پوران عباسپور در گفت و گو با خبرنگار ایسنا در خصوص جداکردن اتاق کودک اظهارکرد: شکی نیست که این کار در شب‌های اول بسیار سخت خواهد بود و کودک هر کاری که لازم باشد انجام می‌دهد تا خودش را به کنار شما برساند و باز هم در تخت شما بخوابد.

وی افزود: شاید کودک پشت در اتاق والدین بخوابد تا نشان دهد نمی‌خواهد از آنها جدا شود که در این حالت می‌توان از سیستم محرومیت استفاده کرد.

این روانشناس ادامه داد: در این مواقع باید او گفته شود اجازه ندارد بازی مورد علاقه‌اش را انجام دهد که به این ترتیب او می‌فهمد که شما در این کار جدی هستید و باید تسلیم شود.

عباسپور یادآور شد: کودک را روی تختش خوابانده و در آغوش بگیرید، ببوسید، به او بگویید وقت خواب است و بعد نزدیک تخت روی زمین قرار بگیرید ولی به هیچ‌وجه با او به تختخواب نروید یا لب آن ننشینید.

 وی تاکید کرد: صورت خود را به سمت کودک نگیرید زیرا اگر به چشم‌های شما نگاه کند، صحبت‌ را آغاز خواهد کرد، به او یادآور شوید که زمان خواب است بنابراین باید چشم‌هایش را ببندد.

 این روانشناس تاکید کرد: از خاموش بودن چراغ‌ها و باز بودن در اتاق خواب کودک مطمئن شوید، و در سکوت بنشینید، طوری که صورت‌تان به طرف او نباشد و منتظر بمانید تا خوابش ببرد، اگر بچه خواست با شما صحبت کند فقط بگویید «بخواب».

عباسپور اظهارکرد: هر شب همین کار را تکرار کنید ولی کمی دورتر از تخت بنشینید تا آن‌که به بیرون اتاق و پشت در باز، برسید.

وی یادورآشد: کودک مدتی پس از تکرار عمل نشستن شما پشت در باز اتاق خواب، یاد می‌گیرد که به تنهایی بخوابد. برای جا انداختن این موضوع باید اندکی زمان صرف کنید اما به این ترتیب عادت زیانباری را که ممکن است سال‌ها ادامه پیدا کند، تغییر داده‌اید.