به گزارش ایسنا، دکتر مرتضی بسطامی روز شنبه، ۹ بهمن ماه در نشست تخصصی «بررسی عملکرد ساختمان‌ها در برابر خطرات چندگانه و مدیریت سانحه» با تاکید بر اینکه ساختمان پلاسکو یک ساختمان فولادی بوده است، افزود: در هفته گذشته اظهارنظرهایی درخصوص ارجحیت سازه‌های بتن‌آرمه‌ای بر سازه‌های فولادی مطرح شد، ولی باید گفته شود که سازه‌های بتن‌آرمه‌ای مسائل خاص خود را دارد.
وی با اشاره به مطالعات انجام شده از سازه‌های ویران‌شده در آتش‌سوزی، اظهار کرد: مطالعات انجام‌شده درخصوص سازه‌های ویران‌شده در اثر آتش‌سوزی در سال‌های ۱۹۷۰ تا ۲۰۰۲ نشان می‌دهد که بیشترین سازه‌های ویران‌شده بر اثر آتش‌سوزی سازه‌های بتن‌آرمه‌ای بوده است. به‌گونه‌ای که در این بازه زمانی هفت مورد از سازه‌های ویران‌شده بر اثر آتش‌سوزی بتن‌آرمه‌ای، شش مورد فولادی (سه مورد آن حمله تروریستی از جمله واقعه ۱۱ سپتامبر بوده است)، پنج مورد بنایی و دو مورد چوبی بوده است.
بسطامی با بیان اینکه به دلیل ارزان‌بودن بتن تعداد سازه‌های بتن آرمه‌ای رو به افزایش است، تاکید کرد: در حال حاضر در برخی از شهرها ۸۰ درصد سازه‌ها بتن‌آرمه‌ای است.
دانشیار پژوهشگاه بین‌المللی زلزله‌شناسی با بیان اینکه در سال‌های ۱۹۷۰ تا ۲۰۰۲، ۱۳ مورد از ساختمان‌های ویران‌شده ناشی از آتش‌سوزی چهار تا هشت طبقه بوده است، ادامه داد: سه مورد ساختمان‌های ویران‌شده ناشی از آتش‌سوزی ۹ تا ۲۰ طبقه و شش مورد نیز سازه‌هایی با بیش از ۲۰ طبقه بوده است.
بسطامی با اشاره به حوادث مشابه ساختمان پلاسکو در دنیا گفت: شبیه‌ترین سانحه به پلاسکو در سال ۲۰۰۰ در اسکندریه مصر رخ داد که این ساختمان شبیه پلاسکو تولیدی پارچه بوده و از نوع بتن آرمه‌ای بوده است.
وی با تاکید بر اینکه سیستم اطفاء حریق این ساختمان در زمان آتش‌سوزی از کار افتاد، خاطرنشان کرد: پس از ۹ ساعت آتش این ساختمان کنترل شد، ولی به صورت ناگهانی فرو ریخت و ۲۷ نفر در زیر آوار ماندند.
این محقق با تاکید بر اینکه ما در کشور درخصوص مدیریت بحران خلع‌هایی داریم، یادآور شد: متاسفانه در هیچ‌کدام از دانشگاه‌های مهندسی کشور درسی درخصوص مهندسی آتش تدریس نمی‌شود.
وی خلع دیگر کشور در این زمینه را مقررات ایمنی ساختمان نام برد و گفت: مباحث ۶ و ۳ مقررات ملی درخصوص بارگذاری و تحلیل سازه‌ها در برابر آتش ساکت است.
وی ادامه داد: ما توانستیم آخرین مدل بتن را در سال ۲۰۱۱ ارائه کنیم و این مدل در آمریکای شمالی مورد استفاده قرار گرفته است؛ ولی در کشور این بحث‌ها به فراموشی سپرده شده است.
بسطامی در عین حال با تاکید بر اینکه در ساختمان‌های بلند به سمت استفاده از بتن‌های مقاوم حرکت شده است، اظهار کرد: این در حالی است که هرچه مقاومت بتن افزایش یابد، در برابر آتش‌سوزی ضعیف‌تر است. به‌گونه‌ای که دما بیش از ۱۰۰ درجه سانتی‌گراد موجب ایجاد ترک‌هایی در سطح بتن می‌شود و به سرعت گسترش می‌یابد.
وی به مطالعات انجام شده در این زمینه اشاره کرد و افزود: مطالعات ما نشان داده است که مقاومت بتن در دمای ۸۰۰ درجه سانتی‌گراد تا ۸۰ درصد کاهش می‌یابد.
وی یادآور شد: در این مطالعات ما بر روی ۵۰۰ نمونه بتنی ساخته شده با مصالح بومی کشور، نشان داد که مقاومت بتن از دمای ۲۰۰ درجه سانتی‌گراد به بالا به صورت صعودی کاهش می‌یابد.
انتهای پیام
نظرات