مجتبی مرتضوی در گفت‌وگو با ایسنا، از آغاز آشنایی‌اش با دکتر چمران سخن به میان آورد و تصریح کرد: سال 58 بعد از آغاز جنگ تحمیلی، توسط شهید سیدمجتبی الحسینی در پاوه با شهید چمران آشنا شدم و ایشان به علت کم و سن سال بودن و ورزشکار بودنم، مرا با گشاده‌رویی پذیرفت.

وی با اشاره به فعالیت‌های چمران زمانی‌که به علت هوش و ذکاوت زیاد بورسیه شد و به آمریکا رفت، افزود: شهید چمران در همانجا نیز فعالیت‌های دینی خود را ادامه داد و راجع به تشیع و ظهور منجی نطق‌هایی داشت. همیشه از خداوند می‌خواست از نظر علمی برتر باشد تا مبادا دشمن از ضعف علمی او سوءاستفاده کند. ذکاوت چمران به قدری بود که حتی شاه پیشنهاد داد برگردد و در تشکیلات سلطنتی مشغول به کار شود اما او نپذیرفت.

مرتضوی ادامه داد:چمران پس از انقلاب به ایران بازگشت چرا که به شدت مقلد و تحت تأثیر امام خمینی(ره) بود و امام(ره) نیز علاقه وافری به او داشت به طوریکه طرح پیشنهاد تشکیل سپاه پاسداران را از چمران پذیرفت.

وی با اشاره به ذکاوت چمران در مدیریت بحران و جنگاوری تأکید کرد: در هشت سال دفاع مقدس  کمتر فردی همچون شهید چمران آنقدر باتقوا، شجاعت و خودآگاهی وجود داشت. ذکاوت او در جنگاوری به حدی بود که به جنگ‌های کلاسیک و غیرکلاسیک چریکی تسلط داشت و همیشه پش‌بینی‌هایش درباره اینکه تیر در چند کیلومتری به هدف اصابت می‌کند، درست از آب درمی‌آمد. تبحرش  در فرماندهی جنگ به حدی بود که دشمن از او واهمه داشت.

همرزم شهید چمران بر وجود فضائل بارز اخلاقی در شخصیت چمران تأکید کرد و گفت: این شهید بزرگوار در طول فرماندهی جنگ با کسی بداخلاقی نکرد و همیشه رویی‌گشاده داشت، حتی با پیروان آئین و ادیان دیگر به‌سان مسلمانان برخورد می‌کرد. با افرادی که سایرین به سختی با آنها ارتباط برقرار می‌کردند به نیکی سخن می‌گفت.

وی ادامه داد: شهید چمران نسبت به تک تک رزمنده‌ها و فرماندهان شناخت داشت و با هرکس اعم از کُرد، لُر، فارس و تُرک مطابق با آداب او صحبت می‌کرد.

مرتضوی به چند بُعدی بودن دکتر چمران اشاره و خاطرنشان کرد: شهید چمران پیش از یک فرمانده جنگ بودن، هنرمند، عارف و دانشمند بود، در حالیکه اشعار و نقاشی‌هایش حکایت از یک فرد لطیف‌طبع و حریرصفت داشت اما در میدان جنگ همچون شیری غرنده بود.

وی با اشاره به جاذبه‌های این شهید بزرگوار عنوان کرد: هر کس یکبار چمران را می‌دید برای همیشه مرید او می‌شد به طوریکه دلبستگی خاصی بین او و رزمنده‌ها وجود داشت و تمامی رزمندگان شیفته او بودند. نیروهایی که توسط شهید چمران انتخاب می‌شدند از لحاظ مهارت جنگجویی زبانزد بودند چرا که نیروهایی را برمی‌گزید که از لحاظ هدف، تقوا و ایمان شاخص بودند و به هیچ‌وجه اجازه نمی‌داد بین نیروهایش تفرقه و اختلاف ایجاد شود.

وی با اشاره به توجه و حمایت ویژه دکتر چمران به حضور زنان در جبهه ادامه داد: شهید چمران رابطه خوبی با زنان حاضر در جبهه داشت و از هیچ حمایتی از آنها دریغ نمی‌کرد به نحوی‌که رهبری و فرماندهی یک خط از جبهه را به یک زن سپرده بود.

مرتضوی از توجه ویژه چمران به نماز و دعا گفت: دکتر چمران همیشه در حال خواندن دعاهای مخصوصه بود و حتی در سخت‌ترین شرایط نیز نماز را بجای می‌آورد و همه را در شرایط ناامیدی به خواندن نماز توصیه می‌کرد.

وی در پایان اظهار کرد: چمران به معنای واقعی شهید گمنام است و بعثی‌ها او را نکشتند بلکه چمران خاری در چشمان منافقان بود.