به گزارش ایسنا، تابلوی خیابان جلفا از سمت خیابان حکیم نظامی آن‌قدر بزرگ نیست که به چشم بیاید اما این خیابان آن‌قدر متفاوت است که اگر تابلو هم نداشته باشد همه می‌توانند آن را تشخیص دهند. از همان ابتدایی که دیوار کاه‌گلی دانشگاه هنر و خیابان سنگفرش آن را می‌بینید، می‌فهمید که از درون یک شهر پر همهمه و شلوغ به شهری آرام و کهنه سفر می‌کنید.

پس از پیچ اول خیابان، کلیسا وانک قرار گرفته که صدای ناقوس آن بیش از 300 سال است که با این خیابان‌ها آشناست. روزهایی که کلیسای وانک با درخت‌های تزیین شده کاج و چراغ‌های رنگی زیباترین، بنای این محله قدمی است خیابان رنگ و بوی عید به خود می‌گیرد. سال نو در جلفا از کلیسا آغاز می‌شود.

سنگفرش‌ها نو شده‌اند و گلدان‌های بزرگ گل، رنگ تازه‌ای به خود گرفته است. مغازه‌ها تا جایی که توانسته‌اند درخت‌های کاج را آذین بسته‌اند و چراغانی‌ها برای عابران لبخند به ارمغان می‌آورد. سرمایی در این پیچ‌وخم‌ها حس نمی‌شود جنب‌وجوش مردم بیشتر شده است. گروه گروه کنار هم ایستاده و با زبان ارمنی صحبت می‌کنند. بابانوئل نیز با لبخند در تمام مغازه‌ها منتظر است تا سال نو شود.

کافه‌ها، زیبایی این خیابان را دو چندان می‌کند کافه‌هایی که قدم به قدم با رنگ و بویی قدیمی کار می‌کنند در یکی دیوارها شاهنامه را بازگو می‌کند و در دیگری فرهنگ ایرانیان گذشته را نو نگه می‌دارد در میان این‌ها هستند کافه‌هایی که رسم غربی بودن خود را حفظ کرده‌اند و با میز و صندلی و فضای تاریک فضای دیگری را به تصویر می‌کشند.

میدان جلفا را میدان بزرگ نیز می‌گویند که این میدان محفل دوستان و جوانان است جایی که بنشینند نفسی بگیرند و دوباره بر روی سنگفرش‌ها به راه بیفتند.

جلفا، محله‌ای با پنج کوچه دنج، بازاری خوب با چند حمام و دو کاروانسرا و یک میدان و ۱۱ کلیسا شهر کوچکی در شهر اصفهان است. کوچه پس کوچه‌های سنگفرش محله‌ی تاریخ یک کوچ را روایت می‌کند، کوچه‌هایی با خانه‌ای قدیمی و زیبا که قدم زدن برای هر عابری را لذت بخش می‌کند.

در این روزهای پایانی سال میلادی بوی خوش سالی جدید در محله پیچیده، قطعاً همیشه این بهار نیست که رنگ زندگی دارد زمستان هم می‌تواند سرود زندگی و تازه شدن سر دهد؛ زمستان در این شهر کهنه بوی نو شدن دارد...
 

انتهای پیام