمین می‌شود که در واحدهای مختلف تجاری، مسکونی، اداری و اقامتی ساخته خواهد شد. علاوه بر این دو الی سه مجموعه گردشگری دیگر ساخته خواهد شد تا از این طریق شاهد رونق در منطقه باشیم.

همچنین در منطقه آزاد چابهار در زمینه کاهش هزینه سفر اقدامات مختلفی انجام داده‌ایم تا با افزایش پروازها قیمت بلیط کاهش یابد که در این راستا تعداد پروازها نسبت به سال گذشته دو برابر شده و این به معنای تعداد پروازهاست. همچنین برگزاری برنامه‌های ورزشی در چابهار مد نظر قرار گرفته تا بتوانیم با افزایش رفت و آمد موجب رونق در منطقه شویم و به مرور زمان شاهد توسعه تدریجی باشیم. امیدواریم به سمت و سویی برویم با تغییر در منطقه همراه باشیم و به جلو گام برداریم.

- در نهایت اولویت اصلی شما در منطقه چابهار چیست؟

اولویت اصلی منطقه ازاد چابهار تولید است و براساس راهبردهای تعریف شده نقش در اقتصاد ملی فولاد و پتروشیمی است و در مورد اثر در اقتصاد محلی مبحث شیلات، صنایع بسته بندی مواد غذایی، توسعه گردشگری و صنایع دستی است که در حال فعالیت بر روی آنها هستیم. گردشگری مساله بسیار مهمی برای منطقه است و معتقدیم اگر بتوانیم زیرساخت‌های لازم را فراهم کنیم محرک در سایر صنایع خواهیم بود. فولاد و پتروشیمی راه خود را طی می‌کنند و گردشگری نیز مسیر خود را پشت سر می‌گذارد و برای هر یک از آنها برنامه خاص خود را داریم.

گفت‌وگو از نیما علیپور، خبرنگار ایسنا

انتهای پیام