به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی نمایشگاه این هنرمند، این روزها گالری «آریا» و «ماه مهر» میزبان نقاشی‌های گارنیک درهاکوپیان است. هنرمندی که پس از غیبتی طولانی، آثارش به‌نمایش درآمده است. او در پس این سال‌ها به جست‌وجو در تکنیک‌ها و فرم‌های جهان ذهنی‌اش و بسط و گسترش آن‌ها پرداخته و حاصل کارش را به‌نمایش درآورده است.

ابداع‌ها و کشف و شهودهای درهاکوپیان در قالب چهارمین نمایشگاه «بازخوانی هنر مدرن ایران» که چند سالی است گالری «آریا» آن را مصرانه دنبال می‌کند، بیش از هر چیزی بیانگر تحول زیبایی‌شناختی این هنرمند در سال‌های غیبت از صحنه جدی هنرهای تجسمی است. در گالری «ماه مهر» آثار قدیمی‌تر درهاکوپیان به‌نمایش گذاشته شده است که به سمت هنر مدرن غربی  و مکاتب هنری مانند کوبیسم و اکسپرسیونیست‌ها می‌رود، اما اغلب کارهای متأخر درهاکوپیان که در گالری «آریا» است، چرخشی آشکارا به هنر سنتی ایران و میراث فرهنگی ارامنه دارد. استفاده از ابزار سختی همچون سیمان که متریالی کاملا امروزی است، با ته‌نشین کردن مفهوم و المان‌هایی از زیست‌بوم هنرمند، کاری نو و مختص او شکل داده است.

گارنیک درهاکوپیان درباره‌ی نمایش آثارش در این نمایشگاه، گفت: من برای خلق یک اثر نقاشی هیچ‌گاه در یک خط مستقیم حرکت نکرده‌ام و این را می‌توان در تنوع آثارم مشاهده کرد. من بیش از هر چیزی به‌دنبال جست‌وجو در عرصه‌ها و مفاهیم مختلف هستم.

او ادامه داد: من در نوجوانی و جوانی به هنر غرب علاقه بسیاری داشتم، اما این علاقه کم‌کم و بعد از سفرهایی که به مناطق مختلف اروپا و آسیا داشتم در سال‌های آخر دهه ۵۰ کمی فروکش کرد و از آن زمان به بعد، مسیر دیگری را برای جست‌وجوگری در هنر پیدا کردم.

این هنرمند نقاش گفت: غالبا بازگشت به گذشته و از نو آزمودن روش‌های پیشین، احساس کشف تازه‌ای را در من برمی‌انگیزد که یکی از این اکتشاف‌ها در سال‌های پایانی دهه ۶۰ برای من رخ داد، زمانی که به ساخت آثار مشبک سیمانی رو آوردم.

درهاکوپیان افزود: سرچشمه این آثار مشبک برای من، در گذشته و کودکی‌ام ریشه دارد. من به قطعات قلاب‌دوزی مادرم که روی میز انداخته بود خیلی توجه کردم و بعد به این فکر کردم که قطعات را روی هم بیندازم و از جهات مختلفی بچرخانم. دگرگون شدن نقش‌ها و بافت‌های مشبک و درهم بافته برایم شگفتی‌آور بود. بی‌شک مشاهدات این دوره و تجربه محدود کار با سیمان زمینه‌ای برای آغاز این دوره از آثارم بود.

این هنرمند نقاش به غیبت این سال‌های خود اشاره کرد و گفت: من با این نظر موافق نیستم که اگر آثار هنرمند به موقع ارائه نشود، تاریخ مصرفش می‌گذرد. من هیچ‌وقت از مد روز پیروی نکرده‌ام، بنابراین در نمایش کارهایم نیز شتابی نداشته‌ام. این غیبت طولانی من از صحنه هنر به معنای دوری از اجتماع نیست و طبعا این بینندگان هستند که آثار را ارزیابی می‌کنند.

آریا شکوهی - مدیر گالری آریا - نیز درباره‌ی برپایی نمایشگاه آثار درهاکوپیان گفت: درهاکوپیان یکی از نقاشان و هنرمندان قدیمی ایران است که پیش از این با تالار قندریز همکاری می‌کرد. این همکاری حتی به زمانی می‌رسد که این تالار با عنوان تالار ایران شناخته می‌شد.

او ادامه داد: این هنرمند نزدیک به ۳۸ سال است که آثارش را به‌نمایش نگذاشته و تنها در خانه مشغول خلق اثر است. ما در این نمایشگاه تنها می‌خواهیم یک بازخوانی انجام دهیم و از کارهای دوره‌های مختلف این هنرمند بهترین را انتخاب کرده‌ایم. ما تا به حال نزدیک به ۷۰ اثر از ۵۰ سال فعالیت هنری این هنرمند را گزینش کرده‌ایم که امکان دارد تعداد این‌ها در هر دو گالری افزایش پیدا کند.

شکوهی همچنین اظهار کرد: این چهارمین نمایشگاه «بازخوانی هنر مدرن ایران» ماست. تهیه یک تاریخ مدون در ایران رسم نیست و این اتفاق در هنر هم رخ می‌دهد. زمانی که می‌خواستیم اولین بازخوانی را برگزار کنیم بسیاری از افراد تنها آخرین آثار سیراک ملکونیان را به یاد داشتند، در حالی که این هنرمند در حوزه‌ها و سبک‌های متنوعی کار کرده بود و آن نمایشگاه حافظه جامعه تجسمی ما را به‌روز کرد.

مدیر گالری آریا گفت: ما سعی می‌کنیم با خوانش دوباره، این آثار را به نوعی ثبت کنیم و امیدوارم که بازخوانی پنج، شش و هفت هم برگزار شود که هنرمندان آن مشخص و قطعی هستند، اما ترجیح می‌دهم تا زمان برگزاری نمایشگاه نامی از آن‌ها برده نشود. ما در کنار این نمایشگاه کتابی را با همکاری نشر «نظر» منتشر کردیم که در آن، آثار به صورت جامع‌تری منتشر شده و آثاری در کتاب وجود دارند که در این نمایشگاه نیستند.

نمایشگاه درهاکوپیان تا ۱۹ آذرماه در دو گالری «آریا» و «ماه مهر» به ترتیب واقع در خیابان ولیعصر، بالاتر از سه‌راه عباس‌آباد، کوی زرین، شماره ۱۰ و خیابان آفریقا، کوچه نیلوفر، شماره ۷ میزبان علاقه‌مندان به هنر نقاشی است.

انتهای پیام