۲۵ خرداد ماه امسال این خبرنگار نجف‌آبادی، خبری را با مضمون توقیف ۳۵ دستگاه موتور سیکلت دانش‌آموزان یکی از هنرستان‌های این شهر منتشر کرد. نکته قابل توجه این است که رسانه این خبرنگار در ادامه جوابیه‌ای از دستگاه مربوطه در تکذیب آن خبر مبنی بر اینکه تعداد موتور سیلکت‌های توقیف شده، هشت دستگاه بوده است، منتشر کرد.
مجازات بدنی خبرنگار برای یک اشتباه ساده به نوعی اتفاقی جدید محسوب می‌شود؛ اتفاقی که شاید خیلی از ما در وهله نخست شنیدن یا خواندن این خبر، آن را باور نکردیم؛ اما خیلی زود این خبر در شبکه‌های مجازی و به ویژه میان اهالی رسانه دست به دست شد و با پیگیری‌های خبرنگاران و پرداختن برخی رسانه‌های رسمی به آن، مزه تلخ واقعی بودن آن را چشیدیم.
با این حال هنوز هم خیلی از اهالی رسانه آن را باور نکرده‌اند یا شاید نمی‌خواهند باور کنند.
خبرنگار ایسنا با چند تن از پیشکسوتان رسانه و مطبوعات تماس گرفت تا نظر آنها را نسبت به این اتفاق جویا شود؛ اما برخی از آنها گفتند که هنوز باور ندارند که واقعاً این اتفاق رخ داده و خبرنگاری به دلیل انتشار اشتباه خبری که از اهمیت چندانی هم برخوردار نبوده است، محکوم به شلاق شود و این حکم هم به اجرا دربیاید.
در این میان هوشنگ اعلم، روزنامه‌نگار با سابقه و عضو انجمن پیشکسوتان مطبوعات که شلاق زدن را مجازات مناسبی برای اهالی رسانه نمی‌داند، به ایسنا می‌گوید: فرض کنیم خبرنگاری مقوله‌ای را عمداً یا سهواً نادرست در فضای مجازی یا در رسانه‌های رسمی اعلام کرده است. طبیعتاً قانون برای این مواقع مجازات‌هایی را در نظر گرفته است؛ اما این مجازات می‌تواند برای اهالی رسانه مناسب‌تر از شلاق زدن باشد، مثل پرداخت جریمه نقدی یا هر چیز دیگری.
او با تاکید بر اینکه با مجازات شلاق زدن خبرنگاران موافق نیست، یادآور شد: شلاق زدن مجازات منظقی نیست؛ چراکه آسیب زدن به بدن کسی می‌تواند مصداقی از شکنجه باشد. از طرفی با توجه به اینکه ما در حال حاضر در معرض اتهام‌های زیادی در مقوله حقوق بشر و مقوله‌های دیگری هستیم، چرا با اعمال چنین مجازاتی، برای بلندگوهای تبلیغاتی غرب که علیه ما فعالیت می‌کنند، خوراک فراهم کنیم؟
این روزنامه‌نگار باسابقه اظهار کرد: فکر نمی‌کنم مساله آن خبر آنقدر بزرگ بوده باشد که برای تنبیه، خبرنگاری را شلاق بزنیم که به نوعی خودزنی هم محسوب می‌شود. وقتی این خبرنگار را شلاق می‌زنیم، این سوال به ما برمی‌گردد که چرا شلاق؟ چرا کاری که می‌تواند مصداق شکنجه باشد؟ در صورتی که او مجرم هم باشد، می‌توان حکم دیگری هم برای او در نظر گرفته شود. شلاق زدن نه تنها مضوعی را حل نمی‌کند، بلکه مسائل دیگری را هم به وجود می‌آورد که نه در افکار عمومی داخلی و نه در معرض قضاوت‌های جهانی خوشآیند است.
اعلم در پایان یادآور شد که جامعه و مقامات قضایی می‌توانند مقداری با کسانی که با انتشار سر و کار دارند، نگرش معتدل‌تری داشته باشند.
بر اساس این گزارش ایسنا، در پی این اتفاق، ابوالفضل ابوترابی - نماینده مردم نجف‌آباد - در مجلس شورای اسلامی در سایت شخصی خود واکنش نشان داد و ضمن ابراز تأسف، گفته است «هر چند بر طبق قانون، قاضی کاملا مستقل بوده و حکم را بر اساس مستندات پرونده صادر می‌کند، ولی با توجه به تجارب خود بنده می‌شد به دلیل جوان بودن متهم، نداشتن سوء‌سابقه و سوءنیت، درج به موقع جوابیه شاکی و تفاوت نه چندان مهم در خبر منتشر شده و جوابیه صادر شده، مجازات‌های دیگری را در نظر گرفت.»
در این راستا روزنامه «شرق» مطلبی را با تیتر «شلاق بر تن خبر» منتشر کرد که در این گزارش ضمن مرور این اتفاق، در گفت‌وگو با چند تن از مسؤولان مربوطه نجف‌آباد، واکنش این افراد را نسبت به شلاق خوردن خبرنگار، بازتاب داده است.
همچنین روزنامه «اعتماد» با انتشار مطلبی با عنوان «۴۰ ضربه شلاق برای خبرنگار نجف آبادی» به واکنش نماینده مجلس شهرنجف آباد در سایت شخصی‌اش درباره شلاق خوردن خبرنگار نجف آبادی اشاره کرده است.
انتهای پیام
نظرات